رسالت اصحاب رسانه در سال جدید

محمد هادی جعفرپور | اصحاب رسانه با سلاح قلم و اندیشه وظیفه‌ای سنگین و به غایت قابل توجه در مطالبه گری و روشنگری چالش‌ها و مشکلات جامعه دارند.

هیبت و شکل برخی مشکلات جامعه‌ی ایرانی در یکسال گذشته به گونه‌ای بود که هر یک از خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها فارغ از نگاه سیاسی و جناحی به آن پرداخته، اما پاسخی روشن حاصل نشد.

اتفاقات و مسائلی که یکسال گذشته بر مردم ایران گذشت یقینا سال ۹۹ را به خاطره‌ای اگرچه تلخ، اما ماندگاردر سده (سنه) ۱۳۰۰ برای مردم رقم زد. به موازات انتشار ویروس کرونا، ملت با انواع و اقسام مدیریت‌های عجیب و غریب مدیران در کنترل این بیماری مواجه شدند.

یک روز خبر از دورکاری و روزی دیگر خبر تعطیلی ومحدودیت تردد‌های شبانه و... از رسانه‌ی ملی بر بلا تکلیفی ملت می‌افزود به موازات استرس‌های ناشی از انتشار ویروس کرونا، برنامه‌های رسانه ملی نیز از جهاتی بر این استرس و نگرانی می‌افزود، کارشناسان دعوت شده به رسانه ملی در نهایت تخصص و تبحر خیالی!

با اظهار نظر‌های خویش در افزایش استرس و دلهره مردم گام‌های موثری بر داشته با بیانات شیوای خویش راهکار‌های مدبرانه‌ای ارائه، برای مردم نسخه‌هایی در جهت برون رفت از معضلات ملت می‌پیچیند که در قوطی هیچ عطاری یافت می‌نشود! از جمله این نسخه‌های شفا بخش، دعوت مردم به نخوردن میوه و قناعت در مصرف گوشت و... است!

تنوع موضوعات و چالش‌های اجتماعی در این سال به حدی بود که اصحاب رسانه و صاحبان قلم برای درج یادداشت و نقد، همواره با موضوعی بکر و تازه روبه رو بودند، مطالب و نقد‌های اصحاب رسانه حول موضوعات متنوعی مانند:

کرونا وشیوه مدیرت مدیران، انتخابات آمریکا وتاثیر آن بر سیاست داخلی و خارجی کشور، انتخابات آتی ریاست جمهوری ایران، فوت هنرمندان و ورزشکاران ملی کشور ناشی از کرونا، عملکرد مجلس در تقابل با دولت و جرم انگاری عجیب و قریب در قانون موصوف به قانون راهبردی لغو تحریم‌ها، تقابل با نهاد وکالت و کانون وکلا، برنامه‌های رسانه ملی در تخریب چهره وکلا، توهین به رئیس جمهورو... دست مایه یادداشت‌هایی بود که توسط هر یک از اصحاب رسانه از زوایای مختلف در این ایام منتشر شد.

حال که آخرین نفس‌های اسفند ماه حکایت از پایان این سال و سرآغاز سده‌ای جدید می‌دهد تذکر این نکته خالی از فایده نیست که بنا به اهمیت موضوعات مورد اشاره پیگیری و مطالبات مردمی -صنفی تکلیفی است بر عهده‌ی اصحاب رسانه.

از باب یادآوری و تذکر اشاره‌ای ولو مختصر و گذرا به برخی موضوعات از این حیث ضروری است تا پس از تعطیلات نوروز صاحب نظران سیاسی-اجتماعی و... با انرژی مضاعف وعزمی راسخ مطالبات مردمی را با جدیتی افزون بر گذشته پیگیری کنند. اهم موضوعاتی که در سال ۹۹ مطرح، اما نتیجه‌ی نهایی آن مشخص نشد:

۱- حیف و میل شدن بیت المال در فوتبال:مسئله و چالش قرارداد‌های مربیان خارجی فوتبال که در سال ۹۹ با سرو صدای رسانه‌ها مورد توجه مردم واقع شد از جمله مباحثی است که علیرغم گذشت یکسال سرنوشت آن کماکان مبهم است.

