عکس؛ درمان بیماری‌های پوستی و گوارشی با تیزآب؛ چگونه به تیزآب برویم؟

عکس؛ درمان بیماری‌های پوستی و گوارشی با تیزآب؛ چگونه به تیزآب برویم؟

آبشار تیزآب یکی از جاذبه‌های منطقه گردشگری تیزاب است که حدود ۱۰متر ارتفاع دارد. آب این آبشار به چشمه‌ای زیبا جاری می‌شود که برای بیماری‌های پوستی و گوارشی خاصیت درمانی مؤثری دارد.

کد خبر : ۲۳۶۲۶۸
بازدید : ۱۰۸

«تیزآب» آبشاری زیبا در اطراف تهران است که آب آن خواص درمانی فراوانی دارد. همین موضوع باعث شده تا گردشگران بسیاری در طول سال این آبشار را به‌عنوان مکان تفریحی و درمانی انتخاب کنند. آبشار تیزآب در محلی به نام دشتمزار قرار گرفته که درختان بید و رودخانه‌ای پرآب، اطراف آن را احاطه کرده است.

 آبشار تیزآب یکی از جاذبه‌های منطقه گردشگری تیزاب است که حدود ۱۰متر ارتفاع دارد. آب این آبشار به چشمه‌ای زیبا جاری می‌شود که برای بیماری‌های پوستی و گوارشی خاصیت درمانی مؤثری دارد.

19«داریوش شهبازی»، تهران‌ شناس، در باره آبشار تیزاب می‌گوید: «آب‌ چشمه‌ها و آبشارهای دماوند و البرز بسیار زلال و گوارا است، اما این آبشار برخلاف دیگر آبشارهای این محدوده آبی تند و گس دارد. به همین خاطر از قدیم بومی‌ها و روستاییان نام این آبشار و چشمه را تیزآب گذاشتند. گس بودن و مزه خاصی که این آب دارد باعث شده که جوی‌ها شکل خاصی پیدا کنند و حالتی گلی مانند به خود بگیرند.»

در پایین دست این آبشار، به فاصله چندصد ‌متر از بند سنگی، چشمه‌ای با آبی گازدار از دل کوه می‌جوشد. شهبازی در این باره می‌گوید: «طعم این آب گس است و بسته به شرایط آب و هوایی میزان گاز آن تغییر می‌کند. آب این آبشار خاصیت درمانی دارد که برای مداوای امراض پوستی و گوارشی استفاده می‌شود.

همچنین این آبشار در زمستان ممکن است یخ ببندد و تنگه زیر پای آن به یخچال‌های طبیعی تبدیل شود. آبشار تیزاب به تنگه‌ای می‌ریزد که در ابتدا صخره‌ای و باریک است و پس از حدود یک کیلومتر گسترده می‌شود. در طول تنگه درختان کهنسال بید، سپیدار، تبریزی و چنار سایه خود را گسترده‌اند. در فاصله حدود ۲ کیلومتر از این آبشار ‌بندی سنگی برای جلوگیری از فرسایش تنگه و سیلاب احداث کرده‌اند که ریزش آب، آن را به آبشاری مصنوعی تبدیل کرده است.»

20

برای رسیدن به این آبشار و چشمه می‌توان از دل کوه‌ها گذشت و صخره‌ها را پشت سر گذاشت، البته باید به برخی لوازم و وسایل کوهنوردی نیز مجهز بود، اما می‌توان از مسیر خاکی نیز با چند کیلومتر پیاده‌روی به چشمه رسید. در انتهای راه چشمه‌ای از دل کوه می‌جوشد که خستگی راه را از تن بیرون می‌کند. محلی‌ها و گردشگران در کنار این چشمه صف می‌کشند تا به نوبت بطری‌ها و ظرف‌های خود را از این آب گازدار پر کنند.

منبع: همشهری

۰
نظرات بینندگان
تازه‌‌ترین عناوین
پربازدید