پنج پیست پرطرفدار اسکی در اطراف تهران مازوتی را بشناسید

دیروز همزمان با اعلام خبر بازگشایی دیرهنگام پیست توچال، سازمان هواشناسی از ورود و فعالیت سامانه بارشی از بعدازظهر امروز تا روز جمعه و آغاز بارش‌ها در بیش از ۱۵ استان خبر داد و اعلام کرد: سمنان، تهران، زنجان، قزوین و البرز روز پنجشنبه بارانی است و در ارتفاعات برفی خواهد بود. این وعده دلنشینی است که امیدواریم مارا از خفقان تهران این روز‌ها نجات دهد.

یکی از فخر فروشی‌های تهران به دیگر پایتخت‌های بزرگ دنیا دسترسی آسان و سریع اهالی آن به کوهستان‌های پربرف و البته پیست‌های اسکی است. شهری نیمه بیابانی و کم باران که با ۳۰ یا ۴۰ دقیقه رانندگی می‌توانید وارد کوهستان‌های برفی شوید. بی‌جهت نیست که تهران برای دوستداران ورزش‌های زمستانی موقعیتی سوق‌الجیشی دارد.

دیروز سه‌شنبه، پیست بین‌المللی اسکی توچال بازگشایی شد. پیستی بسیار مرتفع که ارتفاع برخی قسمت‌های آن نزدیک چهارهزار متر بالای دریاست. از قرار عرض پیست زیاد شده که باعث می‌شود حوادث کمتری در پیست اتفاق بیفتد. یک دستگاه تله‌سی‌یژ دیگر هم به این مجموعه اضافه شده است. نگاهی داشته باشیم به قدیمی‌ترین تا حرفه‌ای‌ترین پیست‌های اسکی تهران و کمی هم از تاریخ ساخت این پیست‌ها مطلع شویم.

‌توچال با طولانی‌ترین خطوط کابلی

پیش از اینکه پیست اسکی توچال در سال ۱۳۵۵ راه‌اندازی شود، تله‌کابین آن ساخته شد. این تله‌کابین یکی از طولانی‌ترین خطوط کابلی در جهان است. پروژه ساخت آن، در سال ۱۳۵۳ به‌دست بهمن باتمانقلیچ با همکاری یک شرکت فرانسوی به اسم پوما و یک شرکت اتریشی به‌نام «دوپل مایر» انجام شد و ۳ سال بعد به پایان رسید.

باتمانقلیچ قبل از انقلاب ثروت خود را روی چندین پروژه بزرگ از‌جمله تله‌کابین و پیست اسکی توچال، کارخانه پتروشیمی، کارخانه سیمان و شبکه مخابرات اندوخته بود، اما هنگام ترک ایران بخش بزرگی از دارایی خود را رها کرد. البته این پیست به دلیل وقوع جنگ نیمه‌تمام ماند و تنها بخشی از آن به بهره‌برداری رسید و در آخر به‌صورت رسمی در آذر سال ۱۳۹۲ افتتاح شد. این مجموعه سه پیست اسکی جداگانه دارد. اولی پیست اسکی ایستگاه هفتم یا قله است.

این پیست از ارتفاع ۳ هزار و ۸۵۰ متری شروع شده و در ارتفاع ۳ هزار و ۵۵۰ متری که هتل توچال قرار دارد، تمام می‌شود. توچال یکی از اولین پیست‌های اسکی برفگیر کشور است که بیش از هشت ماه در سال قابل استفاده است. البته امسال بارش برف در این کوه کم بوده و به همین دلیل با تاخیر باز شده است.

پیست دوم دامنه غربی ایستگاه هفتم است که در اواخر دهه هفتاد شمسی راه‌اندازی شد و درازای آن ۹۰۰ متر است. نوسازترین پیست، پیست ایستگاه هفتم به پنجم است که ۵ هزار و ۵۰۰ متر است. هتل توچال هم یکی از مرتفع‌ترین هتل‌های کوهستانی دنیاست. این مجموعه عنوان بین‌المللی را از طرف فدراسیون جهانی دریافت کرده و تا به‌حال چندین دوره مسابقه بین‌المللی اسنوبرد با حضور قهرمانان جهان و المپیک در آن برگزار شده است.

