مردم این روستا در ایتالیا، ایتالیایی صحبت نمی کنند

روستای Sancto Lucio de Coumboscuro با نام مستعار «پروونس کوچک» در ایتالیا، تقریباً به تمام معنا روستایی بکر و ایزوله شده است.

این روستا در نزدیکی مرز بین منطقه Piedmont ایتالیا و فرانسه قرار دارد. بازدیدکنندگان یا باید به تورین پرواز کنند و سپس با اتوبوس به آن‌جا بروند، یا برای رسیدن به آن از Provence به سمت جنوب رانندگی کنند.

زبان رسمی کومبوسکورو پروونسالی است، یک گویش نئولاتین قرون وسطایی باستانی اکسیتان، زبانی که در سراسر منطقه اکسیتانیا فرانسه صحبت می شود. فقط حدود ۳۰ نفر در این روستا زندگی می کنند.

زندگی برای مردم محلی چندان آسان نیست. کومبوسکورو عمدتاً از خانواده‌های چوپان تشکیل شده است که اغلب گله‌های خود را مورد حمله گرگ‌هایی می‌بینند که در اینجا پرسه می‌زنند.

برق اغلب برای هفته ها در طول زمستان قطع است، و اتصال به اینترنت هم در اینجا بسیار ضعیف است. اما نمی‌توان از مرزهای آرام، کوهستانی و کوه های آن به سادگی عبور کرد.

مردم محلی اغلب تلویزیون ندارند و بدون تماشای آن زندگی می کنند که در واقع چیز زیادی را از دست نمی‌دهند. هنگامی که یک قطعی برق ۱۵ روزه به وجود می‌آید، هیچ دلیلی برای ترس وجود ندارد چرا که این جا از لامپ های قدیمی نفتی برای روشنایی استفاده می شود. مردم اینحا هر ۳۶۵ روز سال را بدون هیچ گونه تعطیلی کار می‌کنند. آن‌ها اغلب به دامداری مشغولند

گارونه که یکی از ساکنین محلی روستا است می‌گوید از بازدیدکنندگان استقبال میکنیم که به منطقه ما بیایند، ما به افرادی نیاز داریم که دنیای ما را کشف کنند، ما نمی‌خواهیم فراموش شویم و میراث زیادی برای به اشتراک گذاشتن داریم.

این دختر ۲۵ ساله زبان پرووانسالی را که اغلب به‌عنوان ترکیبی بین فرانسوی و ایتالیایی شناخته می‌شود، زبان مادری خود می‌داند. او توضیح می‌دهد که عضویت در یک جامعه اجتماعی-فرهنگی و زبانی که قدمت آن به قرن‌ها پیش برمی‌گردد، احساس قوی هویت و تعلق سرزمینی به او می‌دهد.

منطقه پیمونت توسط جنگل های فندق و درختان خاکستر احاطه شده است. در دهه ۱۹۵۰، سرجیو آرنودو، به عنوان معلم زبان مدرسه به این روستا آمد. پس از مطالعه زبان محلی روستایی، او به بهبود ریشه های زبانی کمک کرد.

کسانی که علاقه مند به یادگیری بیشتر هستند می توانند از موزه قومبوگون این روستا بازدید کنند. مرکز مطالعات Provençal زبان این روستا را به مبتدیان بالغ و همچنین کودکان آموزش می‌دهد. هر ماه ژوئیه، هزاران نفر برای بازدید از مناطق به این روستا سفر می‌کنند.

هنگامی که آنها به Coubboscuro می رسند، با یک جشنواره بزرگ روبه‌رو می‌شوند و به چادر و انبارهای دست ساز به عنوان محل اقامت موقت می آیند.

اگر چه کاهش جمعیت بومی همچنان روستا را درگیر کرده است اما ساکنان آن، در حال حاضر بیشتر از ریشه های خود آگاهی دارند و دلبستگی های اولیه را به زادگاه خود توسعه داده اند. امروزه بسیاری از Coubboscuro را به عنوان گهواره Microcosm Provençal می دانند.

پسر سرجیو آرنودو می‌گوید: اینجا یکی از چند نقطه در جهان است که زبان ما در آن زنده مانده است. در گذشته این یک زبان تلخ و ادبی بود اما به لطف تلاش های پدرم، جوانان میراث اجداد خود را بهبود بخشیدند و بسیاری تصمیم گرفتند بمانند.

جادوگران نقش مهمی در افسانه های مربوط به این منطقه دارند. برخی معتقدند جنگل‌های این منطقه توسط پری‌ها و اجنه محاصره شده است.در مورد غذاهای محلی این منطقه باید گفت یکی از غذاهای معروف و سنتی آن La Mato نام دارد که شامل برنج، ادویه جات و ترشی جات است.

همچنین غذای محلی دیگر آن ها Bodi en Balo است که شبیه سیب زمینی دودی است و در یک مراسم باستانی در شومینه گرم می‌شود. Aioli، سس مبتنی بر سیر است که همراه با غذاهای کلاسیک محبوب استفاده می‌شود.

منبع: روزیاتو