زندگی با گاندوها
به نظر می‌رسد تنها راهکار در این زمان فاصله گرفتن از گاندوها باشد. همچنین اهالی به محض مشاهده آن‌ها با ماموران محیط‌زیست و گروه‌های امدادی تماس بگیرند تا بتوانند آن‌ها را از محل زندگی مردم دور کرده و این بحران را مدیریت کنند.
کد خبر :
۷۶۰۵۳
بازدید :
۱۱۵۰
علی‌اصغر مبارکی | حجم بارندگی بسیار شدید از طغیان کردن رودخانه‌ها گذشته است و حالا سد‌ها سرریز کرده‌اند و مردم سیستان‌وبلوچستان را درگیر. حجم آب در کنار سرعت جریان آن باعث شده تمساح‌های پوزه کوتاه (گاندوها) نتوانند در برابر جریان آن مقاومت کرده و از زیستگاه خود جابه‌جا شوند. علاوه بر آن گل‌آلود بودن آب هم مزید بر علت شده و درنهایت افرادی از این گونه تلف شده‌اند، هر چند که آمار دقیقی از این تلفات نداریم.
گاندو‌هایی که توانسته‌اند خود را از این مهلکه بیرون بکشند، حالت تهاجمی و غیرطبیعی دارند، آن‌ها تلاش می‌کنند برای ادامه حیات خودشان را به هوتک‌ها برسانند همچنین در این شرایط یکی از منابع تغذیه‌ای آن‌ها در این ایام احشام تلف شده‌ای است که روی سطح آب شناورند.
گاندو‌هایی که توانسته‌اند خود را از این مهلکه بیرون بکشند، حالت تهاجمی و غیرطبیعی دارند، آن‌ها تلاش می‌کنند برای ادامه حیات خودشان را به هوتک‌ها برسانند همچنین در این شرایط یکی از منابع تغذیه‌ای آن‌ها در این ایام احشام تلف شده‌ای است که روی سطح آب شناورند.
هر دو این عوامل گاندوها را به نزدیک زیستگاه‌های انسانی می‌کشاند. از سوی دیگر انتقال و جابه‌جایی این گونه به محل سابق‌شان هم شرایطی هم ممکن نیست، زیرا زیستگاهی برای آن‌ها وجود ندارد که بار دیگر به آن بازگردند.
در نتیجه باید در انتظار فروکش کردن آب و بازگشت شرایط به حالت عادی باشیم که ممکن است سه الی چهار ماه طول بکشد و در آن زمان جابه‌جایی گاندوها به زیستگاه شان اتفاق بیفتد.
همه می‌دانیم وضعیت مردم محلی در مناطق سیل‌زده استان سیستان‌وبلوچستان مساعد نیست، لاشه‌های احشام، گاندوها را به سمت مناطق مسکونی می‌کشد و همین موضوع به تعارضات حیات‌وحش و انسان دامن می‌زند، از طرف دیگر می‌دانیم که اصلی‌ترین زیستگاه گاندوها دشتیاری و رودخانه سرباز است و سده‌هاست که مردم محلی این گونه را حفاظت کرده و آن را نمادی از آب و آبادانی می‌دانند.
تمام این دانسته‌ها نشان از وضعیت پیچیده سیستان و بلوچستان دارد که گاه در برخی مناطق برق و آب هم قطع شده است. به نظر می‌رسد تنها راهکار در این زمان فاصله گرفتن از گاندوها باشد. همچنین اهالی به محض مشاهده آن‌ها با ماموران محیط‌زیست و گروه‌های امدادی تماس بگیرند تا بتوانند آن‌ها را از محل زندگی مردم دور کرده و این بحران را مدیریت کنند.
در نتیجه باید در انتظار فروکش کردن آب و بازگشت شرایط به حالت عادی باشیم که ممکن است سه الی چهار ماه طول بکشد و در آن زمان جابه‌جایی گاندوها به زیستگاه شان اتفاق بیفتد.
همه می‌دانیم وضعیت مردم محلی در مناطق سیل‌زده استان سیستان‌وبلوچستان مساعد نیست، لاشه‌های احشام، گاندوها را به سمت مناطق مسکونی می‌کشد و همین موضوع به تعارضات حیات‌وحش و انسان دامن می‌زند، از طرف دیگر می‌دانیم که اصلی‌ترین زیستگاه گاندوها دشتیاری و رودخانه سرباز است و سده‌هاست که مردم محلی این گونه را حفاظت کرده و آن را نمادی از آب و آبادانی می‌دانند.
تمام این دانسته‌ها نشان از وضعیت پیچیده سیستان و بلوچستان دارد که گاه در برخی مناطق برق و آب هم قطع شده است. به نظر می‌رسد تنها راهکار در این زمان فاصله گرفتن از گاندوها باشد. همچنین اهالی به محض مشاهده آن‌ها با ماموران محیط‌زیست و گروه‌های امدادی تماس بگیرند تا بتوانند آن‌ها را از محل زندگی مردم دور کرده و این بحران را مدیریت کنند.
۰
