AFC را پر رو کرده‌ایم
متاسفانه اگر ما آن زمانی که حق میزبانی باشگاه‌های ایرانی مقابل تیم‌های عربستانی سلب شد اقدامات بهتری می‌کردیم، می‌توانستیم الان AFC را در این ریسک قرار بدهیم که دوباره آن‌ها را در CAS به چالش می‌کشیم.
کد خبر :
۷۶۱۵۲
بازدید :
۹۲۶
رسول باختر | اولین سوالی که درباره سلب میزبانی تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا مطرح می‌شود این است که آیا AFC چنین حقی دارد یا خیر؟ در پاسخ به این سوال باید گفت: بله؛ AFC همان طور که در مورد بازی تیم‌های باشگاهی ...
ایرانی و عربستانی یا بازی‌های ملی عربستان با ایران و اردن پیش از این رای داده بود، صلاحیت این را دارد که بازی‌ها را در کشوری ثالث برگزار کند. اما چرا این نهاد می‌خواهد چنین کاری کند؟ با توجه به اتفاقی که در مورد هواپیما‌های اوکراینی افتاد، تمام خطوط هوایی بین‌المللی فعلا از آسمان ایران عبور نمی‌کنند و این مساله متاسفانه علاوه بر اینکه تبعات مالی منفی برای ما دارد، تبدیل به دستاویزی شده تا آن‌ها ادعا کنند، کشور ما امنیت پروازی ندارد.
ایرانی و عربستانی یا بازی‌های ملی عربستان با ایران و اردن پیش از این رای داده بود، صلاحیت این را دارد که بازی‌ها را در کشوری ثالث برگزار کند. اما چرا این نهاد می‌خواهد چنین کاری کند؟ با توجه به اتفاقی که در مورد هواپیما‌های اوکراینی افتاد، تمام خطوط هوایی بین‌المللی فعلا از آسمان ایران عبور نمی‌کنند و این مساله متاسفانه علاوه بر اینکه تبعات مالی منفی برای ما دارد، تبدیل به دستاویزی شده تا آن‌ها ادعا کنند، کشور ما امنیت پروازی ندارد.
AFC می‌تواند در چنین شرایطی میزبانی را از کشوری بگیرد. متاسفانه برخورد‌های AFC بر خلاف رویه FIFA بر مبنای مسائل سیاسی است. ما نیز از لحاظ سیاسی در حوزه ورزش بسیار ضعیف عمل می‌کنیم. همان طور که می‌بینیم در همین حین که باشگا‌های ما حق میزبانی در کشور خودشان را از دست می‌دهند، کشور عربستان با یمن در حال جنگ مستقیم است و این کشور بار‌ها و بار‌ها با حملات پهپادی مورد حمله قرار گرفته و حتی تاسیسات نفتی این کشور که از حساسیت بالایی در دنیا برخوردار است با حمله نیرو‌های یمنی آسیب دیده است.
اما با این وجود AFC حتی به عربستان هشدار هم نداده چه برسد به اینکه بخواهد بازی‌ها را لغو کند یا به کشور دیگری ببرد. این مشکلی است که به هر حال وجود دارد. در چنین شرایطی ما نیاز به یک دیپلماسی قوی ورزشی داریم تا بتوانیم حق میزبانی را داشته باشیم.
در چنین شرایطی سوال دوم این است که چه راهکاری باید در پیش بگیریم؟ طبیعتا ما باید در قدم نخست در کمیته ارزیابی با یک دفاعیه قوی حاضر شویم. ما باید توضیح دهیم با وجود اینکه اتفاقی ناخواسته رخ داده و ما خودمان هم مسوولیتش را پذیرفته‌ایم هیچ‌گاه ورزشکار خارجی در ایران دچار مشکل نشده است.
ضمنا این اتفاق قطعا باعث شده ما دقت و حساسیت خود را چند برابر کنیم و این یعنی امکان بروز خطا به شدت کاهش یافته است. ضمنا باید این نکته را یادآوری کنیم که آن اتفاق در یک شرایط بحرانی و جنگی رخ داده نه در شرایط عادی و روزمره. امروز مشخص شده نه کشور ما قصد ادامه عملیات نظامی دارد و نه امریکا دلش می‌خواهد جنگی را آغاز کند. این مساله در اظهارات رسمی مقامات دو کشور قابل اثبات است.
با این وجود قطع به یقین AFC این استدلال را نخواهد پذیرفت چراکه خودش به خوبی همه این موارد را می‌داند و با علم بر این دفاعیات چنین رایی را صادر کرده. در قدم بعد ما باید در FIFA یا CAS دعوی خود را مطرح کنیم. حال سوال اینجاست که چرا ما باید به AFC شکایت کنیم، وقتی می‌دانیم ترتیب اثر داده نخواهد شد؟ پاسخ این است که ما باید سلسله مراتب را رعایت کنیم، اما در دادگاه CAS شانس پیروزی ما بسیار بالا خواهد بود.
چراکه آن نهاد متشکل از حقوقدانانی است که اعتبار و شهرت و شرافت خود را خرج مسائل سیاسی نمی‌کنند. بنابراین ما باید خودمان را از همین الان برای دفاع از حقانیت ورزش و امنیت کشورمان آماده کنیم. ما باید علاوه بر اینکه حق میزبانی تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا را به دست آوریم، خسارت مادی و معنوی که تیم‌های فوتبال ایران متحمل شده‌اند را نیز از AFC دریافت کنیم.
متاسفانه اگر ما آن زمانی که حق میزبانی باشگاه‌های ایرانی مقابل تیم‌های عربستانی سلب شد اقدامات بهتری می‌کردیم، می‌توانستیم الان AFC را در این ریسک قرار بدهیم که دوباره آن‌ها را در CAS به چالش می‌کشیم. با این حال از آنجایی که در نمونه مشابه قبلی منفعل بودیم و دفاع نکردیم و اشتباهاتی را مرتکب شدیم الان AFC را در اخذ این تصمیم جری کردیم.
۰
