مورد جولیان آسانژ

سعید عابدپور | اقامت هفت ساله جولیان آسانژ در ساختمان کوچک سفارت اکوادور در لندن پایان یافته و او به محض خروج از سفارت اکوادور توسط پلیس لندن دستگیر شده است.

دستگیری آسانژ بنا به درخواست امریکا صورت گرفت. دستگاه قضایی انگلستان باید تصمیم نهایی را درباره تحویل آسانژ به امریکا بگیرد.

به راستی آسانژ ۴۷ ساله چرا چنین مهم است که دستگیری‌اش چنین پیچیده شده است؟

جولیان آسانژ استرالیایی، در سال ۲۰۰۶ با کمک دوستانش سایت اینترنتی ویکی لیکس را بنیان نهاد. هدف او انتشار اسناد محرمانه بود. سایت ویکی لیکس از زمان انتشار تا دستگیری آسانژ بیش از ۱۰ میلیون سند منتشر کرده است.

این اسناد شامل اسناد ارتباطات وزارت خارجه، سازمان‌های اطلاعاتی، ستاد‌های انتخاباتی نامزد‌های ریاست‌جمهوری امریکا، فعالیت‌های ارتش و سایر نهاد‌های امریکایی است. انتشار اسناد ویکی لیکس در نوع خود انقلابی از انتشار اسناد به حساب می‌آید.

به یاد بیاوریم انتشار ویدیوی حمله هلی کوپتر امریکایی در عراق به سال ۱۳۸۹ چه جنجالی را برانگیخت. در این ویدیو هلی کوپتر ارتش امریکا به سال ۲۰۰۷ با تیراندازی به دو خبرنگار خبرگزاری رویتر و مردم غیرنظامی موجب مرگ آن‌ها می‌شود. انتشار اسناد مربوط به سیستم‌های هک سازمان سیا روی تلویزیون‌ها، کامپیوتر‌ها و تلفن‌های همراه نیز در رسوایی و آشکارسازی عملکرد سیا خیلی مهم بود.

ویکی لیکس در طول فعالیت خود با استفاده از منابع خود از جمله افسران و کادر‌های سابق سازمان‌های اطلاعاتی و ارتش امریکا و یا هکر‌های روسی و منابع دیگر اروپایی به چنان افشاگری وسیعی از عملکرد‌های دولت امریکا زده که نام این سایت را در راس تاریخ رسواسازی برجسته می‌سازد. چلسی مانینگ از کارمندان وزرات دفاع امریکا یکی از افرادی است که با هک سایت وزارتخانه، هزاران سند درباره فعالیت‌های ارتش امریکا را به آسانژ تحویل داد.

یکی از اتهامات آسانژ این است که او که در هک سایت وزارت دفاع امریکا به منینگ کمک کرده است. اتهامنامه دادستانی امریکا به سال ۲۰۱۷ علیه آسانژ که خلاصه و در شش صفحه تهیه شده، شامل شش بند است.

اتهام نخست او همکاری با منینگ برای هک سایت وزارت دفاع است. در اتهامنامه درباره جاسوسی روس‌ها و مبارزات انتخاباتی دمکرات‌ها و سایر موارد سخنی به میان نیامده است.

نهایتا اگر آسانژ به اتهام هک سایت وزارت دفاع محکوم شود، نهایتا پنج سال را باید در زندان بگذراند.

مهم‌ترین جرم آسانز از نظر مقامات امریکایی انتشار اسناد محرمانه این دولت است. هر چند این مورد در اتهامنامه دادستانی امریکا علیه آسانژ نیامده است.

آسانژ می‌گوید او خبرنگار است و حاضر به افشای منابعی که این اسناد را در اختیار او قرار داده‌اند، نیست. جرم دیگر او عملکرد آسانژ به نفع دولت روسیه است.

در واقع روسیه در جریان افشاگری‌ها و رسوایی‌های دولت امریکا، کشتار غیرنظامیان در عراق و افغانستان، جاسوسی سیا در وسایل عمومی نظیر تلویزیون، تلفن همراه و کامپیوتر، پرداخت‌های مالی وسیع، افشای فهرست مزدوران دولت امریکا و ... بیشترین بهره را برده است.

مدافعان آسانژ می‌گویند اگر دانیل السبرگ در جریان واترگیت به سال ۱۹۷۱، به طور غیرقانونی اقدام به تهیه مدرک از پنتاگون نمی‌کرد، هیچگاه جریان رسوایی ریچارد نیکسون آشکار نمی‌شد. مورد دیگر مربوط به خبرنگار روزنامه سینسیناتی اینکویر به سال ۱۹۸۸ است.

خبرنگار این روزنامه به شکل غیرقانونی اقدام به تهیه اسنادی از اختلاس شرکت چیکیتا، بزرگ‌ترین صادر کننده موز جهان در آن سال‌ها کرد.

در واقع سنت روزنامه نگاری امریکا به خبرنگاران اجازه افشای اعمال تبهکارانه و جنایتکارانه را حتی در صورت تهیه اسناد به صورت غیرقانونی می‌دهد. هر چند موارد بسیاری نیز بوده که خبرنگاران امریکایی جان خود را برای افشای موارد تبهکارانه، اختلاس و جنایت از دست داده‌اند.

به نظر می‌رسد دولت امریکا نمی‌تواند از نظر قانونی او را درباره افشای اسناد جاسوسی و عملکرد نیرو‌های نظامی و رفتار سیاستمداران آن کشور مجازات کند. اتهام اصلی او همان هک کردن سیستم وزارت دفاع است و مشخص نیست در صورت استرداد آسانژ به امریکا او در زندان‌های آن کشور جان سالم به در خواهد برد.