تخریب غارهای ۴۶ هزارساله استرالیا
تحلیل و بررسی هرکدام از آنها نشان میدهد که ارتباط ژنتیکی مستقیمی بین افراد پی کی کی پی امروزی و افراد غارنشین ماقبل تاریخ وجود دارد.
کد خبر :
۸۱۰۷۹
بازدید :
۶۷۳۶
حفاری باستانشناسی در سال ۲۰۱۴ نزدیک به ۷۰۰۰ قطعه باستانی ساخته بشر را در محل این غارها جمعآوری کرد
غارهای «جوکان جورج» در شمال غربی استرالیا میراث مقدس بومیان است که قریب به ۴۶ هزار سال محل سکونت بشر بوده است. این دو غار تنها «مقر داخلی» در استرالیا هستند که شواهد و تداوم سکونت انسان را در آخرین عصر یخبندان، نشان میدهند و شمار بسیاری از آثار باستانی ساخته بشر در این منطقه کشف شدهاند.
اما غارهای جوکان جورج در محل معدن سنگ آهن براکمن۴ ریو تینتو قرار گرفتهاند و علیرغم هفت سال نبرد مردمان پوتوکونتی کوراما و پینیکورا (پی کی کی وی) برای حفاظت از منطقه، تخریب آن روز ۲۴ ماه مه آغاز شد.
سیدنی مورنینگ هرارلد گزارش میدهد، گروه پی کی کی پی هفته گذشته برای بازدید منطقه کار معدن و گفتگو برای متوقف کردن عملیات یا کاهش خسارت، اقدام کرد، اما به آنها گفته شد که عملیات انفجار آغاز شده و تغییر آن غیرممکن است.
این شرکت بزرگ معدن ابتدا مجوز کار سنگ معدن براکمن۴ را در سال ۲۰۱۳ به دست آورد، اما حفاری باستانشناسی در سال ۲۰۱۴ نزدیک به ۷۰۰۰ قطعه باستانی ساخته بشر را جمعآوری کرد. در این آثار سنگ آسیاب، استخوان تیز شدهای شبیه ابزار، و نوار ۴۰۰۰ هزار ساله برای بستن مو، پیدا شد.
تحلیل و بررسی هرکدام از آنها نشان میدهد که ارتباط ژنتیکی مستقیمی بین افراد پی کی کی پی امروزی و افراد غارنشین ماقبل تاریخ وجود دارد.
این عملیات تخریب با تمام مصوبات ضروری انجام شد. در حالی که یافتههای باستانشناسی نشان میدهد که این منطقه حتی بسیار مهمتر از آن چیزی است که در گذشته تصور میشد. تخریب غارها موجب اعتراض بینالمللی و تعهد دولت فدرال استرالیا برای بازنگری در قوانین مربوطه شده است.
کریس سالیسوری، مدیر اجرایی سنگ آهن ریو تینتو، از خسرانی که این شرکت وارد کرده است عذرخواهی کرد.
وی در بیانیهای گفت: «ما به مردمان پوتو کونتی کوراما و پینی کورا احترام میگذاریم و از این که خاطرشان را آزردهایم، متاسفیم. رابطه پی کی کی پی برای شرکت ریو تینتو بسیار حائز اهمیت است چرا که ما سالهای زیادی با یکدیگر کار کردهایم.
ما در منطقه پی کی کی پی براساس توافقنامه مشارکت جامع و متقابل از سال ۲۰۱۱ مشغول به کار هستیم. با همکاری پی کی کی پی، در منطقه جوکان در طول ده سال، روند ثبت میراث باستانی را ادامه دادهایم. در سال ۲۰۱۴ فعالیت گستردهای در زمینه حفظ میراث فرهنگی ساخته بشر انجام دادیم که منجر به جمعآوری ۷۰۰۰ قطعه شد.»
وی افزود: «ما فعالیت خود را با همکاری پی کی کی پی ادامه خواهیم داد تا از اتفاقی که افتاده درس بگیریم، ما رابطه خود را تقویت میکنیم و با فوریت تمام به بازبینی برنامههای سایر مناطق جوکان جورج خواهیم پرداخت.»
نماینده قبیله بومی جان اشبارتون به خبرگزاری رویترز گفت: «از دست دادن این منطقه ضربهای ویرانگر برای مالکان قدیمی بود. تعداد کم و انگشتشماری از این مناطق بومی شناخته شده با این قدمت در استرالیا وجود دارد و بسیار اهمیت دارد و نباید آنها را دست کم گرفت.
مردم ما به خاطر از دست دادن این پناهگاههای سنگی عمیقا بههم ریخته و ناراحتاند. ما از این که علاوه بر زمین، نقطه اتصال با اجدادمان را از دست دادهایم، غمگین هستیم.»
مناطق میراث باستانی در استرالیا تحت کنترل ایالتها و نواحی است. استرالیای غربی مجوز دولتی تخریب مناطق مهم فرهنگی را صادر میکند، اما اجازه لغو این توافق را نمیدهد.
