رقابت ایران و عربستان در زمین اوپک

رضا زندی در مقاله ای در شرق با اشاره به این که ماه ژوئن ظریف، کری و وزرای خارجه پنج کشور دیگر مشغول سخت‌ترین مذاکراتشان خواهند شد، هم‌زمان زنگنه وزیر نفت هم در اجلاس اوپک با وزیر نفت عربستان خواهد نشست تا درباره کاهش سقف ٣٠میلیون بشکه‌ای تولید اوپک یا احیای نظام سهمیه‌بندی این سازمان مذاکره کنند.

نویسنده به یاد آورده که: اگر دولت احمدی‌نژاد با برداشتن نظام سهمیه‌بندی‌ها در اوپک موافقت نمی‌کرد امروز اهرم بیشتری دست ایران بود. زمانی را که علی آبادی از طرف ایران به‌عنوان رئیس دوره‌ای اجلاس اوپک در جلسه شرکت کرد. هنوز صدای النعیمی در گوش هاست که آن اجلاس را بدترین اجلاس اوپک نامید. اما هنوز واقعیت را نگفته‌اند که وزیر نفت عربستان در جلسه بسته اوپک چه رفتار غیرمحترمانه‌ای انجام داد، چطور مقدمه شد تا نظر وزیر نفت عربستان به کرسی نشسته و سقف ٣٠ میلیون بشکه‌ای بدون رعایت نظام سهمیه‌بندی در اوپک تصویب شود.

با این مقدمات نویسنده کارشناس مسایل نفتی در مقاله خود رویارویی ایران و عربستان را در اوپک حتمی دانسته اما نوشته: ایران عاقل‌تر از آن است که در دام بازی‌هایی بماند که نتیجه‌اش گم‌کردن مسیر و ازدست‌دادن منافع کلان ملی است. عربستان نمی‌تواند با ایجاد تنش مزه تفاهم ایران با گروه ١+٥ را به کام ایرانیان تلخ کند. ایران هم نباید چنین اجازه‌ای به آنها بدهد.

مقاله شرق معتقد است: فضای مدیریت‌شده روابط ایران و عربستان تا اجلاس اوپک می‌تواند وزیر نفت ایران را در موقعیتی قرار دهد تا از وزیر نفت عربستان بخواهد بشکه‌های اضافه‌شده‌اش را از بازار بیرون بیاورد تا جا برای نفت ایران باز شود. عربستان با بازی‌اش در شش ماه گذشته توانسته ٥٠ درصد از درآمد نفتی ایران را کم کند. چه آن را توطئه فرض کنیم چه حرکتی اقتصادی برای مبارزه با نفت‌های شیل، فکر استراتژیک اقتضا می‌کند تا اجازه استفاده بیشتر از این اهرم را به سعودی‌ها ندهیم. در فضای تنش‌آلود صدای هیچ‌کس به هیچ‌کس نمی‌رسد.