ربات‌های دوست‌داشتنی

ربات‌ها بخش جدایی‌ناپذیر نمایشگاه CES به حساب می‌آیند. این محصولات توجهات زیادی را جلب می‌کنند و از همه مهم‌تر، نمادی از خیالات آینده‌نگرانه‌ای هستند که بخش زیادی از فعالان صنعت تکنولوژی در راستای تحقق آن‌ها گام برمی‌دارند. بدون داشتن رؤیای وجود یک روبات پیشرفته برای تمیز کردن خانه، آیا یک استارت‌آپ تازه‌نفس در زمینه‌ی رباتیک می‌تواند سرمایه‌ی لازم را جذب کند؟

مانند سال‌های گذشته، در نمایشگاه CES امسال شاهد ارائه انواع و اقسام ربات‌ها بودیم. در بیشتر موارد، بسیاری از شرکت‌های فعال در این عرصه وعده‌هایی در بوق و کرنا اعلام می‌کنند که به‌طور کامل از پس عملی کردنشان برنمی‌آیند. اگرچه در میان این محصولات، می‌توان رگه‌هایی از ترند‌های واقعی را مشاهده کرد. در ادامه به دسته‌بندی این ربات‌ها و مواردی که در نمایشگاه CES امسال به نمایش درآمدند، می‌پردازیم.

ربات‌هایی که در واقع ربات نیستند
اول از همه به گجت‌هایی می‌پردازیم که در مرز ربات بودن قرار دارند. به‌عنوان مثال می‌توانیم به دستگاه FoldiMate اشاره کنیم که لباس‌ها را تا می‌زند. همچنین نباید یک ربات نان‌پز به نام Bread Bot را از قلم بیندازیم که خط تولید نان را در خود جای داده است و تمام مراحل طبخ نان را انجام می‌دهد.


اگرچه در بسیاری از رسانه‌ها از این موارد تحت عنوان ربات یاد می‌شود، اما آن‌ها بیش از هر چیزی یک ماشین یا دستگاه هستند. آن‌ها از قطعات متحرک و سنسور‌های زیادی بهره می‌برند، ولی با محیط اطراف خود تعاملی ندارند. «رادنی بروکس» (Rodney Brooks) که یکی از فعالان مشهور در زمینه رباتیک است، می‌گوید یک ربات باید بتواند بر محیط اطراف خود اثر بگذارد.

شاید هم این موضوع مطرح شود که ما برای نام‌گذاری محصولات نوآورانه از عناوین پر زرق‌وبرقی استفاده می‌کنیم تا زمانی که محصول مذکور به یک وسیله همه‌گیر و معمولی بدل شود. اما باید بگوییم که چنین محصولاتی در حقیقت از مکانیزم‌های بسیار ساده‌تری نسبت به ربات‌های پیشرفته‌تر بهره می‌برند. البته این موضوع به خودی خود خبر بدی محسوب نمی‌شود و به معنای این است که اگر چنین محصولاتی بتوانند بازار موردنظر خود را پیدا کنند، احتمال موفقیت آن‌ها بیشتر از ربات‌های پیشرفته و بسیار نوآورانه خواهد بود.


ربات‌هایی که آماده نیستند
برخی از ربات‌ها هم ظاهراً از آینده آمده‌اند، اما وقتی از آن‌ها می‌خواهیم کاری را انجام دهند، می‌بینیم که در زمان حال گیر کرده‌اند. معمولاً، این موارد ربات‌های انسان‌نمایی هستند که قرار است به‌عنوان خدمتکار‌های ۲۴ ساعته انجام وظیفه کنند. در نمایشگاه CES سال گذشته از ربات Aeolus رونمایی شد که می‌توانست از یخچال یک نوشیدنی بردارد و آن را به فرد موردنظر برساند. اما این کار را با سرعت بسیار پایین انجام می‌داد و در بیشتر موارد موفق به انجام آن نمی‌شد.

تا حالا در سال ۲۰۱۹ در زمینه‌ی معرفی چنین ربات‌هایی خبر چندانی منتشر نشده است. اگرچه می‌توانیم به ربات جدید شرکت Ubtech اشاره کنیم. Ubtech یک شرکت چینی بسیار بزرگ است که به ساخت ربات‌های اسباب‌بازی شهرت دارد، ولی هر چند وقت یک‌بار ربات‌های پیشرفته‌ای را نمایش می‌دهد.

این ربات Walker نام دارد و با داشتن حدود ۱.۵ متر قد و ۷۷ کیلوگرم وزن، می‌تواند راه برود و ۳۶ مفصل رباتیک خود را حرکت بدهد. چنین ربات‌هایی اگرچه برای مدت محدودی می‌توانند توجه مخاطبین را جلب کنند، ولی کارکرد آن‌ها بسیار محدود است و فقط در شرایط آزمایشگاهی می‌توان از آن‌ها استفاده کرد.

ربات‌هایی که در واقع تبلت قرار گرفته بر روی چرخ هستند
این روز‌ها تکنولوژی‌های مربوط به تشخیص محیط اطراف و مسیریابی و همچنین فرمان‌های مبتنی بر صدای کاربر بسیار ارزان‌قیمت و مؤثر شده‌اند. به همین خاطر در نمایشگاه CES همواره شاهد رونمایی از ربات‌هایی هستیم که بیشتر از هر چیزی، تبلت‌های قرار گرفته بر روی چرخ هستند.

