آیا منظومه شمسی ما دوباره ٩ عضوی می‌شود؟
دو دانشمند مؤسسه فناوری کالیفرنیا به‌تازگی از کشف شواهدی مبنی بر وجود سیاره دیگری در منظومه شمسی خبر داده‌اند جرمش ١٠ برابر جرم زمین است.
کد خبر :
۱۰۰۹۳
بازدید :
۸۶۵۴
دو دانشمند مؤسسه فناوری کالیفرنیا به‌تازگی از کشف شواهدی مبنی بر وجود سیاره دیگری در منظومه شمسی خبر داده‌اند جرمش ١٠ برابر جرم زمین است.
این دو اخترشناس اعلام کرده‌اند که به شواهد کافی درباره کشف سیاره‌ای جدید در منظومه شمسی دست پیدا کرده‌اند. هم‌اکنون این سیاره احتمالی نویافته را «سیاره ٩» نامیده‌اند.
فاصله این جسم از خورشید را ٢٠ برابر فاصله نپتون تا خورشید تخمین زده‌اند، به‌این‌ترتیب اگر وجود آن تأیید شود، دورترین سیاره منظومه شمسی از خورشید به حساب خواهد آمد.
این برای نخستین‌بار در ١٥٠ سال گذشته است که عضو جدیدی به فهرست اعضای منظومه شمسی اضافه می‌شود. اگر کشف این سیاره تأیید شود، نهمین سیاره منظومه شمسی خواهد بود.
«کنستانتین باتیگین» و «مایک براون» مدعی هستند این سیاره (که «سیاره ایکس» هم نام دارد)، در مداری به‌شدت بیضوی در فاصله ٦٠ میلیاردکیلومتری خورشید گردش می‌کند و گردش این سیاره در مدار خود ١٠ هزار تا ٢٠ هزار سال زمینی طول می‌کشد.
هرچند تاکنون نتیجه این محاسبات تأیید نشده است، اما این دو اخترشناس در کنفرانس خبری‌ای که توسط مؤسسه تکنولوژی کالیفرنیا برگزار شد، اطمینان دادند «سیاره نهم واقعا وجود دارد». بنا بر اعلام مؤسسه فناوری کالیفرنیا، این سیاره فرضی هنوز مشاهده نشده و وجود آن را براساس مدل‌سازی‌های ریاضی و شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای مدارهای شش جسم کمربند کویی‌پر واقع در مرز منظومه شمسی حدس می‌زنند.
پژوهشگران مؤسسه فناوری کالیفرنیا (کلتک) احتمال می‌دهند ورای مدار پلوتون، سیاره‌ای هم‌اندازه نپتون وجود داشته باشد. محاسبات نشان می‌دهد این سیاره در سال‌های اولیه شکل‌گیری منظومه شمسی در ٤,٥ میلیارد سال پیش به وجود آمده و هم‌اکنون هر ١٥ هزار سال، یک‌بار به دور خورشید می‌چرخد.
«کنستانتین باتیگین» و «مایک براون»، از سیاره‌شناسان کلتک با تجزیه‌و‌تحلیل مدار سیارات منظومه شمسی و اقمار آنها، از وجود سیاره‌ای غول‌پیکر هم‌اندازه نپتون در ورای مدار پلوتون خبر می‌دهند.
گفتنی است «مایک براون» یکی از کاشفان سیاره کوتوله اریس است. کشف این جرم در کمربند کویی‌پر، زمینه‌‌ساز تغییر تعریف سیاره و درنتیجه حذف پلوتو از فهرست سیارات منظومه شمسی شد.
پس از کشف نپتون در سال١٨٤٦ میلادی، ستاره‌شناسان همواره از احتمال وجود یک سیاره دیگر سخن گفته‌اند. این احتمال حتی با کشف پلوتون در سال١٩٣٠ نیز رد نشده است.
سیاره احتمالی فرانپتونی که به «سیاره ایکس» معروف شده است، روی مدار دیگر اجرام منظومه شمسی و به‌ویژه اجرام موجود در کمربند کویی‌پر، تأثیرهای قابل‌توجهی دارد. محاسبات «باتیگین» و «براون» نشان می‌دهد سیاره ایکس در نزدیک‌ترین حالت، حدود ٢٠٠ واحد نجومی و در دورترین حالت، بین ٦٠٠ تا هزارو ٢٠٠ واحد نجومی از خورشید فاصله دارد. (هر واحد نجومی برابر با ١٥٠ میلیون کیلومتر یا متوسط فاصله زمین تا خورشید است).
محدوده چرخش این سیاره به دور خورشید، خارج از محدوده کمربند کویی‌پر است و در صورت رصد یا تأیید وجود آن، شاید به‌عنوان سیاره نهم منظومه شمسی شناخته شود.
براساس یکی از بندهای تعریف جدید سیاره که اتحادیه بین‌المللی نجوم در سال ٢٠٠٦ (١٣٨٥ شمسی) بیان کرد، اجرام کمربند سیارکی و کویی‌پر را نمی‌توان در دسته سیارات دسته‌بندی کرد. براساس همین تعریف نیز پلوتون از فهرست سیارات حذف شد.
