آیا جانور درمانی واقعیت دارد؟

فرادید | اینکه سوار هواپیما شوید و ببینید که مسافر کنار دستی‌تان پَر دارد، چیز جالبی نیست! اما این اتفاق در یکی از پروازهای داخلی ایالات متحده رخ داد. یکی از مسافران در طول پرواز کنار یک بوقلمون زبان بسته نشسته بود.

به گزارش فرادید به نقل از بی بی سی انگلیسی، سوار کردن بوقلمون و حیوانات دیگر با ممنوعیت‌های زیادی مواجه است. از طرفی اما تعداد بیشتری از مردم از ترفند «سرگرم شدن با حیوانات» برای کاهش تنش و استرس‌های موجود در زندگی‌شان استفاده می‌کنند.

این روش که «جانور درمانی» یا به طور خاص «پشتیبانی احساسی حیوانات» با عنوان اختصاری ESA نامیده می‌شود، به افراد کمک می‌کنند تا در حضور حیوانات بهتر بتوانند با مسائل و مشکلات روانی خود کنار بیایند.

البته هر کسی نمی‌تواند پای چنین حکمی را امضا کند. بنا به گزارش دفتر ثبت خدمات ملی حیوانات در ایالات متحده، این کار به طور معمول فقط از عهده متخصصین سلامت روانی برمی‌آید که به تشخیص خود آن را به بیماران دچار مسائل روانی و احساسی توصیه می‌کنند.


تصویر فوق در شبکه اجتماعی Reddit منتشر شده و تاکنون بیش از 1700 نظر در زیر آن عکس ثبت شده است. برخی از واکنش‌های مردم جالب است. یکی از کاربران می‌گوید: «من دعا کرده بودم که هیچ نوزادی سوار بر آن پرواز نباشد، اما به این بوقلمون رسیدم...» کاربری دیگر نیز می‌گوید: «اتفاق ناپسندی است.» کاربری دیگر نیز با لحنی طعنه آمیز نوشته: «واقعا هر کسی که بوقلمون را به عنوان حیوان خانگی خود انتخاب کرده، باید خودش را به دکتر نشان دهد.»

ایستر، بوقلمون ماجرا ساز
نام آن بوقلمون «ایستر» است که همراه صاحبش جودی اسمالی از سیاتل به «سالت لیک سیتی» پرواز می‌‎کرد.

جودی می‌گوید: «وجود ایستر در کنارم به من انرژی مثبت می‌داد. هر وقت احساساتم غلیان می‌کرد، من بر روی او تمرکز می‌کردم. آن پرواز حدود یک ساعت تا یک ساعت و نیم طول کشید. در طول پرواز او کالا مودب و آرام بود. همچنین پوشاکی ویژه حیوانات به او بسته شده بود که کاملا هم درست کار می‌کرد!»

جودی به تازگی از همسرش جدا شده و داغدار یکی از نزدیکانش نیز هست. او از نظر روانی و احساسی به شدت به وجود ایستر برای رسیدن به آرامش نیاز دارد.

او می‌گوید: «برخی از دوستانم وقتی ایستر کوچک بود او را پیدا کردند و برای من آوردند. آن زمان اتفاقات تلخی را تجربه می‌کردم. محیط اطرافم اصلا مناسب نبود، به همین دلیل وجود او برای من عامل پدید آمدن عشق و محبت بود. وقتی او در کنار من است، از آرامشش به آرامش می‌رسم. او مایه تسکین من است... روزهای سخت و دشواری را پشت سر گذاشته‌ام، اما ایستر باعث شده لبخند بر روی لب‌های من ظاهر شود.»

آیا جانور درمانی واقعیت دارد؟
گرچه جودی از وجود ایستر لذت می‌برد، اما تجربیات دیگر چندان مشابه تجربه او نیست. مقامات ویسکانسین در ماه ژوئن 2015 قوانین مربوط به جانور درمانی را تغییر دادند. این تغییرات پس از آن رخ داد که زنی با یک بچه کانگورو وارد رستوران شده بود.

آن زن ادعا کرد که برای فرآیند جانور درمانی خود از آن جانور استفاده کرده است، اما مقامات مسئول گفتند که جانور درمانی فقط می‌تواند شامل سگ یا اسب پاکوتاه باشد.

در نوامبر 2014 نیز زنی با اسکورت ماموران از فرودگاهی در ایالات متحده خارج شد. مشکل آنجا بود که خوک همراه آن خانم، درست قبل از پرواز مدفوع کرده و جیغ ممتد می‌کشید.


چارلوت هِیز، که نسبت به مزایای جانور درمانی تردید دارد، در مقاله‌ای برای نیویورک پست می‌نویسند: «بردن حیوانات به جایی که حضورشان از نظر قانونی منع دارد، علمی خودخواهانه و نمایشی است. اگر بدون حضور حیوان خانگی خود نمی‌توانید به جایی بروید، پس بهتر است مسافرت نکنید.»

حال سوال نهایی باقی می‌ماند: «آیا جانور درمانی می‌تواند به عنوان شیوه‌ای برای مدیریت درمان مسائل روانی مطرح شود؟»

اگر به مورد جودی نگاه کنیم، خواهیم فهمید که جانور درمانی به او کمک کرد تا از بغرنج‌ترین دوران زندگی خود سالم عبور کند.

او می‌گوید: «ایستر به بهترین شکل حواس آدم را پرت می‌کند. او سرچشمه عشق و محبت است. در یک سال و نیمه گذشته، من امید، ثبات، خانه، ازدواج، اکثر اقوام و همسرم را از دست دادم. تاثیر او بر دیگران هم مایه خوشحالی و خرسندی من است. یکی از بزرگترین موهبت‌های زندگی این است که دیگران را جذب کنی. برای من هم ایستر سفیر الهام بخشی است.»

منبع: BBC World
ترجمه: وبسایت فرادید