هیولا؛ برنامهای با هدف آماده نگه داشتن بمب افکنهای بی-۱بی لنسر برای میدانهای نبرد امروزی
در دنیای هوانوردی نظامی، راکول بی-۱بی لنسر (Rockwell B-۱B Lancer) از جمله نمونه های مطرح برتری و نوآوری است. این هواپیمای بمب افکن که با نام مستعار "استخوان" (Bone) نیز شناخته می شود، جایگاه ویژه ای در توانایی های راهبردی نیروی هوایی آمریکا کسب کرده است.
بی-۱بی لنسر با فهرستی بلندبالا از دستاوردها، مجموعه قابل توجه ای از قابلیت ها، و تعهد به مدرن سازی مداوم از طریق ابتکار "تیم برنامه ریزی چابک در بر گیرنده بی-۱" (B-۱ Embracing Agile Scheduling Team) یا به اختصار "بیست" (BEAST)، همچنان به عنوان نیرویی توانمند در جنگ های هوایی مدرن مد نظر قرار می گیرد.
بر اساس گزارش عصرایران، بی-۱بی لنسر با در کانون توجه قرار گرفتن، بیگانه نیست. این بمب افکن راهبردی مجموعه از ۶۱ رکورد برای سرعت، ظرفیت حمل بار، و برد پرواز را به نام خود ثبت کرده است.
بی-۱بی لنسر رکورد بزرگترین محموله داخلی را در بین بمب افکن های معاصر به خود اختصاص داده که گواهی بر توانایی آن به عنوان یک بمب افکن سنگین است. این رکوردها نشان دهنده عملکرد بی نظیر هواپیما و توانایی آن در انجام موثر طیف گسترده ای از ماموریت ها است.
یکی از اعضای تیم بمب افکن های راهبردی آمریکا
هواپیمای بمب افکن بی-۱بی لنسر به عنوان یکی از اعضای برجسته تیم سه نفره بمب افکن های راهبردی نیروی هوایی آمریکا، نقش مهمی در دفاع از این کشور ایفا می کند. ترکیب منحصر به فرد سرعت، ظرفیت حمل بار و سازگاری، آن را به یک دارایی چند منظوره برای سناریوهای عملیاتی مختلف تبدیل می کند.
طی دوران خدمت خود، بی-۱بی لنسر به طور فعال برای انجام ماموریت های مختلف به کار گرفته شده است که تاثیر قابل توجه آن بر جنگ های هوایی مدرن را نشان می دهد.
بمب افکنی با قابلیت حمل تسلیحات مختلف
سازگاری بی-۱بی لنسر در زمینه تسلیحات آن نیز دیده می شود. این بمب افکن می تواند مجموعه ای از مهمات، از جمله موشک های کروز هوا پرتاب، بمب های عادی، مهمات خوشه ای، مهمات حمله مستقیم مشترک یا به اختصار جی دم (JDAMs)، جی دم لیزری، و حتی مهمات عظیم انفجار هوایی یا به اختصار موئب (MOAB) را حمل کند. موئب که به نام "مادر همه بمب ها" نیز شناخته می شود، بزرگترین بمب متعارف ساخته شده تاکنون است. این طیف گسترده از گزینه ها به بی-۱بی لنسر اجازه می دهد تا با نیازهای در حال تکامل جنگ مدرن سازگار شود.
بی-۱بی لنسر می تواند در محفظه داخلی تسلیحات خود ۳۴۰۱۹ کیلوگرم مهمات را حمل کند. ظرفیت حمل تسلیحات بیرونی این هواپیما نیز ۲۲۶۷۹ کیلوگرم است. از این رو، ظرفیت حمل بار این بمب افکن میزان چشمگیر ۵۶۷۰۰ کیلوگرم را نشان می دهد.
با محموله تسلیحات ۱۶۸۰۰ کیلوگرمی، بی۱-بی لنسر می تواند ۷۴۰۰ کیلومتر را بی نیاز از سوخت گیری پرواز کند. این هواپیما دارای سقف پرواز بیش از ۳۰۰۰۰ پا (۹۱۴۴ متر) است.
ویژگی های متمایز بی-۱بی لنسر
طراحی بی-۱بی لنسر دارای چندین ویژگی است که عملکرد آن را افزایش می دهند. بال های متمایز متحرک در کنار چهار پیشرانه توربوفن جنرال الکتریک اف۱۰۱-جی ئی-۱۰۲ قابلیت های پرواز دوربرد، مانورپذیری و سرعت بالا را در اختیار این بمب افکن قرار داده و همچنین امکان بقای آن در محیط های چالش برانگیز را افزایش می دهند.
قابلیت تنظیم پیکربرندی بال ها از ۱۵ تا ۶۷.۵ درجه، سازگاری هواپیما در مراحل مختلف پرواز را افزایش می دهد. پیکربرندی بال های باز برای برخاستن از زمین و فرود و همچنین بیشینه سرعت کروز در ارتفاع بالا کاربرد دارد، در شرایطی که پیکربرندی بال ها در حالت بسته رو به عقب هنگام پرواز فروصوت و فراصوت استفاده می شود.
این هواپیما دارای چهار خدمه است که شامل خلبان، کمک خلبان، اپراتور سامانه های دفاعی و اپراتور سامانه های تهاجمی می شوند.
به روز رسانی بی-۱بی لنسر از طریق برنامه "بیست"
قابلیت های بمب افکن بی-۱بی لنسر به طور مداوم از طریق ابتکار "بیست" در حال تکامل و پیشرفت است. این برنامه جاه طلبانه روند مدرن سازی هواپیما را تسریع می کند و عملکرد عملیاتی آن را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. از بهبودهای کلیدی ابتکار "بیست" می توان به سامانه اویونیک دفاعی پیشرفته، ارتباطات ایمن ارتقا یافته، سامانه شناسایی دوست یا دشمن ارتقا یافته و ادغام ارتباطات داده های تاکتیکی لینک-۱۶ اشاره کرد.
افزون بر این، به روز رسانی شامل افزایش ظرفیت ذخیره سازی داده بی-۱بی لنسر می شود. این ویژگی امکان مدیریت حجم وسیعی از داده ها که بمب افکن در سناریوهای رزمی معاصر با آن مواجه می شود را فراهم می کند. ابتکار "بیست" نه تنها به دلیل پیشرفت های فناورانه، بلکه به دلیل کارایی آن نیز قابل توجه است. این برنامه زمان استقرار سامانه را کاهش می دهد، آمادگی هواپیما را افزایش می دهد و با استانداردهای هوانوردی فدرال همسو است.
هدف اصلی برنامه "بیست" این است که طول عمر و اثربخشی رزمی بی-۱بی لنسر را تا سال ۲۰۴۰ و فراتر از آن افزایش دهد. این پیشرفتی قابل توجه برای این بمب افکن مشهور است و تضمین می کند که همچنان به عنوان یک دارایی ارزشمند و کلیدی برای ارتش آمریکا خدمت کند.
منبع: خبر آنلاین