(ویدئو) نگاهی به ویژگی ها و مشخصات موشک بالستیک توپول ام روسیه

اولین آزمایش پرتابگر متحرک در آوریل ۲۰۰۴ انجام شد. اولین نسخه پروازی این موشک در سال ۱۹۹۵ به فدراسیون روسیه تحویل داده شد.

کد خبر : ۱۹۵۶۱۱

۱۲ تیر ۱۴۰۳ - ۱۵:۰۵

بازدید : ۱۱۸

توپول-ام (Topol-M) که در ناتو با نام SS-۲۷ شناخته می‌شود یک موشک بالستیک قاره پیما در خدمت نیرو‌های موشکی راهبردی روسیه است. این موشک توسط موسسه فناوری‌های حرارتی مسکو توسعه یافته و نسخه ارتقا یافته موشک RS-۱۲ ام توپول است.

توپول-ام اولین موشک بالستیک قاره پیما است که توسط روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد. این موشک از سیلو‌های زیرزمینی پرتاب می‌شود. ارتش روسیه قصد دارد حدود ۳۰۰ موشک را روی وسایل نقلیه حمل و نقل و پرتابگر نیز مستقر کند.

دو سامانه موشکی مبتنی بر سیلو‌های توپول-ام در دسامبر ۲۰۱۰ در بخش موشکی تاتیشچوو در نزدیکی ساراتوف در جنوب غربی روسیه مستقر شدند. تا ژانویه ۲۰۱۱ حدود ۵۲ سامانه موشکی توپول-ام مبتنی بر سیلو و ۱۸ سامانه متحرک در خدمت بودند. انتظار می‌رود در مجموع ۴۵۰ تا ۵۰۰ موشک بین سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۲۰ مستقر شده باشند.

توسعه توپول-ام

توسعه موشک بالستیک قاره پیما توسط موسسه فناوری‌های حرارتی مسکو و دفتر طراحی یوژنویه در اواخر دهه ۱۹۸۰ آغاز شد. در ادامه شرکت اوکراینی یوژنویه از برنامه خارج شد و پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی، تمام اسناد و مدارک در سال ۱۹۹۲ به موسسه فناوری حرارتی مسکو منتقل شد.

این برنامه در سال ۱۹۹۳ توسط دولت روسیه تصویب شد. کنسرسیوم تولیدکنندگان به رهبری موسسه فناوری‌های حرارتی مسکو شامل حدود ۵۰۰ شرکت روسی بود. مونتاژ نهایی در کارخانه مکانیکی ووتکینسک انجام شد.

اولین موشک در دسامبر ۱۹۹۴ آزمایش و اولین هنگ مستقر در سیلو در سال ۱۹۹۸ عملیاتی شد. این سیستم به طور رسمی در آوریل ۲۰۰۰ پذیرفته شد. اولین آزمایش پرتابگر متحرک در آوریل ۲۰۰۴ انجام شد. اولین نسخه پروازی این موشک در سال ۱۹۹۵ به فدراسیون روسیه تحویل داده شد.

اولین سامانه موشکی سیار توپول-ام در دسامبر ۲۰۰۶ با یک واحد موشکی مستقر در نزدیکی شهرتیکوفو وارد خدمت شد. RS-۲۴، یک نوع موشک توپول-ام چند کلاهکی، از سایت پرتاب شمالی در می ۲۰۰۷ آزمایش شد. این نوع موشک قادر به حمل کلاهک‌های متعدد خودروی ورود مجدد با قابلیت هدف گیری مستقل است.

ویژگی‌های موشک بالستیک قاره پیما توپول-ام

توپول-ام یک موشک بالستیک قاره پیما سوخت جامد سه مرحله‌ای است. این موشک طبق معاهده‌های کنترل تسلیحات آمریکا و روسیه، یک کلاهک هسته‌ای را حمل می‌کند. این طرح می‌تواند از کلاهک‌های MIRV پشتیبانی کند. این موشک می‌تواند با سرعت ۱۷۴۰۰ کیلومتر در ساعت به برد ۱۱۰۰۰ کیلومتری دست یابد.

این موشک با استفاده از یک تقویت کننده ویژه به نام PAD به صورت سرد پرتاب می‌شود که به مرحله اول اجازه می‌دهد با بیرون راندن موشک از ظرف ذخیره سازی به هوا شلیک کند. موتور‌های مرحله اول توسط مرکز فدرال سایوز برای فناوری‌های دو کاربرد توسعه داده شد.

توپول-ام توسط سیستم ناوبری اینرسی دیجیتال مستقل با استفاده از گیرنده گلوناس هدایت می‌شود. زمان سوختن موتور برای جلوگیری از شناسایی توسط ماهواره‌های نظارتی پرتاب موشک در حال حاضر و آینده در مرحله تقویت به حداقل رسید. این موشک حامل اقدامات متقابل و فریبکارانه است.

برای جلوگیری از اصابت موشک‌های رهگیر، می‌تواند مانور‌های فراری را در فاز پایانی انجام دهد. مسیر مسطح بالستیک موشک، رهگیری توسط موشک ضد بالستیک را پیچیده می‌کند. این موشک در برابر تشعشعات، پالس الکترومغناطیسی و انفجار‌های هسته‌ای محافظت می‌شود و همچنین می‌تواند در برابر ضربه ناشی از فناوری لیزر مقاومت کند.

سکوی پرتاب موشک

سایت استقرار موشک مبتنی بر سیلو شامل ده سیلو جدا شده است. سیلو‌های زیرزمینی در ابتدا برای موشک‌های R-۳۶M و UR-۱۰۰N ساخته شدند. برای این موشک عناصر پرهزینه مانند پوشش‌های محافظ و سیستم‌های کنترل با تغییرات جزئی حفظ شدند. این موشک از سیستم‌های کنترل پرتاب و ارتباطی موجود استفاده می‌کند.

سایت زیرزمینی شامل یک پناهگاه فرماندهی و کنترل، امنیت، منبع تغذیه و سیستم‌های تشخیص انفجار هسته‌ای است. مجموعه پرتاب برای زنده ماندن در برابر ضربات سلاح‌های متعارف با دقت بالا طراحی شده است.

موشک متحرک توپول-ام از یک قوطی پرتاب کننده حمل و نقل نصب شده بر روی MZKT-۷۹۹۲۱ کراس کانتری، یک خودروی پرتاب متحرک هشت محور اصلاح شده شلیک می‌شود. TEL توسط دفتر طراحی مرکزی تیتان توسعه یافته و در کارخانه باریکادی تولید شده است.

72_11zon (35)