محمود منیعی، تهران پژوه، در این باره می گوید: «ساختمان آجری کارخانه صابونپزی درست وسط کوچه قرار داشت و کوچه اسمش را از همین کارخانه قرض گرفته بود که حالا دیگر نیست. این کارخانه صابونپزی، کل صابون مصرفی اهالی تهران را تأمین میکرد و اطراف کارخانه بود از مغازههای کوچکی که محصول همین کارخانه را میفروختند. همانطور که گفته شد، اغلب ساکنان این محله یا صابونپزخانه کار میکردند یا مغازه فروش صابون داشتند. »