خودباوری؛ حسی فراتر از اعتماد به نفس
خودباوری نیرویی قدرتمند درون هریک از ماست. تاثیر خودباوری چیزی فراتر از ارزش ذاتی است که هر یک از ما هنگام متولد شدن با خود داریم. خودباوری چیزی است که درخور ماست برای زندگی و نیازهای آن.
کد خبر :
۶۳۳۵۲
بازدید :
۱۹۱۴۰۶
اهمیت خودباوری:
فرادید، بهاره سهرابی | خودباوری نیرویی قدرتمند درون هریک از ماست. تاثیر خودباوری چیزی فراتر از ارزش ذاتی است که هر یک از ما هنگام متولد شدن با خود داریم.
فرادید، بهاره سهرابی | خودباوری نیرویی قدرتمند درون هریک از ماست. تاثیر خودباوری چیزی فراتر از ارزش ذاتی است که هر یک از ما هنگام متولد شدن با خود داریم.
در قواع میتوان چنین گفت که خودباوری شامل اعتماد بر توانایی خویشتن برای اندیشیدن و مبارزه با چالشهای اساسی زندگی است.
رسیدن به تواناهایی یک فرد به عنوان یک انسان بدون خودباوری سالم امکان پذیر نیست.
ما میتوانیم تصویر ذهنی را دربارهی خودمان بازبینی کنیم و از بین ببریم و دوباره تعریف کنیم. در مقابل مصیبتهای بزرگ زندگیمان آراسته میشویم و سریعتر میتوانیم بعد از شکست خود را بازیابی کنیم و انرژی بیشتری برای شروع دوباره داریم.
با بالاتر رفتن خودباوری جاه طلبی و بلندهمتی ما بیشتر میشود. توانایی بیشتری برای خروج از روابط مسموم خواهیم داشت و به طور طبیعی روابط گستردهتر و توانمندتری با دیگران را تجربه میکنیم.
خودباوری یعنی من میتوانم و خود را باور دارم
تعریف نهایی خودباوری:
گستردهترین تعریف اینگونه است:
خودباوری به عنوان ارزش شخص و اهمیت فردی و داشتن شخصیتی است که به خود احترام بگذارد و نسبت به دیگران مسؤولیتپذیر باشد.
عوامل اساسی خودباوری:
۱- تأثیر گذاری فردی (جذابیت فردی):
به این معنا که اطمینان داشته باشیم به قابلیت کارکرد ذهنی خویش، توانمندی خویشتن برای اندیشیدن، توانمندی خود در زمان قضاوت، انتخاب، تصمیم گیری، اعتماد به توانایی خویش برای درک حقیقت در مواجهه با علاقه مندیها و نیازمندی هایمان و اعتماد به نفس مفید و دل گرمی به خود.
۲-ارزش فردی (احترام به نفس):
یعنی اعتقاد و اعتماد داشته باشیم به ارزش خود، حق خود برای شاد زیستن و مرفه بودن و رسیدن به خواستهها و نیازها و احساس اینکه لذت حق طبیعی زندگیمان است.
یک احترام به نفس سالم ارتباط مؤثر با دیگران و توانمندی عدم وابستگی و نیز احترام مؤثر برای فرد فراهم میکند و به فرد قدرت مقابله با مسابقهی زندگی انسانی را میدهد. به بیان دیگر این توان را به فرد میدهد که در روابط با دیگران دچار مشکل نشود.
یک احترام به نفس سالم ارتباط مؤثر با دیگران و توانمندی عدم وابستگی و نیز احترام مؤثر برای فرد فراهم میکند و به فرد قدرت مقابله با مسابقهی زندگی انسانی را میدهد. به بیان دیگر این توان را به فرد میدهد که در روابط با دیگران دچار مشکل نشود.
نیاز به خودباوری:
نیاز به خودباوری به دو حقیقت وابسته است که هر دو به ذات انسانها بستگی دارد:
۱-ما برای حیات خود و موقعیت خود در محیط زندگی نیازمند به توانمندی هوشیاری خویش هستیم و زندگی و حال خوش ما وابسته به تفکر ما میباشد.
۲-استفادهی صحیح از هوشیاری یک امر خود به خودی نیست و نیز یک عملکرد درونی نمیباشد که در طبیعت ما نهفته باشد. در تنظیم فعالیت و هوشیاری احتیاج به انتخابهایی هست که وابسته به پاسخ دهی فرد است به روابط.
خودباوری سالم:
خودباوری سالم خود را از راههای زیر در زندگی ما نشان میدهد:
۱-منش و اندیشهای که باعث میشود فرد از زندگی خود احساس لذت کند و از اینکه زنده است شاد باشد.
۲-با صداقت و روشنی با دوستی که در رابطه است صحبت کند.
۳- در دریافت متقابل احترام و علاقه و توجه احساس راحتی کند.
۴-در برابر انتقادها گشاده باشد و دانستههای جدید و اشتباهات خود را پذیرا باشد.
۵- بین گفتار و رفتار و آنچه مینگرد و میگوید و حرکت میکند هماهنگی وجود داشته باشد.
۶- در مواجه با خود احساس اضطراب اندک داشته باشد.
۷- توانایی و قابلیت لذت بردن از زندگی و حقایق آن را داشته باشد.
۸-به قدرتهای خود اعتماد داشته باشد.
۹-توانایی پرورش کیفیت و هماهنگی در مواجه با مشکلات و کنترل آنها را داشته باشد.
باید توجه داشت خودباوری مثبت را میتوان به عنوان یک سیستم ایمنی برای هوشیاری فرد دانست که مقاومت استقامت و داشتن ظرفیت بالا در ادارهی چالشهای زندگی را به ما یاد میدهد.
نشانههای ظاهری انسانی که خودباوری سالم دارد:
- شخص چشمانی هوشیار و براق و زنده دارد.
- صورتی آسوده با رنگ طبیعی و پوستی سالم دارد.
- گونهای طبیعی و گلگون که با بدن فرد هماهنگی دارد.
- بازوانی در امتداد دستان که آرام و مستقیم و به خوبی هماهنگ هستند.
- راه رفتن با قدمهایی استوار.
- صدایی مطمین و آرام و واضح که با موقعیت هماهنگ است.
یادمان باشد در مقابل خودباوری سالم، خودباوری کاذب نیز در افراد دیده میشود و آن توهم داشتن عزت نفس و احترام نفس است که پایهای در حقیقت ندارد. این یک حالت غیرواقعی است. ابزار کاذبی است برای حفظ خود و جلوگیری از اضطراب و و بهبود احساس امنیت و نیز برای آرام کردن احساس امنیت به نیاز داشتن یه خودباوری زمانی که خودباوری کاهش مییابد.*
*برای مطالعه یبشتر رجوع شود به کتاب "قدرت خودباوری" اثر ناتانیل براندن، ترجمهی بهاره دادرس
۰