رقصی که عروسی را عزا کرد

پسری نوجوان که متهم است جوانی را در یک عروسی در جریان رقص چوب به قتل رسانده است پای میز محاکمه رفت و جزئیاتی از این قتل را توضیح داد.

متهم پیش از این در دادگاه کیفری استان تهران محاکمه و محکوم شده بود، اما به دلیل اینکه پزشکی قانونی نظر دقیق خود را درباره بلوغ عقلی این نوجوان اعلام نکرده بود، حکم نقض و پرونده برای رسیدگی مجدد به شعبه مربوطه ارسال شد.

در ابتدای جلسه محاکمه که دیروز در شعبه ۷ دادگاه کیفری استان تهران برگزار شد، ابتدا نماینده دادستان در جایگاه قرار گرفت و کیفرخواست را خواند؛ سپس اولیای دم در جایگاه قرار گرفتند و خواستار صدور حکم قصاص شدند.

در ادامه پسر نوجوان در جایگاه قرار گرفت؛ او گفت: من اتهام قتل عمدی را قبول ندارم. ما به یک عروسی در شهریار دعوت شده بودیم. مدت‌ها بود که خانواده من با خانواده مقتول درگیری داشتند. البته عمویم هم با پدرم درگیری شدیدی داشت و، چون من از پدرم طرفداری کرده بودم، عمویم گفته بود هرجا من را ببیند با چاقو می‌زند.

به همین خاطر روز حادثه با خودم چاقو بردم که اگر عمویم را دیدم، از خودم دفاع کنم. شب عروسی همه چیز خوب بود و هرکسی سرش به کار خودش بود که یک‌دفعه متوجه شدم مقتول به پدرم پرخاشگری کرد. سر این موضوع با هم درگیر شدیم. در آن میان خیلی‌ها چاقو داشتند و من هم داشتم، اما من یک ضربه به صورت مقتول زدم و مقتول را من نکشتم.

سپس یکی از شهود در جایگاه قرار گرفت؛ او گفت: رقص آخر شب بود و همگی داشتیم با چوب می‌رقصیدیم. جا کمی تنگ بود و همه نمی‌توانستند این رقص را ببینند. پدر متهم به مقتول گفت: برو عقب، جا تنگ است؛ او هم با لحنی تند گفت: به تو ربطی ندارد و به رقصیدنش ادامه داد.

متهم با عصبانیت به او حمله کرد؛ کمی هم مست بود و حالت عادی نداشت. این جوان ادامه داد: من دیدم که او ضربه را زد و با عصبانیت هم دور شد. همه ما دیدیم که او ضربه را زد؛ در آن میان هیچ‌کس جز متهم چاقو نداشت. در ادامه وکیل متهم در جایگاه قرار گرفت؛ او به نوجوان‌بودن متهم اشاره کرد و گفت: متهم نوجوان است.

کمیسیون سه‌نفره به صراحت اعلام کرده او رشد عقلی ندارد و حرمت قتل را نمی‌دانسته است. اولیای دم به این رأی اعتراض کردند و پرونده به کمیسیون هفت‌نفره پزشکی قانونی رفت، اما کمیسیون هفت‌نفره هم اعلام کرده رشد عقلی احراز نشده؛ به همین دلیل هم دیوان عالی کشور به رأی نقص وارد کرده است.

در دادگاه قبلی نیز قضات به این نکته که متهم حرمت قتل را نمی‌دانسته است رسیدند و به همین خاطر او را به حبس و پرداخت دیه محکوم کردند. در پایان متهم یک بار دیگر در جایگاه قرار گرفت؛ او گفت: من به عمد کسی را نکشتم و اصلا به یادم نمی‌آید که من ضارب باشم و درخواست برائت دارم.

با پایان جلسه دادگاه قضات برای صدور رأی پرونده در شعبه ۷ دادگاه کیفری استان تهران وارد شور شدند.