محمدجواد مشکور؛ کاشف آرامگاه فارابی و سهروردی
۵۵ ساله بود که به عنوان رایزن فرهنگی ایران به دمشق رفت و در آنجا در دانشگاه‌های دمشق و حلب سوریه دو مرکز ایرانشناسی گشود، ادبیات عرب و زبان پهلوی تدریس کرد و تنها ایرانی بود که عضو فرهنگستان زبان عرب شد.
کد خبر :
۷۹۲۵۳
بازدید :
۵۹۴۳
۲۵ سال پیش در چنین روزی محمدجواد مشکور در تهران درگذشت. او بیش از چهل سال در دانشگاه‌های گوناگون خدمت کرد.
محمدجواد مشکور در تهران زاده شد. مادرش از خانواده روحانی سنگلجی‌ها و پدرش هم روحانی بود و مقدمات ادبیات فارسی و عرب را به او آموخت.
تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه‌های ثروت و دارالفنون گذارند. ۲۰ ساله بود که از دانشکده معقول و منقول کارشناسی ادبیات فارسی و عرب گرفت و به آموزگاری در دبیرستان‌های تهران پرداخت. نخستین ترجمه‌اش "سخنان پیامبر اسلام" است.
۲۷ ساله بود که نخستین کتابش "تاریخ اوستا و ادبیات دینی پهلوی" را به انتشار رساند و در همان سال "گفتاری درباره دینکرد" تألیف کرد که پس از اوستا مهمترین کتاب آیین زردشت به شمار می‌آید. در این باره نوشت: «چون این کتاب نخستین تألیفی است که در پیرامون دینکرد به زبان فارسی فراهم آمده، اگر سهو و نسیانی ملاحظه گردد، ... دانشمندان در مقام اصلاح برآیند».
۲۹ ساله بود که پس از مدت کوتاهی کار در وزارت دارایی مدرس دانشگاه تبریز در رشته آموزش تاریخ ایران باستان و زبان پهلوی شد.
۳۴ ساله بود که به پاریس رفت و زیر نظر استادان بنام دانشگاه سوربن هانری کوربن و ماسینیون زبان‌های باستانی ایرانی و همچنین سریانی و عبری خواند و در رشته تاریخ اسلام و خاور میانه دکترا گرفت.
۴۶ ساله بود که سردبیری روزنامه عربی‌زبان "الاخاء" در تهران را به عهده گرفت و چهار سال این کار را ادامه داد.
۵۵ ساله بود که به عنوان رایزن فرهنگی ایران به دمشق رفت و در آنجا در دانشگاه‌های دمشق و حلب سوریه دو مرکز ایرانشناسی گشود، ادبیات عرب و زبان پهلوی تدریس کرد و تنها ایرانی بود که عضو فرهنگستان زبان عرب شد.
افزون بر این آرامگاه‌های فیلسوفان ایرانی فارابی و سهروردی را در دمشق یافت و معرفی کرد.
او بیش از ۵۰ کتاب در زمین شناخت مذهب‌ها و فرقه‌های اسلامی، تاریخ ایران باستان و زبان‌های کهن ایرانی نوشته و مقاله‌های بسیاری در این زمینه‌ها به فارسی، عربی، فرانسوی و انگلیسی دارد که از ماندگارترین آن‌ها "نظری به تاریخ آذربایجان و آثار باستانی و جمعیت‌شناسی آن" است که در ۵۱ سالگی منتشر کرد.
محمدجواد مشکور در ۷۶ سالگی در تهران درگذشت.
محمدجواد مشکور در تهران زاده شد. مادرش از خانواده روحانی سنگلجی‌ها و پدرش هم روحانی بود و مقدمات ادبیات فارسی و عرب را به او آموخت.
تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه‌های ثروت و دارالفنون گذارند. ۲۰ ساله بود که از دانشکده معقول و منقول کارشناسی ادبیات فارسی و عرب گرفت و به آموزگاری در دبیرستان‌های تهران پرداخت. نخستین ترجمه‌اش "سخنان پیامبر اسلام" است.
۲۷ ساله بود که نخستین کتابش "تاریخ اوستا و ادبیات دینی پهلوی" را به انتشار رساند و در همان سال "گفتاری درباره دینکرد" تألیف کرد که پس از اوستا مهمترین کتاب آیین زردشت به شمار می‌آید. در این باره نوشت: «چون این کتاب نخستین تألیفی است که در پیرامون دینکرد به زبان فارسی فراهم آمده، اگر سهو و نسیانی ملاحظه گردد، ... دانشمندان در مقام اصلاح برآیند».
۲۹ ساله بود که پس از مدت کوتاهی کار در وزارت دارایی مدرس دانشگاه تبریز در رشته آموزش تاریخ ایران باستان و زبان پهلوی شد.
۳۴ ساله بود که به پاریس رفت و زیر نظر استادان بنام دانشگاه سوربن هانری کوربن و ماسینیون زبان‌های باستانی ایرانی و همچنین سریانی و عبری خواند و در رشته تاریخ اسلام و خاور میانه دکترا گرفت.
۴۶ ساله بود که سردبیری روزنامه عربی‌زبان "الاخاء" در تهران را به عهده گرفت و چهار سال این کار را ادامه داد.
۵۵ ساله بود که به عنوان رایزن فرهنگی ایران به دمشق رفت و در آنجا در دانشگاه‌های دمشق و حلب سوریه دو مرکز ایرانشناسی گشود، ادبیات عرب و زبان پهلوی تدریس کرد و تنها ایرانی بود که عضو فرهنگستان زبان عرب شد.
افزون بر این آرامگاه‌های فیلسوفان ایرانی فارابی و سهروردی را در دمشق یافت و معرفی کرد.
او بیش از ۵۰ کتاب در زمین شناخت مذهب‌ها و فرقه‌های اسلامی، تاریخ ایران باستان و زبان‌های کهن ایرانی نوشته و مقاله‌های بسیاری در این زمینه‌ها به فارسی، عربی، فرانسوی و انگلیسی دارد که از ماندگارترین آن‌ها "نظری به تاریخ آذربایجان و آثار باستانی و جمعیت‌شناسی آن" است که در ۵۱ سالگی منتشر کرد.
محمدجواد مشکور در ۷۶ سالگی در تهران درگذشت.
منبع: دویچه وله
۰
