تصاویر/ برنامه سوم توسعه شهری پایتخت

ضرورت توازن در منابع و تکالیف شهرداری در برنامه سوم توسعه شهری تهران/ یکپارچه دیدن منابع و هزینه شهرداری یکی از آسیب‌های ساختار فعلی است.

رییس شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به ارائه برنامه توسعه سوم شهری تهران از سوی شهرداری تاکید کرد: متوزان کردن منابع و تکالیف شهرداری و همچنین واقع بینی وعملگرایی در برنامه توسعه شهری ضروری است در نظر گرفته شود.

به گزارش معاونت ارتباطات و بین الملل شورای اسلامی شهر تهران محسن هاشمی در ابتدای هشتادو نهمین جلسه شورا با اشاره به ارائه برنامه توسعه سوم شهری تهران از سوی شهردار ضمن تشکر از وی و معاونت برنامه ریزی شهرداری به اسیب شناسی برنامه نویسی در کشور پرداخت و بر رعایت این نکات در برنامه سوم تاکید کرد.

رییس شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه از سال ۱۳۸۹ که دور جدید برنامه ریزی شهری تهران آغاز شده است تاکنون دو برنامه تهیه و مصوب شده است و انشاله از ابتدای سال آینده اجرای برنامه سوم توسعه شهری تهران آغاز می‌شود.

وی در ادامه با ارائه نکاتی از آسیب شناسی برنامه ریزی در کشور با ملاحظات و سیاست‌های کلی حاکم بر برنامه اظهار داشت: یکی از مشکلات برنامه ریزی در کشور که شامل مدیریت شهری نیز می‌شود، برنامه ریزی ویترینی و نمایشی است، یعنی عملکرد سازمان تابع برنامه، تغییرات و سیاست‌های آن لزوما نیست و براساس روزمره گی و مصالح ذینفعان صورت می‌گیرد، بنابراین با تصویب برنامه و تغییرات آن تغییر محسوسی در عملکرد سازمان مشاهده نمی‌شود.

محسن هاشمی بر لزوم پرهیز از حجیم کردن برنامه و افزایش تعداد احکام وتکالیف برنامه تاکید کرد و افزود: اگر برنامه هوشمند و هدفمند تدوین شود، طبیعی است که در یک دوره محدود و با منابع محدود قادر به تامین بخش بزرگی از احکام وتکالیف نیست وبایست پیکره برنامه از فربهی به چابکی تغییر کند.

به گفته هاشمی ضرورت سنجش پذیری و شاخص پذیری کمی اهداف و تکالیف برنامه نیز باید لحاظ شود که استفاده از عبارات کیفی، کلی گویی و ایده آل گرایی در ادبیات برنامه، مسیر را برای عدم تحقق پذیری و افزایش ابهام در عملکرد برنامه باز می‌کند.

رییس شورای اسلامی شهر تهران در ادامه اولویت بندی متناظر با مطالبات شهروندان در برنامه ریزی را نیز مهم دانست و افزود: واقعیت این است که مدیریت شهری تهران با انبوهی از مطالبات و خواست‌های گروه‌های ذینفع، بدنه شهرداری و مردم مواجه است که قادر به تحقق همه آن‌ها در مدتی محدود نیست، پس ما ناگزیریم که خواست عمومی شهروندان را که شورای شهر تبلو آرا و اراده آنهاست برسایر گروه‌های ذینفع مقدم کنیم و نتیجه این تقدم ممکن است به نارضایتی این گروه‌ها منجر شود، اما حفظ رضایت همه در یک برنامه ریزی علمی واجرایی اجتناب ناپذیر است.