شمشک؛ دومین پیست اسکی بزرگ ایران

اولین فعالیت اسکی در شمشک در سال ۱۳۲۷ بود که پایه‌گذارش مهندس‌های آلمانی معدن بودند. ده سال بعد یعنی در سال ۳۷، یک تله‌اسکی به طول ۲۵۰ متر آنجا نصب شد و فعالیت حرفه‌ای این پیست شروع شد. به مرور اصلاحاتی در این پیست شکل گرفت و در سال ۷۵ این پیست از سوی فدراسیون جهانی اسکی به‌عنوان پیست بین‌المللی اسکی شناخته شد.

دو هتل دو ستاره هم در این پیست برای اقامت وجود دارد. پیست شمشک در ارتفاع ۲۵۵۰ متر تا ۳۰۵۰ متر از سطح دریا قرار دارد و پس از پیست اسکی دیزین، دومین پیست اسکی بزرگ ایران است. از آنجایی که شیب این پیست زیاد است، بیشتر مورد استفاده اسکی‌بازان پیشرفته قرار می‌گیرد.

دیزین؛ با بیشترین تعداد پیست

اولین پیستی که در ایران از طرف فدراسیون جهانی اسکی، عنوان بین‌المللی را به‌دست آورد و برای برگزاری مسابقات رسمی مورد تایید قرار گرفت، پیست دیزین بود. قدمت نصب ابزار فنی اسکی در پیست دیزین به بیش از ۵۰ سال می‌رسد. مجموعه پیست اسکی دیزین را در سال ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ یک گروه خارجی که به‌دنبال کشف معدن در البرز مرکزی بودند، پیدا کردند. این پیست بین‌المللی به سرپرستی کاظم گیلانپور، مربی و قهرمان اسکی شناسایی و مشخص شد که برای ورزش اسکی جای بسیار مناسبی است.

یک سال بعد، یعنی در سال ۱۳۴۳، یک دستگاه تله‌اسکی سیار در این محل به کار گرفته شد که از آن به‌عنوان محل تمرین خارج از فصل تیم ملی استفاده می‌کردند. در نهایت در سال ۱۳۴۷ راه‌اندازی شد. دیزین ۲۳ پیست اسکی دارد که برخی از آن‌ها عبارتند از: پیست اسنو پارک، پیست یو، پیست مبتدی و پیست چمن. پایین‌ترین نقطه از سطح دریا ۲۶۵۰ متر و بلندترین نقطه آن ۳۶۰۰ متر و مسیر اسکی ۵/۷کیلومتر است.

آبعلی؛ قدیمی‌ترین پیست ایران

قدیمی‌ترین پیست اسکی ایران و محل تولد این ورزش در کشور، آبعلی است. قدمت نصب اولین بالابرنده‌ها در این پیست به سال ۱۳۳۲ می‌رسد. در مجموع پنج پیست اسکی دارد که مدیریت سه مورد از آن‌ها در دست بخش خصوصی، یکی در دست سازمان تربیت بدنی و دیگری در اختیار شرکت ملی نفت قرار دارد. در منطقه آبعلی یک هتل هم وجود دارد که با وجود ثبت آن در فهرست آثار ملی، وضعیت مناسبی ندارد.

دربندسر؛ مجهزترین با دستگاه برف‌ساز

پیست اسکی دربندسر یکی از مجهزترین پیست‌های اسکی کشور و تنها پیست اسکی است که دستگاه برف‌ساز دارد. این پیست در سال‌های گذشته میزبان رقابت‌های لیگ بین‌المللی اسکی بوده است. دربندسر در سال ۱۳۵۷ به کمک مربیان اسکی و اهالی شمشک و دربندسر شروع به کار کرد. یکی از اتفاقات ناراحت‌کننده‌ای که در حین احداث پیست افتاد، این بود که پدر علیداد ساوجی به‌نام اسماعیل ساوجی از مربیان و قهرمانان سابق شمشک، از پایه بالابر به پایین سقوط کرد و جان خود را از دست داد.

منبع: روزنامه هفت صبح