چگونه با طرد شدن برخورد کنیم؟
طرد شدن، یک جنبه تقریبا اجتناب ناپذیر از انسان بودن است. هیچکس تا به حال بدون حداقل یک بار روبرویی با طرد شدن، در عشق و زندگی موفق نبوده است.
طرد شدن، یک جنبه تقریبا اجتناب ناپذیر از انسان بودن است. هیچکس تا به حال بدون حداقل یک بار روبرویی با طرد شدن، در عشق و زندگی موفق نبوده است. همه ما آن را تجربه می‌کنیم و در عین حال، هر زمان که به آن دچار می‌شویم، اغلب احساس تنهایی، ناخواسته بودن و آوارگی می‌کنیم. در حقیقت، بسیاری از آسیب‌ها و مبارزه‌هایی که ما تحمل می‌کنیم، حتی بر اساس خود «از دست دادن» نیست، بلکه بر اساس تجربه این شکست، روش‌های بی رحمانه‌ای که خودمان را درگیر آن کرده ایم و یا اندیشه‌های نا امید کننده‌ای در مورد آینده است که خودمان را در آن غرق کرده ایم.
مطالعات حتی نشان می‌دهد که واکنش ما به طرد شدگی، در واقع بر اساس اتفاقات و وقایع گذشته ما، به طور مثال «تاریخ دلبستگی ما» است. در نتیجه، واکنش ما نسبت به طرد شدگی اغلب به همان اندازه یا حتی بیشتر از خود طرد شدن است. به همین دلیل یادگیری نحوه برخورد با طرد شدن بسیار مهم است.همه‌ی ما طعم تلخ طرد شدن را چشیده‌ایم و رنجش و آزردگی ناشی از آن را بار‌ها حس کرده‌ایم. طردشدگی مکان و زمان خاصی نمی‌شناسد؛ ممکن است آن را در هر موقعیت اجتماعی، احساسی یا شغلی تجربه کنید. طرد شدن به هیچ وجه حس خوبی به همراه ندارد، زیرا این احساس را به افراد می‌دهد که دیگران آن‌ها را دوست ندارند و ارزشی برای‌شان قائل نیستند!
بنا بر پژوهش‌های دکتر «جرالدین داونی» (Geraldine Downey)، استاد روان‌شناسی دانشگاه کلمبیا، هر چه افراد بیشتر نگران طرد شدن باشند، نسبت به آن حساس‌تر می‌شوند، تا جایی که سرانجام دچار خودپس‌زدگی می‌شوند. در این مرحله فرد احساس خوبی نسبت به خودش ندارد و پیش خود فکر می‌کند هیچ کس تمایلی به برقراری ارتباط با او ندارد؛ بدیهی است که چنین احساسی به بروز خشم در فرد می‌انجامد.
البته آن‌گونه که «گای وینچ» (Guy Winch) روان‌شناس و نویسنده می‌گوید، طرد شدن تنها نیمی از مسئله است و بیشتر وقت‌ها این خود فرد است که به روند طرد شدن خود دامن می‌زند: «فرد با انبوهی از واگویه‌های منفی و نکوهش خود، طردشدگی را به مرحله‌ای بحرانی‌تر می‌رساند!»
طرد شدن باعث بروز خشم و پرخاشگری می‌شود
نکته حائز اهمیت این است که این واکنش‌ها اصولا چندین ساعت پس از طرد شدن پدیدار می‌شوند و به همین خاطر احتمالا فرد خودش متوجه نمی‌شود خشم و بی‌حوصلگی او در نتیجه این است که چند ساعت پیش مورد بی‌مهری قرار گرفته و به او بی‌محلی شده است.
بارزترین نشانه طرد شدن بروز خشم و پرخاشگری است. به طوری که جراح کل ایالات متحده آمریکا (رئیس عملیاتی سپاه خدمات بهداشت عمومی آمریکا) در یکی از گزارش‌های خود گفته بود احساس طرد شدن می‌تواند خطرِ خشونت بیشتری نسبت به مصرف مواد، فقر یا عضو شدن در گنگ‌های خلافکاری را برای بزرگسالان به دنبال داشته باشد.
طر شدن حتی یکی از عوامل خشونت علیه زنان است.
درست است که همه انسان‌ها خشمگین و عصبی نمی‌شوند، اما دردِ مورد بی‌توجهی قرار گرفتن می‌تواند هر انسانی را در لبه پرتگاه خشونت قرار دهد.
کسانی که طرد شده‌اند، اصولا روحیه حساس، زودخشم و تحریک‌پذیر پیدا می‌کنند و کوچک‌ترین اتفاقی موجب برانگیخته شدن عصبانیت آن‌ها خواهد شد.
