جزئیات خسارت زلزله در کرمانشاه

زلزله باردیگر کرمانشاه را لرزاند و جان دو نفر را گرفت. اما با این وجود یک پیرمرد ٧٠ ساله در ثلاث باباجانی و یک زن جوان باردار در اسلام آباد غرب در این حادثه جان باختند و ٢٦٣نفر هم مصدوم شدند. به گفته مسئولان محلی بیشترین مصدومان این حادثه به صورت سرپایی درمان شدند و حال هیچ‌یک از مجروحان بستری در مراکز درمانی وخیم نیست.

کد خبر : ۶۱۹۰۳

۰۶ شهریور ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۸

بازدید : ۱۸۴۷

ببینید: تصاویر/ خسارت زلزله در کرمانشاه این زمین‌لرزه با وجود بزرگی نسبتا زیادی که داشت، خرابی و آوار زیادی به بار نیاورد. با این وجود، اما ساکنان مناطق غربی استان کرمانشاه چندین ساعت پر استرس را تجربه کردند.

ساعت حوالی ٣ بامداد، زمین لرزه‌ای به بزرگی ٩/٥ ریشتر شهر‌ها و مناطق غربی استان کرمانشاه را لرزاند. کانون این زمین لرزه منطقه «تازه آباد» و در عمق ٨ کیلومتری زمین اعلام شده است. زمین لرزه از مناطق شمالی استان ثلاث باباجانی، سرپل ذهاب، اسلام آباد، کرمانشاه و سلیمانیه عراق احساس شد.

این زمین لرزه خرابی زیادی در پی نداشت و تنها بخش‌هایی از تاسیسات روستایی آسیب‌دیده است. به گفته رضا محمودیان، مدیرکل مدیریت بحران استان کرمانشاه به دنبال وقوع این زمین لرزه مسیر ثلاث باباجانی به جوانرود مسدود شد که البته با تلاش نیرو‌های امدادی بازگشایی شد. برق حدود ۵۰ روستا نیز قطع شده بود که از این تعداد برق ۴۰ روستا تا پیش از ظهر روز یکشنبه وصل شد.

از سوی دیگر برخی منابع محلی از آسیب‌دیدگی بیش از ٥٠٠ خانه مسکونی خبر می‌دهند که بیشتر آن‌ها از واحد‌های نوسازی شده زلزله ٧,٣ ریشتر آبان‌ماه سال گذشته بوده است. شهاب نادری نماینده مردم پاوه و اورامانات در مجلس شورای اسلامی هم تخریب و آسیب‌دیدگی قابل توجه خانه‌های بازسازی شده زلزله قبلی را تایید کرد. اما این موضوع از سوی مسئولان بنیاد مسکن منطقه رد شده است.

با این وجود اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهوری بر لزوم رسیدگی فوری و امدادرسانی به زلزله‌زدگان تازه‌آباد استان کرمانشاه تاکید کرده است. معاون اول رئیس‌جمهوری همچنین از استاندار کرمانشاه خواست ضمن اعزام گروه‌های ارزیاب و بررسی دقیق میزان خسارات وارد شده با بسیج امکانات و بکارگیری همه ظرفیت‌های استان، اقدامات لازم را برای کمک به زلزله‌زدگان و جبران خسارات انجام دهند. نیرو‌های امدادی هلال احمر و اورژانس هم در مناطق حادثه‌خیز حضور دارند.

محمود مرادی، رئیس پزشکی قانونی کرمانشاه هم درباره آخرین آمار مصدومان و کشته‌شدگان زلزله بامداد یکشنبه کرمانشاه گفت: «در مجموع این حادثه ٢ کشته و ٢٦٣ مصدوم داشته است که البته درحال حاضر ٣١ نفر آن‌ها همچنان در مراکز درمانی بستری هستند.»

او درباره دو کشته این حادثه هم توضیح داد: «یک زن ٣٠ ساله باردار که برای دیدار اقوام از سنندج به اسلام آباد آمده بود، به دلیل ترس و اضطراب ناشی از زلزله دچار ضربه مغزی شد. این خانم ٨ ماهه در هنگام خروج از خانه دچار ضربه مغزی شد و همراه جنینش جانش را از دست داد.