اینکه کی و چطورموضوع تعیین تکلیف قرارداد‌های میلیاردی مربیان خارجی فوتبال در نطفه خفه شد سوالی است که لازم است مدیران فوتبال کشور به آن پاسخ دهند. حال که فدراسیون فوتبال دارای رئیسی شده است که از قضا خادم نامیده می‌شود شاید بهتر باشد در اولویت بندی امور فدراسیون پیگیری قرارداد ویلمتوس و.. را لحاظ کند تا برای یکبار هم که شده سوالات و ابهامات یک پرونده‌ی مالی در فدراسیون فوتبال برای مردم روشن شود.

۲- تخصص وسوادِکارشناسان دعوت شده به رسانه ملی توسط کدام نهاد نظارتی ارزیابی می‌شود که هر از چندی باید شاهد برخی بی اخلاقی‌ها ودرفشانی ایشان در مصاحبه‌های رسانه‌ای باشیم؟

فارغ از عدم رعایت اصول ابتدایی اخلاق در برخی برنامه‌های رسانه‌ی ملی تا توهین به شعور مخاطب و به سخره گرفتن درد معیشت مردم، کیفیت برنامه‌های رسانه‌ی ملی به گواه صاحب نظران در سال ۹۹ به حدی فاقد استاندارد‌های لازم بوده که کمتر بیننده‌ای را به خود جذب کرده، همان چند درصد مخاطب جزئی نیز با شیوه‌ی مدیریت مدیران رسانه نگاه خویش را به سمت شبکه‌های آن سوی مرز‌ها تغییر داده اند.

۳-مهمترین مسئله‌ای که لازم است در سال آتی به جد توسط اهالی رسانه و فعالان این حوزه رصد شود، تخصیص واکسن کرونا و بررسی چگونگی اولویت بندی شهروندان است. مردم سال گذشته را با تمام کاستی‌ها و مشکلات ناشی از کرونا پشت سر گذاشتند تا با خبر نوید بخش خرید واکسن اندک آرامشی به زندگی مردم برگردد.

این کورسوی امید ناشی از خرید واکسن، اگر چه تکلیف قانونی حاکمیت بوده و هست، اما طراحی برنامه‌ی صحیح در بهره مندی مردم از این حق قانونی به نظر کار سخت و پیچیده‌ای نخواهد بود که امیدواریم مدیران فعلی و آتی کشور از عهده‌ی آن برآمده، این فرصت مناسب را به چالشی جدید تبدیل نکنند.

۴-اگرچه مردم سالهاست به افزایش قیمت‌ها عادت کرده اند، اما نحوه‌ی افزایش قیمت‌ها در سال گذشته به حدی بود که جز همان ۴ درصد معروف سایر شهروندان به عذاب و عتاب دچار شده، اگر دولت فکری برای کنترل قیمت‌ها در سال ۱۴۰۰ نکند غالب شهروندان زیر بار هزینه‌های ابتدایی معاش کمر خم می‌کنند و آینده‌ی نه چندان روشنی در انتظار ملت خواهد بود.

آموزش آنلاین مدارس و تامین حداقل‌های آموزشی، تعیین تکلیف زندانیان مالی خاصه مسئله‌ی تکراری زندانیان مهریه و حقوق زنان، مرتفع کردن چالش‌های نهاد وکالت و اشتغال جوانان، شیوه‌ی اداره و مدیریت مجلس و... از جمله مباحثی است که لازم است در سال ۱۴۰۰ به جد توسط اهالی رسانه مورد مطالبه قرار گیرد، بلکه پاسخی منطقی و واکنشی مثبت از سوی مدیران دیده شود. انشاالله تعالی