ریو تینتو مجوز گسترش فعالیت سنگ معدن خود را در سال ۲۰۱۳ به دست آورد، قبل از این که اهمیت این غارها معلوم شود و تعداد زیاد اشیا پنهان شده ساخته بشر کشف شود.
پیتر استون رئیس فعلی محافظت از میراث فرهنگی در یونسکو، تخریب این غارهای باستانی را تراژدی خواند. وی در گفتوگویی رادیویی، این تخریب باستانی را با ویرانی پالمیرا توسط داعش و نابودی مجسمههای بودا در بامیان به دست طالبان، مقایسه کرد.
کن ویت وزیر فدرال در امور بومی (نخستین فرد بومی که به این سمت منصوب شد) اظهار داشت انفجاری که صورت گرفت غیرقابل درک و البته آن طور که پیداست یک اشتباه واقعی است.
او به تلویزیون استرالیا (ای بی سی) گفت: «من معتقدم که اعضای ریو تینتو در ارتباطشان با جوامع بومی و سایر سازمانها درست عمل میکنند.»
این عملیات تخریب با تمام مصوبات ضروری انجام شد. در حالی که یافتههای باستانشناسی نشان میدهد که این منطقه حتی بسیار مهمتر از آن چیزی است که در گذشته تصور میشد. تخریب غارها موجب اعتراض بینالمللی و تعهد دولت فدرال استرالیا برای بازنگری در قوانین مربوطه شده است.
کریس سالیسوری، مدیر اجرایی سنگ آهن ریو تینتو، از خسرانی که این شرکت وارد کرده است عذرخواهی کرد.
وی در بیانیهای گفت: «ما به مردمان پوتو کونتی کوراما و پینی کورا احترام میگذاریم و از این که خاطرشان را آزردهایم، متاسفیم. رابطه پی کی کی پی برای شرکت ریو تینتو بسیار حائز اهمیت است چرا که ما سالهای زیادی با یکدیگر کار کردهایم.
ما در منطقه پی کی کی پی براساس توافقنامه مشارکت جامع و متقابل از سال ۲۰۱۱ مشغول به کار هستیم. با همکاری پی کی کی پی، در منطقه جوکان در طول ده سال، روند ثبت میراث باستانی را ادامه دادهایم. در سال ۲۰۱۴ فعالیت گستردهای در زمینه حفظ میراث فرهنگی ساخته بشر انجام دادیم که منجر به جمعآوری ۷۰۰۰ قطعه شد.»
وی افزود: «ما فعالیت خود را با همکاری پی کی کی پی ادامه خواهیم داد تا از اتفاقی که افتاده درس بگیریم، ما رابطه خود را تقویت میکنیم و با فوریت تمام به بازبینی برنامههای سایر مناطق جوکان جورج خواهیم پرداخت.»
نماینده قبیله بومی جان اشبارتون به خبرگزاری رویترز گفت: «از دست دادن این منطقه ضربهای ویرانگر برای مالکان قدیمی بود. تعداد کم و انگشتشماری از این مناطق بومی شناخته شده با این قدمت در استرالیا وجود دارد و بسیار اهمیت دارد و نباید آنها را دست کم گرفت.
مردم ما به خاطر از دست دادن این پناهگاههای سنگی عمیقا بههم ریخته و ناراحتاند. ما از این که علاوه بر زمین، نقطه اتصال با اجدادمان را از دست دادهایم، غمگین هستیم.»
مناطق میراث باستانی در استرالیا تحت کنترل ایالتها و نواحی است. استرالیای غربی مجوز دولتی تخریب مناطق مهم فرهنگی را صادر میکند، اما اجازه لغو این توافق را نمیدهد.
ریو تینتو مجوز گسترش فعالیت سنگ معدن خود را در سال ۲۰۱۳ به دست آورد، قبل از این که اهمیت این غارها معلوم شود و تعداد زیاد اشیا پنهان شده ساخته بشر کشف شود.
پیتر استون رئیس فعلی محافظت از میراث فرهنگی در یونسکو، تخریب این غارهای باستانی را تراژدی خواند. وی در گفتوگویی رادیویی، این تخریب باستانی را با ویرانی پالمیرا توسط داعش و نابودی مجسمههای بودا در بامیان به دست طالبان، مقایسه کرد.
کن ویت وزیر فدرال در امور بومی (نخستین فرد بومی که به این سمت منصوب شد) اظهار داشت انفجاری که صورت گرفت غیرقابل درک و البته آن طور که پیداست یک اشتباه واقعی است.
او به تلویزیون استرالیا (ای بی سی) گفت: «من معتقدم که اعضای ریو تینتو در ارتباطشان با جوامع بومی و سایر سازمانها درست عمل میکنند.»
منبع: ایندیپندنت
۰