استاد روان‌شناسی دانشگاه کلمبیا، دکتر «جرالدین داونی» هم در این رابطه گفته: هر چه افراد بیشتر نگران طرد شدن باشند، نسبت به آن حساس‌تر می‌شوند، تا جایی که سرانجام دچار خودپس‌زدگی می‌شوند. در این مرحله فرد احساس خوبی نسبت به خودش ندارد و پیش خود فکر می‌کند هیچ کس تمایلی به برقراری ارتباط با او ندارد؛ بدیهی است که چنین احساسی به بروز خشم در فرد می‌انجامد.
البته آن‌گونه که «گای وینچ» (Guy Winch) روان‌شناس و نویسنده می‌گوید، طرد شدن تنها نیمی از مسئله است و بیشتر وقت‌ها این خود فرد است که به روند طرد شدن خود دامن می‌زند: «فرد با انبوهی از واگویه‌های منفی و نکوهش خود، طردشدگی را به مرحله‌ای بحرانی‌تر می‌رساند!»
به صدای درونتان گوش دهید. اجازه بدهید صدای درونتان صحبت کند و زخم‌های عاطفی را ترمیم کند. اگر این کار را نکنید، مانند یک کودک که مدام دامن مادر خود را می‌کشد، توجه شما را به خود جلب می‌کند.
۲. مدام از تجربه طرد شدنتان با آب و تاب حرف نزنید
این نشخوار ذهنی را تمام کنید. با خانواده خود قرار بگذارید که در این حالت‌ها ذهن شما را منحرف کنند و توجه شما را به سمت کار‌های تولیدی مثبت ببرند. ریتم فکر کردن چندباره به مسائلی که در آن طرد شده اید را بشکنید.
۳. مدتی درنگ کنید و در معرض طرد شدن نباشید
هرکدام از ما آستانه تحمل متفاوتی داریم. در نظر بگیرید که چقدر توان تحمل دارید و گامی به پیش بردارید. اگر در ایستگاه ناامیدی به سر می‌برید، شاید بهترین کار این باشد که مدتی سوار قطار نشوید. استراحت کنید و به ذهن و فکر خود اجازه بدهید که استراحت کنند. حداقل برای مدت کوتاهی توجه خود را به فعالیت‌ها و فرصت‌هایی بدهید که شما را در معرض خطر قرار نمی‌دهند. در این دوره استراحت عضلات شما ترمیم و در نهایت قوی می‌شود. ذهن و قلب شما یکسان است. شما باید به هر دو اجازه تنفس بدهید.
با آستانه تحمل خودتان روراست باشید. ورزشکاران در تمام رژیم‌ها و مسابقاتشان فراز و فرودهایی را تجربه می‌کنند. این یک واقعیت از هر فردی است که مورد طرد واقع می‌شود. شناخت بیشتری نسبت به خودتان به دست آورید.
۴. تجربه طرد را برای خودتان بامعنی کنید
وقتی استیو جابز در سال ۱۹۸۵ طرد شد و از شرکت اخراج شد، در سال ۱۹۸۶ استودیوی انیمیشن پیکسار را تولید کرد که میلیارد‌ها دلار ارزش داشت. به این فکر کنید که چه چیزی از خودتان کشف کرده‌اید و از تجربه طرد چه آموخته‌اید.
۵. کمی صبر کنید تا تأثیر طرد بر شما کم شود
وقتی در مورد چیزی جواب منفی می‌گیریم، آرزوی رسیدن به آن برای ما قوی‌تر می‌شود. اما همیشه در این مواقع سوالاتی را باید از خودمان بپرسیم. آیا ویژگی‌های منفی از کاری که می‌خواستم انجام بدهم وجود داشته است و من آن را نمی‌دیدم؟ آیا شخصی باعث شده است که من طرد شوم؟ وقتی شدت اولیه طرد شدن فروکش کرد، شما قادر خواهید بود روی دیگر سکه را ببینید. گاهی اوقات ضرر شما آنقدر که در ابتدا حس می‌کردید نیست و برای شما اتفاق منفی خاصی حاصل نشده است.
۶. در مقابل طرد شدنتان مقاومت کنید تا اعتماد به نفستان بالا برود
با این شش راهکار می‌توانیم حس شکست و ناراحتی خودمان را کنترل کنیم و به مسائل و سختی‌ها نگاه واقع‌بینانه‌تری داشته باشیم. شاید کمی هم شعارگونه به نظر برسد که بگوییم شکست‌ها راهی برای موفق شدن ما هستند. اما از موفقیت هم که بگذریم، کم‌ترین کاری که می‌توانیم بکنیم هدیه دادن آرامش روحی و ذهنی بیشتر به خودمان است.