همچنین برخی دیگر از اجرام کمربند کویی‌پر مانند اریس و سدنا نیز در فهرست سیارات منظومه شمسی دسته‌بندی نشدند. برای رصد سیاره ایکس باید از رصدخانه‌های بزرگی استفاده کرد؛ زیرا این جرم از خورشید فاصله بسیاری دارد و درخشندگی آن کم است.
«باتیگین» و «براون» معتقد‌ند درحال‌حاضر بهترین رصدخانه برای کشف این سیاره، رصدخانه سوباروی ژاپن در هاوایی است؛ زیرا این رصدخانه یک تلسکوپ هشت‌متری دارد و توان جمع‌آوری نور آن ٧٥ برابر رصدخانه دوقلوی کک است.
رصدخانه سوبارو با استفاده از این قابلیت خود، هر روزه بخش‌های وسیعی از آسمان را پایش می‌کند. بااین‌همه برای کشف و رصد سیاره ایکس و تأیید نهایی آن، به حدود پنج سال زمان نیاز است. گفتنی است این اولین‌بار نیست که دانشمندان ادعا کردند سیاره نهم وجود دارد.
«پرسیوال لاول» هم در سال ١٩٠٥ میلادی پیش‌بینی کرده بود ورای مدار نپتون، سیاره دیگر وجود دارد، درنهایت هم محاسبات ریاضی وی منجر به کشف پلوتون شد، اما پلوتون از پیش‌بینی «لاول» کوچک‌تر بود و انتظار نمی‌رفت تأثیر چندان چشم‌گیری بر مدار سیاره‌های دیگر داشته باشد.
کشف این سیاره از روی مدل‌سازی ریاضی و بررسی مدار حرکت شش جرم کمربند کویی‌پر حاصل شده است. کمربند کویی‌پر را «جرارد کویی‌پر»، ستاره‌شناس هلندی، کشف کرد. اجرام کمربند کویی‌پر تعداد زیادی جسم کوچک و بزرگ هستند که ورای مدار نپتون قرار دارند.
اکنون این دو دانشمند با بررسی حرکت شش جرم بزرگ موجود در این کمربند و همچنین استفاده از معادلات ریاضی و برنامه‌های رایانه‌ای خود، قصد دارند وجود این سیاره جدید را اثبات کنند.
اگر وجود سیاره ٩ تأیید شود، می‌تواند جانشین پلوتون شود که سال‌ها به‌عنوان نهمین سیاره منظومه شمسی شناخته می‌شد، اما در سال ٢٠٠٦ مشخص شد نه یک سیاره که به‌اصطلاح یک «سیاره کوتوله» است.
«سیاره کوتوله» اصطلاحی است که برای نامیدن اجرامی به کار می‌رود که نه سیاره هستند و نه قمر.
این دو اخترشناس اعلام کرده‌اند که به شواهد کافی درباره کشف سیاره‌ای جدید در منظومه شمسی دست پیدا کرده‌اند. هم‌اکنون این سیاره احتمالی نویافته را «سیاره ٩» نامیده‌اند.
فاصله این جسم از خورشید را ٢٠ برابر فاصله نپتون تا خورشید تخمین زده‌اند، به‌این‌ترتیب اگر وجود آن تأیید شود، دورترین سیاره منظومه شمسی از خورشید به حساب خواهد آمد.
این برای نخستین‌بار در ١٥٠ سال گذشته است که عضو جدیدی به فهرست اعضای منظومه شمسی اضافه می‌شود. اگر کشف این سیاره تأیید شود، نهمین سیاره منظومه شمسی خواهد بود.
«کنستانتین باتیگین» و «مایک براون» مدعی هستند این سیاره (که «سیاره ایکس» هم نام دارد)، در مداری به‌شدت بیضوی در فاصله ٦٠ میلیاردکیلومتری خورشید گردش می‌کند و گردش این سیاره در مدار خود ١٠ هزار تا ٢٠ هزار سال زمینی طول می‌کشد.
هرچند تاکنون نتیجه این محاسبات تأیید نشده است، اما این دو اخترشناس در کنفرانس خبری‌ای که توسط مؤسسه تکنولوژی کالیفرنیا برگزار شد، اطمینان دادند «سیاره نهم واقعا وجود دارد». بنا بر اعلام مؤسسه فناوری کالیفرنیا، این سیاره فرضی هنوز مشاهده نشده و وجود آن را براساس مدل‌سازی‌های ریاضی و شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای مدارهای شش جسم کمربند کویی‌پر واقع در مرز منظومه شمسی حدس می‌زنند.
پژوهشگران مؤسسه فناوری کالیفرنیا (کلتک) احتمال می‌دهند ورای مدار پلوتون، سیاره‌ای هم‌اندازه نپتون وجود داشته باشد. محاسبات نشان می‌دهد این سیاره در سال‌های اولیه شکل‌گیری منظومه شمسی در ٤,٥ میلیارد سال پیش به وجود آمده و هم‌اکنون هر ١٥ هزار سال، یک‌بار به دور خورشید می‌چرخد.
