۴۰۰ میلیارد دلار فرصت از دست‌رفته
روزنامه اقتصادی تعادل در سرمقاله خود نوشته دولت پیشین در اختیار گروهی از افراد قرار گرفت كه سابقه مدیریت آنها حداكثر در سطح شهرداری تهران بود. این گروه كم‌سابقه در مدیریت‌های بالای اجرایی كه كانون سیاست‌های آنها مبارزه با دولت‌های قبلی بود با اقتصاد ایران كاری كرده‌اند كه رسیدن به تعادل پیش از روی كارآمدنشان نیروی زیادی از ایران را می‌خواهد.
فرادید | روزنامه اقتصادی تعادل در سرمقاله خود نوشته دولت پیشین در اختیار گروهی از افراد قرار گرفت كه سابقه مدیریت آنها حداكثر در سطح شهرداری تهران بود. این گروه كم‌سابقه در مدیریت‌های بالای اجرایی كه كانون سیاست‌های آنها مبارزه با دولت‌های قبلی بود با اقتصاد ایران كاری كرده‌اند كه رسیدن به تعادل پیش از روی كارآمدنشان نیروی زیادی از ایران را می‌خواهد.
به نوشته این روزنامه: در‌حالی‌كه آن دولت بیشترین درآمد حاصل از صادرات نفت تاریخ ایران در اختیارش بود اما در بخش نفت، گاز، پتروشیمی و تولید و صادرات میعانات گازی خسارت بزرگی بر ایران وارد كردند. محاسبه‌های انجام‌شده توسط كارشناسان نشان می‌دهد رقمی معادل ۴۰۰میلیارد دلار عدم‌النفع ایران از عدم توجه به سرمایه‌گذاری در بخش نفت، گاز و پتروشیمی بوده كه بخشی از آن به‌دلیل تشدید تحریم‌ها بوده است.
به نوشته سرمقاله تعادل: در دولت پیشین قراردادهای صوری و نمایشی برای بهره‌برداری از فازهای پارس‌جنوبی با قید ساخت هر فاز در ۳۵ماه امضا شد كه تا امروز فقط فاز ۱۲ آن به بهره‌برداری رسیده و سررسید ۳۵ماهه تعهدشده چندین ماه است كه تمام شده است. تولید گاز و میعانات گازی كه می‌توانست سالانه میلیاردها دلار برای ایران درآمد داشته باشد در این دوره از میان رفت.
محمد صادق جنان صفت در سرمقاله تعادل با اشاره به اطلاعات گرانبهای پژوهشکده پولی و بانکی ایران، به برخی از مشکلات بانک‌های کشور اشاره کرده از جمله این که: اگر دولت احمدی‌نژاد ۴۵ هزار میلیارد تومان از طریق بانك مسكن به بانك مركزی بدهكاری ایجاد كرده است، دولت یازدهم نیز تا امروز ۳۸ هزارمیلیارد تومان به این مبلغ اضافه كرده است.
به نوشته این مقاله: ما فكر می‌كردیم بانك‌ها سردرد دارند، ما قرص سردرد دادیم اما معلوم شد كه فشارشان افتاده و قرص فشار دادیم اما امروز فهمیده‌ایم افت فشار بانك‌ها یكی از دردهای آنهاست. اگر سعی كنیم با فشار موضوع نرخ سود بانكی را حل كنیم خطای بزرگی مرتكب خواهیم شد و اگر نتوانیم میان فعالان اقتصادی، سیاست‌گذار تولیدی و سیاست‌گذار مالی اجماع حاصل كنیم از چاله به چاه خواهیم افتاد.
در انتهای سرمقاله تعادل آمده: سود سهام بانك‌های ایرانی تزیین است. یعنی بانك‌ها دارند صورت خود را با سیلی سرخ نگه می‌دارند. صورت مالی بانك‌ها باید راستی‌آزمایی شود كه توان چنین كاری را در داخل وجود ندارد.
