درمان بیماری کرون؛ علت بیماری کرون چیست؟

علائم بیماری کرون

نشانه‌های بیماری کرون خیلی متنوع هستند. این نشانه‌ها به این بستگی دارند که کدام بخش از دستگاه گوارش تحت تأثیر قرار گرفته است. این نشانه‌ها شامل این موارد می‌شوند:

• درد: سطح درد برای هرکسی متفاوت است. درد به این بستگی دارد که کدام بخش دچار التهاب شده‌است. معمولا درد در بخش پایینی سمت راست شکم احساس می‌شود؛
• زخم شکم: زخم بخش‌های صدمه‌دیده‌ای در شکم است که ممکن است خونریزی کند. اگر این زخم‌های خونریزی کنند بیمار ممکن است در مدفوع خود خون ببیند؛
• زخم دهان: زخم دهان یکی از نشانه‌های معمول بیماری کرون است؛
• اسهال: این نشانه ممکن است خفیف یا شدید باشد. گاهی‌اوقات اسهال ممکن است حاوی مخاط،‌ خون یا چرک باشد. بیمار ممکن است حس کند باید به دستشویی برود ولی نمی‌تواند؛
• خستگی: افراد مبتلا به بیماری کرون ممکن است خیلی احساس خستگی کنند. این خستگی ممکن است با تب هم همراه باشد؛
• بی اشتهایی: گاهی‌اوقات بیمار ممکن است اصلا اشتها نداشته باشد؛
• کاهش وزن : این نشانه ممکن است به خاطر کاهش اشتها باشد؛
• کم‌خونی: خونریزی ممکن است به کم خونی بینجامد؛
• خونریزی یا درد مقعد: پوست مقعد ممکن است، ترک بخورد (ترک پوستی). این مسئله ممکن است به درد و خونریزی منجر شود؛
• آرتروز؛
• التهاب چشم؛
• التهاب کبد یا مجرای صفراوی؛
• رشد کم یا تأخیر در رشد جنسی در کودکان.

تفاوت بین زخم کولیت و بیماری کرون

رژیم غذایی بیماری کرون

• غلات درشت؛
• لبنیات؛
• غذاهای تند؛
• الکل.

برخی افراد اشتهای زیادی ندارند. در برخی موارد بیمار ممکن است برای مدت کوتاهی از طریق سرم تغذیه کند.

درمان بیماری کرون

• التهاب در کدام قسمت واقع شده؛
• بیماری چقدر شدید است؛
• چه مشکلاتی وجود دارند؛
• واکنش بیمار به درمان‌های قبلی چطور بوده و اینکه نشانه‌ها دوباره عود کرده‌اند یا نه.

داروهای مورد استفاده برای بیماری کرون

• داروهای ضدالتهاب - پزشک احتمالا با مسالیمین (سولفاسالازین) شروع می‌کند که به کنترل التهاب کمک می‌کند.
• کورتیزون یا استروئیدها - کورتیکواستروئیدها داروهایی هستند که حاوی کورتیزون و استروئیدها هستند.
• داروهای فرو‌نشان سیستم ایمنی - این داروها واکنش سیستم ایمنی بیمار را کاهش می‌دهند. پزشک ممکن است مرکاپتوپورین-۶ یا داروی مشابه آن آزاتیوپرین را تجویز کند. عوارض جانبی شامل استفراغ،‌ حالت تهوع و مقاومت کمتر به عفونت‌ها می‌شوند.
• اینفیلیکسیماب (ریمیکاد) - این دارو واکنش بدن را به التهاب قطع می‌کند.
• آنتی بیوتیک ها - فیستول‌ها یا جراحی قبلی ممکن است باعث رشد باکتری‌ها شود. پزشکان معمولا این عفونت را با تجویز آمپی‌سیلین، سولفونامید، سفالوسپورین، تتراسایکلین یا مترونیدازول درمان می‌کند.
• ضد-اسهال‌ها و مایعات جایگزین- وقتی التهاب کاهش پیدا می‌کند، اسهال معمولا کمتر می‌شود. اما گاهی‌اوقات بیمار ممکن است به دارویی برای اسهال و درد شکمی نیاز داشته باشد.

جراحی

علت ابتلا به بیماری کرون چیست؟

• عوامل ژنیتک؛
• سیستم ایمنی بدن فرد؛
• عوامل محیطی.

تشخیص بیماری کرون

پزشک در مورد علائم و نشانه‌های بیماری از بیمار سؤال می‌پرسد. او ممکن است در معاینه‌ی فیزیکی برآمدگی‌ای را در شکم احساس کند. این برآمدگی وقتی به وجود می‌آيد که حلقه‌های ملتهب روده به هم گیر می‌کنند. این آزمایشات می‌توانند به تشخیص بیماری کمک کنند:

• آزمایش خون و مدفوع؛
• نمونه‌برداری؛
• سیگموئیدوسکوپی: در این آزمایش لوله‌ی بلند و انعطاف‌پذیری برای معاینه‌ی بخش پایینی روده مورد استفاده قرارمی‌گیرد. این لوله سیگموئیدوسکوپ نامیده می‌شود؛
• کولونوسکوپی: در این آزمایش لوله‌ی بلند و انعطاف‌پذیری برای معاینه‌ی روده‌ی بزرگ استفاده می‌شود. این لوله کولونوسکوپ نامیده می‌شود؛
• آندوسکوپی: اگر علائم در بخش بالایی شکم به وجود بیایند، این آزمایش انجام می‌شود. یک تلسکوپ بلند، باریک و انعطاف‌پذیر از نای وارد معده می‌شود. این تلسکوپ آندوسکوپ نام دارد؛
• سی‌تی‌اسکن یا عکس‌برداری باریوم انما. این معاینه تغییرات داخل روده را نشان می‌دهد.

مشکلات

اگر علائم شدید و مدام باشند مشکلات زیادی برای بیمار به وجود می‌آید. این مشکلات ممکن است به جراحی نیاز داشته باشند:

• خونریزی داخلی؛
• تنگی، بخشی از روده‌ی باریک می‌شود. این باعث می‌شود بافت زخم به وجود بیاید و روده به صورت جزئی یا کلی بسته شود؛
• سوراخ‌شدگی، وقتی سوراخی در دیواره‌ی شکم به وجود می‌آید. محتویات شکم از این سوراخ به بیرون تراوش می‌کنند. این تراوشات باعث آبسه و عفونت می‌شود؛
• فیستول‌ها، وقتی کانالی بین دو بخش از روده به وجود می‌آید.

این مشکلات هم ممکن است به وجود بیایند:

• کمبود آهن مزمن؛
• مشکلاتی در جذب موادغذایی؛
• افزایش خطر ابتلا به سرطان روده.