شمشیر دولبه توافق سوئیس

فرادید | فرشاد مومنی در مقاله ای در آرمان با تاکید بر لزوم تشنج زدایی در مناسبات بین المللی که لازمه توسعه در کشور است توجه داده حال در توافق حاصله چنین فرصتی ایجاد شده است، اگر از فرصت ایجاد شده در سایه مذاكرات هسته‌ای و لغو تحریم‌ها به خوبی استفاده نشود، به وضعیت كنونی، دامن زده می‌شود. نگاه به تاریخ اقتصاد ایران و عبرت‌گیری از گذشته، برای دولت بسیار ضروری است و هشدار خوبی به نظام سیاست‌گذاری می‌دهد.

به نظر این استاد دانشگاه: بهترین شاهد در این زمینه تجربه سال‌های ۵۲تا ۵۶ است که از نظر دسترسی به منابع ارزی كشور در قله موقعیت تاریخی خود تا آن زمان قرار داشته. با وفور درآمدهای نفتی، تصمیم‌گیران آن روز كشور در قدرت چانه‌زنی بالا برای دعوت از خارجی‌ها و جذب سرمایه‌گذاری قرار داشتند. سخن دیگر اینكه میزان ادغام دولت پهلوی در نظام بین‌المللی در این دوره در بالاترین سطح بود. در سطح نظری گفته می‌شود كه او دراین دوره با اتخاذ راهبرد موازنه مثبت به همه قدرت‌های بزرگ آن روز دنیا امتیاز متناسب می‌داد. بنابراین همه دوست داشتند كه رژیم پهلوی موفق باشد. ولی چون در ساختار نهادی آن رژیم مولدها مقهور غیرمولدها بودند، واسطه‌گری اوج گرفت.

مقاله آرمان با اشاره به آمار موسسات تجاری و واسطه تاکید کرده: سرمایه‌گذارهای خارجی تیزهوش هستند، با مطالعه وارد ایران می‌شوند، بررسی می‌كنند كه در این كشور تولید بیشتر مورد توجه است یا دلالی. اگر دیدند دلالی پاداش می‌گیرد، آنها هم تمام استعداد خود را در همان زمینه صرف می‌كنند. همگان باید توجه داشته باشند كه انگیزه سودجویی برای شركت‌های خارجی به مراتب بیشتر از تلاشگران اقتصادی داخلی است.