چهار بیماری که بعد از عمل قلب به هوش نیامدند

یک ماه گذشت و هنوز بلاتکلیفند. نمی‌دانند که برای عزیزانشان چه اتفاقی افتاده است؛ قرار بود یک جراحی چند ساعته باشد و بعد از چند روز هم به خانه بروند، اما حالا چهار هفته از آن روز گذشته و عزیزانشان روی تخت بیمارستان بی‌حرکت ماندند.

در واقع آن‌ها به کما رفتند و هنوز هم به هوش نیامده‌اند. مسئولان بیمارستان قلب تهران می‌گویند که این حادثه برای چهار بیماری اتفاق افتاده که همگی در تاریخ ٢٥ اردیبهشت ماه به اتاق عمل این بیمارستان رفتند؛ اما خانواده‌های این افراد می‌گویند که ٦ نفر دچار این عارضه شده‌اند؛ علت این اتفاق عجیب، اما به درستی معلوم نیست.

ظاهرا این افراد دچار «هایپوکسی» یا همان کمبود اکسیژن شده‌اند، این را مسئولان بیمارستان البته چند روز پس از انتشار خبر اعلام کردند؛ اما این‌که دلیل این کمبود اکسیژن چه بوده را کسی به‌درستی نمی‌داند؛ ظاهرا همه موارد چک شده بود.

رئیس این بیمارستان می‌گوید که از داروی بی‌هوشی مورد استفاده تا کپسول‌های اکسیژن و وسایل و تجهیزات اتاق عمل همه موارد بررسی شده و هیچ مورد مشکوکی مشاهده نشده است؛ اما این پاسخ قانع‌کننده‌ای برای خانواده‌ها نیست. برای کسانی که یک چشمشان به تخت ICU است و چشم دیگرشان به پزشکانی که شاید آن‌ها را از بلاتکلیفی
رها کنند.

نورالدین احمدی یکی از همین ٦ نفر است؛ مرد میانسالی که با پای خودش به بیمارستان رفت تا یک فشارخون ساده بگیرد، اما حالا چند هفته است که به کما رفته است. پسر این بیمار پنجاه‌ونه ساله به «شهروند» می‌گوید: «اوایل اردیبهشت‌ماه بود که فشار خون پدرم بالا رفت. نوار قلب گرفتیم، جوابش به گفته پزشکان مشکوک بود.

به بیمارستان قلب رفتیم، آزمایش و آنژیوگرافی انجام شد و بعد هم به ما گفتند که دو تا از رگ‌های خون‌رسان قلب پدرم دچار گرفتگی شده است و همین شد که به پدرم نوبت جراحی قلب دادند.» او در توضیح اتفاقات روز عمل می‌گوید: «البته چندباری نوبت جراحی پدرم تغییر کرد؛ یعنی پزشکان از این عمل منصرف شدند؛ اما بعد گفتند که این مشکل با دارو حل نمی‌شود.

خلاصه این‌که پدرم در روز ٢٥ اردیبهشت‌ماه به اتاق عمل رفت. به ما گفتند، جراحی بی‌خطری نیست وهر روز تعداد زیادی از این نوع جراحی در این بیمارستان انجام می‌شود؛ بعد از عمل پدرم به هوش نیامد. به ما گفتند که طبیعی است و مواردی بوده که بیمار دو روز بعد از جراحی به هوش آمده است؛ اما بعد از دو روز بابا همچنان بیهوش بود تا این‌که به ما گفتند او به کما رفته است؛ همان موقع بود که مطلع شدیم چند نفر دیگر هم دچار همین مشکل شدند.

آن‌ها هم مانند پدرم جراحی داشتند و در همان روز به اتاق عمل رفته بودند؛ خب این یعنی این‌که مشکلی وجود داشته است، اما مسئولان بیمارستان که زیر بار نمی‌رفتند. دست آخر هم با کلی پیگیری به ما گفتند که پدرم دچار هایپوکسی شده است، ولی دلیل آن را به ما نگفتند. هزینه هر شب بستری‌شدن در ICU یک‌میلیون تومان است.

الان یک ماه است که پدرم در این بخش بستری است، اما من پول را به بیمارستان نمی‌دهم. مطمئنم که قصوری صورت گرفته و مشکلی از طرف بیمارستان است. من علیه بیمارستان شکایت کردم، وکیل هم گرفتم، تکلیف این موضوع باید مشخص شود.»

