کوه اورست بو می دهد؛ کوهنوردان باید مدفوع خود را بعد از صعود به پایین قله برگردانند
افرادی که از مرتفع ترین کوه جهان بالا می روند، حالا باید مدفوع خود را به کمپ اصلی بازگردانند. این قوانین جدید در بحبوحه نگرانی هایی مطرح می شود مبنی بر اینکه مدفوع باقی مانده در اورست به طور کامل تجزیه نمی شود و حتی برخی از کوهنوردان را بیمار می کند.
این صعود چیزی است که در لیست های کارهای بسیاری از افراد دیده می شود. اما اگر همیشه رویای صعود به قله اورست را در سر داشته اید، مقررات جدید ممکن است شما را وادار به تجدید نظر کند.
افرادی که از مرتفع ترین کوه جهان بالا می روند، حالا باید مدفوع خود را به کمپ اصلی بازگردانند. این قوانین جدید در بحبوحه نگرانی هایی مطرح می شود مبنی بر اینکه مدفوع باقی مانده در اورست به طور کامل تجزیه نمی شود و حتی برخی از کوهنوردان را بیمار می کند. مینگما شرپا، رئیس شهرداری روستای پاسانگ لامو به بی بی سی می گوید: «کوه های ما دارند بدبو می شوند».
تا به حال کوهنوردانی که از کوه اورست بالا می رفتند یا حفره هایی را برای رفتن به توالت حفر می کردند یا خیلی راحت در فضای باز اجابت مزاج می کردند. با این حال، با کاهش دما به ۶۰ – درجه سانتی گراد، مدفوع به طور کامل تجزیه نمی شود و مدفوع انسان روی سنگ ها قابل مشاهده باقی می ماند.
برای مقابله با این مساله، پاسانگ لامو تصمیم گرفته تا افرادی که از کوه اورست و کوه لوتسه در نزدیکی آن بالا می روند را مجبور به سفارش کیسه های مدفوع در کمپ اصلی برای جمع آوری مدفوع خود کند. به گزارش بی بی سی، این کیسه ها پس از بازگشت بررسی خواهند شد.
در حالی که ایده حمل مدفوع ممکن است حال بهم زن به نظر برسد، کیسه های مدفوع به طور ویژه ای طراحی شده اند تا این مشکل را تا حد ممکن حل کنند. براساس گزارش BBC، مواد شیمیایی موجود در این کیسه ها نه تنها مدفوع را جامد می کنند، بلکه تا حد زیادی آن را بی بو می سازند.
هر کیسه را می توان پنج تا شش بار استفاده کرد، به این معنی که بیشتر کوهنوردان در طول سفر خود تنها به دو کیسه مدفوع نیاز خواهد داشت. به گفته آقای مینگما این اولین باری نیست که کیسه های مدفوع به کوهنوردان داده می شود.
او در این باره گفته است: «کوهنوردان از چنین کیسه هایی در کوه دنالی (بلندترین قله آمریکای شمالی) و در قطب جنوب نیز استفاده کرده اند، به همین دلیل ما از آن دفاع می کنیم».
فضولات انسانی تنها مساله ای نیست که می توان در کوه اورست با آن دست و پنجه نرم کرد.
دهه ها کوهنوردی تجاری، کوه اورست را به مرتفع ترین زباله دانی جهان تبدیل کرده است. با افزایش تعداد کوهنوردان در این کوه، مشکل دفع زباله بدتر شده است.
بدترین معضل زباله ها در کمپ دو یافت می شوند که ۲۱,۰۰۰ فوت (۶۴۰۰ متر) بالاتر از سطح دریا است.
در سال ۲۰۱۳، نپال برای هر تیم ۴ هزار دلار سپرده به خاطر زباله ها در نظر گرفت که اگر هر کوهنورد حداقل ۸ کیلوگرم زباله را با خود پایین بیاورد، این مبلغ بازگردانده خواهد شد. در سمت تبت کوه هیمالیا، آن ها باید همین مقدار را پایین بیاورند و اگر این کار را نکنند، به ازای هر کیلوگرم ۱۰۰ دلار جریمه می شوند.
به گفته کمیته کنترل آلودگی ساگارماتا (SPCC)، در سال ۲۰۱۷ کوهنوردان در نپال نزدیک به ۲۵ تن زباله و ۱۵ تن فضولات انسانی – معادل سه اتوبوس دو طبقه – را با خود پایین آورده اند. با این حال، به گفته SPCC، این تنها بخشی از زباله های رها شده در هر سال در اورست است و تنها نیمی از کوهنوردان مقادیر مورد نیاز را جمع آوری می کنند.
در عوض بسیاری از کوهنوردان ترجیح می دهند که این سپرده را از دست بدهند، قطره ای در اقیانوس در مقایسه با ۲۰ هزار دلار تا ۱۰۰ هزار دلاری که برای صعود به هیمالیا کنار گذاشته اند.
منبع: روزیاتو