به‌عنوان مثال می‌توانیم به مدل اولیه یکی از ربات‌های سامسونگ اشاره کنیم که در نمایشگاه CES امسال به نمایش درآمد و وظیفه‌ی اصلی آن مراقبت از سالمندان بود. همچنین ربات Temi هم به قول شرکت سازنده یک نوع خدمتکار شخصی است و از دستیار دیجیتالی الکسا بهره می‌برد و مجهز به تبلت اندرویدی است که می‌تواند اطلاعات مختلفی را نمایش دهد.



چنین گجت‌هایی در زمینه‌ی ارتباط با خانواده یا کنترل گجت‌های هوشمند خانگی می‌توانند مثمر ثمر واقع شوند. اما آیا واقعاً داشتن چرخ برای چنین گجت‌هایی ضروری محسوب می‌شود؟ در بیشتر موارد، اسپیکر‌های هوشمند نسبتاً ارزان‌قیمت می‌توانند بسیاری از این کار‌ها را بدون هیچ دردسری انجام دهند.

ربات‌های دوست‌داشتنی
یکی از چیز‌هایی که بسیاری از پژوهش‌های مربوط به ربات‌ها نشان می‌دهد، این است که انسان‌ها علاقه‌ی زیادی به ربات‌ها دارند و دوست دارند با آن‌ها مانند نوعی حیوان خانگی رفتار کنند. بنابراین، شرکت‌های زیادی با توجه به این موضوع، ربات‌های دوست‌داشتنی می‌سازند و روانه‌ی بازار می‌کنند. در نمایشگاه CES امسال یک شرکت ژاپنی ربات Lovot را نمایش داد که وظیفه‌ی اصلی آن، جلب توجه و عاطفه‌ی کاربران است.

البته دوست داشتنی کردن یک ربات لزوماً منجر به موفقیت آن نمی‌شود. در سال ۲۰۱۸، شاهد شکست دو ربات معروف به نام‌های Jibo و Kuri بودیم.

اما این ربات‌ها از لحاظ کارایی تفاوت چندانی با اسپیکر‌های هوشمند نداشتند، اما Lovot یک ربات پیشرفته محسوب می‌شود که با کمک هوش مصنوعی می‌تواند چهره افراد را شناسایی کند، از حسگر‌های پیشرفته‌ای بهره می‌برد و احساسات مختلفی را نمایش می‌دهد. طراحی آن هم شبیه کاراکتر‌های کمپانی پیکسار است و با توجه به قیمت ۳ هزار دلاری آن، شاید بتواند نظر افراد ثروتمند را جلب کند.

ربات‌هایی که توانایی‌های واقعی دارند
اگر بخواهیم جایزه‌ی حقیقی‌ترین ربات‌های به نمایش درآمده در نمایشگاه CES را اهدا کنیم، این جایزه به ربات‌های دلیوری تعلق می‌گیرد. در چند سال گذشته، در این زمینه شاهد پیشرفت‌های قابل توجهی بوده‌ایم. تعداد زیادی از شرکت‌های قدیمی و تازه‌نفس در این حوزه مشغول فعالیت هستند. در نمایشگاه CES امسال این ربات‌ها حضور گسترده‌ای نداشتند و فقط شاهد حضور تعداد اندکی از آن‌ها بودیم.



با قاطعیت نمی‌توان در مورد زمان همه‌گیر شدن چنین ربات‌هایی اظهارنظر کرد، ولی باید بگوییم که نسبت به ربات‌های خدمتکار، ربات‌های دلیوری شانس بیشتری برای موفقیت دارند. به لطف پیشرفت‌های هوش مصنوعی و ارزان شدن انواع و اقسام سنسورها، ساخت آن‌ها به کار ساده‌تری بدل شده و نسبت به اتومبیل‌های خودران، خطر کمتری دارند، زیرا در بدترین حالت کسی کشته نمی‌شود.

اگر بخواهیم در رابطه با ربات‌های نمایشگاه CES و کلیت ربات‌های مصرفی نتیجه‌گیری کنیم، باید بگوییم که تخصصی کار کردن تا حد زیادی مؤثرتر است. ساخت یک ربات همه‌کاره اگرچه رؤیای بسیاری از متخصصین است، اما به این زودی‌ها عملی نمی‌شود.

همانطور که جاروبرقی‌های رباتیک تا حدی مشتریان خود را پیدا کرده‌اند، اگر شرکت‌های فعال در عرصه ربات می‌خواهند محصولات موفقی را روانه‌ی بازار کنند، باید با توجه محدودیت‌های فعلی، ربات‌های تخصصی توسعه دهند و بازاری برای فروش آن پیدا کنند. یک ربات برای موفقیت، یا باید مفید باشد یا حداقل دوست‌داشتنی باشد؛ ربات‌هایی که در این دو زمینه حرفی برای گفتن ندارند، به موفقیت چندانی نمی‌رسند.