این اتفاق برای سعید سرخی هم افتاده است. او اهل اهواز است و الان هم چند هفته است که در کما به سر می‌برد. البته او چند روزی بعد از عمل به هوش آمد، اما چند روز بعد دوباره به کما رفت. پسر این مرد پنجاه‌وهشت ساله درباره پدرش و ماجرای به کما رفتن او می‌گوید: «ما چند روز بعد از حادثه‌ای که برای آن چند نفر رخ داده بود، به این بیمارستان آمدیم. از هیچ‌چیز هم خبر نداشتیم.

نمی‌دانستیم که چه بلایی سر آن‌ها آمده است. بعد از این‌که پدرم به کما رفت، تازه فهمیدیم که برای چند نفر دیگر هم درست همین اتفاق افتاده است. ما اهوازی هستیم. از آن‌جا به تهران آمدیم تا در بیمارستان مجهزتری پدرمان را عمل کنند. بعد از عمل هم به هوش آمد، حتی راه رفت و غذا خورد؛ اما مدام می‌گفت که درد شدیدی دارد.

بعد از چند روز هم به کما رفت. الان هم چند هفته است که به کما رفته است. هیچ‌کسی هم جواب درستی به ما نمی‌دهد. اصلا نمی‌دانیم چه اتفاقی افتاده است. من و خانواده‌ام در این شهر بلاتکلیف مانده‌ایم. الان هم پدرم در ICU بستری است و کلی دستگاه هم به او وصل کرده‌اند. هر بارهم که سوالی می‌پرسیم، به ما می‌گویند که هیچ‌چیز معلوم نیست.»

رضیه راشدیان هم همین مشکل را دارد. زن پنجاه‌وچهار ساله خرمشهری که همراه دو پسرش برای جراحی به تهران آمده بود؛ اما حالا یک ماه است که بی‌هوش و بی‌حرکت روی تخت افتاده است. او جراحی قلب باز داشت. پسرش می‌گوید که ابتدا قرار بود او را در اهواز عمل کنند، اما آن‌جا به آن‌ها گفتند که تجهیزات بیمارستان قلب تهران برای این عمل بهتر است؛ همین هم شد تا آن‌ها راهی تهران شدند.

تاریخ عمل او هم ٢٥ اردیبهشت‌ماه بود. پسر این بیمار هم می‌گوید: «چند بار با جراحش صحبت کردم. او می‌گوید که کارش را درست انجام داده و مشکل جای دیگری است. رئیس بیمارستان هم با ما جلسه گذاشت. در آن جلسه گفت که مادرم دچار کمبود اکسیژن شده است؛ اما دلیلش را نمی‌دانند.

این‌جا همه می‌گویند که هیچ مشکلی در داروی بیهوشی و اتاق عمل رخ نداده است، اما برای این سوال ما که چرا مادرم و چند نفر دیگر به این روز افتاده‌اند، هیچ پاسخی ندارند. ما واقعا از این وضع خسته شدیم. یک ماه است که از کار و زندگی افتاده‌ایم. برادر کوچک‌ترم در این مدت از کارش اخراج شد. هر شب اقامت در تهران هم برای ما خرج دارد. مادرم بیمه است و تا الان فقط یک میلیون تومان از ما پول گرفته‌اند، اما خدا می‌داند هزینه این مدت چقدر می‌شود.»

با این همه، اما تنها اظهار نظر رسمی مسئولان بیمارستان قلب تهران در خصوص این حادثه به تاریخ هفتم خرداد برمی‌گردد. در آن زمان حمیدرضا پورحسینی، رئیس این مرکز درمانی، اعلام کرد که چهار نفر از بیماران این بیمارستان دچار این مشکل شده‌اند که یک نفر آن‌ها از هم بعد از چند روز به هوش آمده و هیچ مشکلی ندارد.

او علت این حادثه را پس از بررسی‌های مختلف «هایپوکسی» اعلام کرد و گفت: «بعد از انجام بررسی‌ها مشخص شد که فقط سطح هوشیاریشان پایین است. بعد از پیگیری‌های مکرر و انجام سیتی‌اسکن‌ها و ام‌آرآی مغزی مشخص شد که در برهه‌ای از زمان بیماران دچار هایپوکسی شده‌اند.

بر این اساس همه سیر بی‌هوشی این بیماران بررسی و مشخص شد که فشار گاز اکسیژن در حد نرمال بوده و داروی بیهوشی هیچ مشکلی نداشته است.» این در حالی است که مسئولان این مرکز درمانی با وجود پیگیری‌ها حاضر به پاسخگویی در خصوص این حادثه و جزییات آن نشدند.