«کنستانتین باتیگین» و «مایک براون»، از سیاره‌شناسان کلتک با تجزیه‌و‌تحلیل مدار سیارات منظومه شمسی و اقمار آنها، از وجود سیاره‌ای غول‌پیکر هم‌اندازه نپتون در ورای مدار پلوتون خبر می‌دهند.
گفتنی است «مایک براون» یکی از کاشفان سیاره کوتوله اریس است. کشف این جرم در کمربند کویی‌پر، زمینه‌‌ساز تغییر تعریف سیاره و درنتیجه حذف پلوتو از فهرست سیارات منظومه شمسی شد.
پس از کشف نپتون در سال١٨٤٦ میلادی، ستاره‌شناسان همواره از احتمال وجود یک سیاره دیگر سخن گفته‌اند. این احتمال حتی با کشف پلوتون در سال١٩٣٠ نیز رد نشده است.
سیاره احتمالی فرانپتونی که به «سیاره ایکس» معروف شده است، روی مدار دیگر اجرام منظومه شمسی و به‌ویژه اجرام موجود در کمربند کویی‌پر، تأثیرهای قابل‌توجهی دارد. محاسبات «باتیگین» و «براون» نشان می‌دهد سیاره ایکس در نزدیک‌ترین حالت، حدود ٢٠٠ واحد نجومی و در دورترین حالت، بین ٦٠٠ تا هزارو ٢٠٠ واحد نجومی از خورشید فاصله دارد. (هر واحد نجومی برابر با ١٥٠ میلیون کیلومتر یا متوسط فاصله زمین تا خورشید است).
محدوده چرخش این سیاره به دور خورشید، خارج از محدوده کمربند کویی‌پر است و در صورت رصد یا تأیید وجود آن، شاید به‌عنوان سیاره نهم منظومه شمسی شناخته شود.
براساس یکی از بندهای تعریف جدید سیاره که اتحادیه بین‌المللی نجوم در سال ٢٠٠٦ (١٣٨٥ شمسی) بیان کرد، اجرام کمربند سیارکی و کویی‌پر را نمی‌توان در دسته سیارات دسته‌بندی کرد. براساس همین تعریف نیز پلوتون از فهرست سیارات حذف شد.
همچنین برخی دیگر از اجرام کمربند کویی‌پر مانند اریس و سدنا نیز در فهرست سیارات منظومه شمسی دسته‌بندی نشدند. برای رصد سیاره ایکس باید از رصدخانه‌های بزرگی استفاده کرد؛ زیرا این جرم از خورشید فاصله بسیاری دارد و درخشندگی آن کم است.
«باتیگین» و «براون» معتقد‌ند درحال‌حاضر بهترین رصدخانه برای کشف این سیاره، رصدخانه سوباروی ژاپن در هاوایی است؛ زیرا این رصدخانه یک تلسکوپ هشت‌متری دارد و توان جمع‌آوری نور آن ٧٥ برابر رصدخانه دوقلوی کک است.
رصدخانه سوبارو با استفاده از این قابلیت خود، هر روزه بخش‌های وسیعی از آسمان را پایش می‌کند. بااین‌همه برای کشف و رصد سیاره ایکس و تأیید نهایی آن، به حدود پنج سال زمان نیاز است. گفتنی است این اولین‌بار نیست که دانشمندان ادعا کردند سیاره نهم وجود دارد.
«پرسیوال لاول» هم در سال ١٩٠٥ میلادی پیش‌بینی کرده بود ورای مدار نپتون، سیاره دیگر وجود دارد، درنهایت هم محاسبات ریاضی وی منجر به کشف پلوتون شد، اما پلوتون از پیش‌بینی «لاول» کوچک‌تر بود و انتظار نمی‌رفت تأثیر چندان چشم‌گیری بر مدار سیاره‌های دیگر داشته باشد.
کشف این سیاره از روی مدل‌سازی ریاضی و بررسی مدار حرکت شش جرم کمربند کویی‌پر حاصل شده است. کمربند کویی‌پر را «جرارد کویی‌پر»، ستاره‌شناس هلندی، کشف کرد. اجرام کمربند کویی‌پر تعداد زیادی جسم کوچک و بزرگ هستند که ورای مدار نپتون قرار دارند.
اکنون این دو دانشمند با بررسی حرکت شش جرم بزرگ موجود در این کمربند و همچنین استفاده از معادلات ریاضی و برنامه‌های رایانه‌ای خود، قصد دارند وجود این سیاره جدید را اثبات کنند.
اگر وجود سیاره ٩ تأیید شود، می‌تواند جانشین پلوتون شود که سال‌ها به‌عنوان نهمین سیاره منظومه شمسی شناخته می‌شد، اما در سال ٢٠٠٦ مشخص شد نه یک سیاره که به‌اصطلاح یک «سیاره کوتوله» است.
«سیاره کوتوله» اصطلاحی است که برای نامیدن اجرامی به کار می‌رود که نه سیاره هستند و نه قمر.
۰
