بالیوود، شکنندگیِ پنهان در زیرِ روکشِ پر‌زرق‌وبرق!
ماشینِ فامیل‌بازیِ بالیوود به خوبی در حرکت است و درباره همه چیز از اینکه چه کسی چه پروژه‌ای را انجام دهد و بابتش چه مقدار پول بگیرد تا اینکه فیلم چگونه توزیع شود و به نمایش دربیاید را کنترل می‌کند. اغلب فیلم‌هایی که با بودجه کم تولید شده‌اند حتی اقبالِ راه یافتن به سینما‌ها در شهر‌های کوچک را پیدا نمی‌کنند.
کد خبر :
۸۱۸۱۸
بازدید :
۳۲۸۶
فرادید | اخیراً یک بازیگرِ جوان و معروفِ سینمای بالیوود به نام سوشانت سینگ خودکشی کرد و مرگِ او باعث شد فشار‌هایی که این افراد در صنعتِ فیلم‌سازیِ مومبای (بمبئی) با آن مواجه‌اند، یکبار دیگر برجسته شود. جسدِ این بازیگرِ ۳۴ساله در روزِ ۱۴ ژوئن در خانه‌اش پیدا شد.
این حادثه توجهِ سلبریتی‌ها و عواملِ حرفه‌ایِ پشت‌صحنه را یکبار دیگر به شکنندگی این صنعت که در زیرِ روکشِ پرزرق و برق آن پنهان شده، جلب کرد. مرگِ این بازیگر به‌خصوص موضوعِ سلامتِ روان را بار دیگر به مرکز توجهات آورد؛ حوزه‌ای که اغلب در هند فهمِ درستی از آن وجود ندارد و/یا مسئله‌ایست که با برچسب‌گذاری‌های اجتماعی همراه می‌شود.
نیخیل تانِجا، مدیرِ یک سازمانِ رسانه‌ای جوانان، می‌گوید: «در هند هیچ واژه معادلی برای افسردگی و اضطراب وجود ندارد؛ و این دو مقوله به عنوانِ مفاهیمِ خارجی نگریسته می‌شوند.»
«برای همین هم بسیاری والدین افسردگی و اضطراب را نوعی بهانه‌تراشی از سوی فرزندان تلقی می‌کنند که به برچسب‌زنی و فقدانِ حمایتِ خانواده از جوانانی منجر می‌شود که به کمکِ فوری نیاز دارند.»
اخیراً، تلاش‌هایی برای مبارزه با این برچسب‌گذاری انجام شده است. به‌خصوص اینکه یکی از بازیگرانِ معروفِ هند، دیپیکا پادوکونه، درباره تجربه خودش از زندگی با افسردگی صحبت کرده است.
تانجا می‌گوید: «علی‌رغم این تلاش‌ها ما در بحبوحه بحرانِ سلامتِ روانی در هند هستیم.»
ببشتر بخوانید:
دایال میرچاندانی، روان‌کاو، می‌گوید در صنعتِ فیلم‌سازیِ هند، بازیگران و کارگردان‌های معروف فشار‌های زیادی از جمله ناتوانی برای درخواست کمک را تجربه می‌کنند.
او می‌گوید مراجعینِ او که از صنعتِ فیلم‌سازی هستند اغلب از او درخواست می‌کنند برای درمان به منزلِ آن‌ها برود. «آن‌ها فشارِ زیادی را برای حفظِ ظاهرِ خود تحمل می‌کنند؛ از طرفی ناامنیِ شغلی نیز یکی دیگر از معضلاتِ آن‌هاست. شما امروز می‌توانید در وضعیتِ بسیار خوبی باشید و فردا هیچ جایگاهی نداشته باشید.»
آمیت بِهل، بازیگر سینما و تلویزیون می‌گوید: «پنجره زمانیِ دستیابی به موفقیت برای بازیگرانِ بالیوود بسیار کوتاه است که باعث شده رقابتِ بسیار شدیدی در این صنعت وجود داشته باشد. همه‌جا‌حاضر‌بودنِ رسانه‌های اجتماعی نیز به احساسِ زندگی تحتِ نظارتِ دائمی افزوده است.»
«کار نباشد، پول هم نیست»
از ۲۵ ماه مارس که هند تصمیم گرفت به‌منظورِ محدود کردنِ گسترشِ ویروسِ جدیدِ کرونا، محدودیت‌هایی را اعمال کند، فیلمبرداری‌ها نیز یا متوقف شد یا به تأخیر افتاد. سونالی گوپتا، روان‌شناسِ بالینی، می‌گوید: «این کار منجر به افزایشِ احساسِ «اضطرابِ جمعی» شد. در صنعتی که هم‌اکنون هم بسیار پیش‌بینی‌ناپذیر است، نداشتنِ برنامه‌ای برای آینده بسیار سخت است.»
فخرالدین علی یک هنرمندِ نورپرداز است که از سال ۱۹۹۰ به صورتِ روزمزد کار می‌کند. او می‌گوید: «وقتی کار نباشد، پولی هم نیست.»
علی طی این مدت از پس‌انداز خود استفاده کرده و ملکش را اجاره داده تا از اجاره‌بهای آن استفاده کند. اما افرادِ دیگری که در صنعتِ فیلم‌سازیِ هند مشغول هستند مجبور شدند بمبئی را ترک کنند به شهر‌ها و روستا‌های خود برگردند.
علی می‌گوید: «برخی تا همین چند وقت قبل هم منتظر ماندند، اما به‌نظر می‌رسد به این زودی‌ها شانسِ کار کردن وجود نداشته باشد، برای همین تسلیم شدند و بمبئی را ترک کردند.»
راوی شِتی، که به عنوان دستیار فیلمبردار برای یک شرکتِ تولیدی کار می‌کند هنوز دستمزدِ آخرین کارش را که در اواسطِ ماه مارس تمام شد، دریافت نکرده است. او می‌گوید: «کارفرما‌ها باید حقوق دو ماه قبل من را پرداخت می‌کردند، اما طوری شده که انگار من هنرمندِ آزاد هستم.»
او در این مدت از دوستانش پول قرض کرده تا بتواند در بمبئی بماند، زیرا فکر می‌کند خانواده‌اش در بمبئی ایمن‌تر هستند. بی‌اِن تی‌واری، رئیسِ فدراسیونِ کارکنانِ سینمای هندِ غربی، می‌گوید: «صنعتِ فیلم‌سازیِ هند تلاش کرده آن‌هایی را که در سختی هستند حمایت کند.»
این گروه از بازیگران، کارگردانان، تهیه‌کنندگان و سایر اهداکنندگان پول جمع کرده تا به کسانی که نیازمند هستند پرداخت کند. بِهل می‌گوید: «اتحادیه‌های فیلم‌سازیِ هند مانندِ همتایانِ خارجی خود پولدار نیستند. ما نمی‌توانیم یک خطِ تلفن شبانه‌روزی برای کمک به اعضای خود داشته باشیم، اما طرح‌هایی داریم که از طریقِ وبینار مشاوره‌هایی درباره افسردگی ارائه کنیم.»
رونی داکوستا، تهیه‌کننده، می‌گوید: «آنچه باعثِ تکان خوردنِ مردم از شنیدنِ این خبر شده این است که اگر شخصی به این جوانی و موفقی اقدام به این کار کرده، باید منتظر چه اتفاقاتی باشیم؟»
فامیل‌بازی در بالیوود
خودکشیِ این بازیگر ۳۴ساله پوشش خبریِ گسترده‌ای در رسانه‌های هند ایجاد کرد و برخی گمانه‌زنی می‌کنند که فامیل‌بازیِ دیرینه در صنعتِ فیلم‌سازیِ هند یکی از دلایل آن است.
به گزارشِ ایندین اکسپرس، «فامیل‌بازی در بالیوود واقعی و گسترده است. بخشِ اعظمی از این صنعت توسطِ تعدادِ انگشت‌شماری طایفه اداره می‌شود که با دور نگه داشتنِ استعداد‌های بیگانه از این صنعت، هم مخاطبان را از محتوا‌های باکیفیت محروم می‌کنند و هم این استعداد‌ها را از فرصت‌هایشان محروم می‌کنند. تمامِ این کار‌ها برای پیشرفت اهدافِ خانوادگی صورت می‌گیرد.»
مرگِ سینگ افراد را در شبکه‌های اجتماعی به دو دسته تقسیم کرد، عده‌ای که علتِ اصلیِ مرگِ او را به مشکلاتِ مربوط به سلامتِ روان نسبت می‌دادند که در جامعه هند روبه‌افزایش است و افرادی که علتِ مرگ او را در صنعتِ فیلم‌سازیِ بالیوود جستجو می‌کردند. در میانِ گروه دوم نیز برخی شروع کردند به تهدیدِ «آقازاده‌های صنعتِ فیلم‌سازی» و برخی دختران و زنانی را که در زندگیِ سینگ بودند، مقصر مرگ او دانستند.
به گزارشِ ایندین اکسپرس، ماشینِ فامیل‌بازیِ بالیوود به خوبی در حرکت است و درباره همه چیز از اینکه چه کسی چه پروژه‌ای را انجام دهد و بابتش چه مقدار پول بگیرد تا اینکه فیلم چگونه توزیع شود و به نمایش دربیاید را کنترل می‌کند. اغلب فیلم‌هایی که با بودجه کم تولید شده‌اند حتی اقبالِ راه یافتن به سینما‌ها در شهر‌های کوچک را پیدا نمی‌کنند. بازیگرانِ ذینفع نمادِ قابلِ دیدنِ سیستمِ پیچیده و بزرگِ سینمای بالیوود هستند.
اما برخی از کارشناسان مانند دکتر میرچاندانی می‌گویند: «آدم‌ها به دلایلِ متعددی ممکن است دچار افسردگی شوند و هر فردی که دچار افسردگی است، خودکشی نمی‌کند.»
روان‌شناسِ بالینی، گوپتا، می‌گوید راه‌حلِ مبارزه با خودکشی آن است که مسئولیت از شانه افراد به ساختارِ جامعه منتقل شود و با کمکِ مقاومتِ ساختاری، ایجادِ فضای امن و ارائه خدماتِ حمایتی در درونِ جامعه از آن جلوگیری شود.
او می‌گوید خودِ صنعتِ بالیوود می‌تواند با ارئه بازنماییِ درست از فرایندِ سلامتِ روان به این کار کمک کند. «سلامت روان باید به درستی بازنمایی شود. ما نیاز داریم علاوه بر نمایشِ چیستیِ درمان، طولِ مدتِ درمان را نیز نشان دهیم.»
سوشانت سنگ راجپوت یکی از بااستعداترین بازیگرانِ سینمای بالیوود بود که خودکشیِ او مردمِ هند را در شوکِ بزرگی فرو برد.
۰