یک پیرمرد ٧٠ ساله هم در ثلاث باباجانی به دلیل ترس و اضطراب دچار سکته قلبی شد.» او اضافه کرد: «هیچ کدام از کشته شدگان و مصدومان زلزله ارتباطی با ریزش آوار نداشته‌اند. همه این افراد فقط به دلیل ترس و دستپاچه شدن در هنگام خروج از خانه و فرار به جای امن دچار حادثه شدند.»

سکته قلبی بر اثر ترس از ریزش دیوار
چندین بار لحظه‌های وحشتناک زلزله را تجربه کرده بود. خانه‌اش خراب شده بود و در چادر زندگی می‌کرد. با چشم خود دیده بود که در عرض چند ثانیه چطور تمام زندگی‌اش از بین رفت. لرزه‌های ترسناک زمین را بار‌ها دیده و وحشت کرده بود. بار‌ها تن و بدنش لرزید.

تکرار فاجعه زلزله برایش از همه چیز وحشتناک‌تر بود. در آخر هم همین ترس‌ها او را از پا انداخت. لرزه‌های زمین در نهایت جانش را گرفت. از آن فاجعه مرگبار زلزله کرمانشاه جان سالم به در برده بود، ولی آرام نگرفتن زمین کرمانشاه در نهایت نفس‌های او را گرفت.

روز‌ها و شب‌هایش را با استرس در چادر می‌گذراند که مبادا بار دیگر آن صحنه‌ها را تجربه کند. در آخر هم سومین زمین لرزه بزرگ کرمانشاه جان او را گرفت و عبدالله ٧٠ ساله جان خود را از دست داد.

وقتی دیوار ساختمان کنار چادرشان روی کمرش افتاد، از ترس سکته کرد. پسر عبدالله عزیزی، درباره مرگ پدرش به خبرنگار گفت: «ما در روستای چم زرشک ثلاث باباجانی زندگی می‌کنیم. از وقتی زلزله اصلی آمد، خانه‌مان خراب شد. پدر و مادرم از همان روز‌های نخست درخواست کانکس داده بودند، ولی نتوانستند کانکس پیدا کنند.

برای همین در چادر زندگی می‌کردند. اوایل در کنار یک ساختمان چادرشان را نصب کرده بودند، اما دومین زلزله بزرگی که در کرمانشاه آمد، باعث شد آن‌ها جای خود را عوض کنند؛ چراکه ساختمان کناری کامل تخریب شده بود و ممکن بود به پدر و مادرم آسیب برسد. آن‌ها این بار در کنار یک ساختمان ٤متری چادرشان را نصب کردند. همچنان در چادر زندگی می‌کردند که دیشب دوباره زلزله آمد. ساختمان کنار چادرشان خراب شد و دیوارش روی کمر پدرم افتاده بود.

بخوانید: کابوس زلزله در کرمانشاه پایانی ندارد! پدرم همیشه ترس از زلزله داشت. بعد از زمین لرزه اصلی کرمانشاه، مرتب با استرس زندگی می‌کرد. هربار زمین می‌لرزید، پدرم هم وحشت می‌کرد. خانه و زندگی‌اش را از دست داده بود، برای همین ترس داشت. نمی‌توانست با این موضوع کنار بیاید. برای همین وقتی دیوار روی کمرش افتاد، از ترس سکته کرد و جان باخت. پدرم همیشه با کابوس زلزله زندگی می‌کرد.

در این ٩ ماه همیشه با وحشت زندگی کرد. اصلا زندگی خوبی نداشت. با مادرم در چادر می‌ماندند و آخر سر هم از آن چه می‌ترسید، سرش آمد. ما دو پسر و یک دختریم که همگی ازدواج کرده‌ایم. پدر و مادرم با هم بودند. من خودم تصویربردار هستم و برای خودم کار می‌کنم. به پدر و مادرم هم در هزینه‌های زندگی کمک می‌کردم. حالا مادرم تنها شده و پدرم را از دست دادیم. زلزله بالاخره ما را عزادار کرد.»

زلزله دست از سر ما برنمی‌دارد
در میان چادرنشینان و کانکس‌نشینان زلزله زده، روستایی‌های دیگری هم هستند که دوباره خانه خراب شدند. آنهایی که در این چند ماه کلی تلاش کردند تا دوباره خانه و زندگیشان را از نو بسازند اما تکان‌های زمین بار دیگر خانه‌هایش را خراب کرد. یکی از این روستاییان که پسری ٢٠ ساله است به نام حسین دادرس، در این باره گفت: «ما در این مدت داشتیم خانه‌مان را دوباره می‌ساختیم.

برای همین در چادر زندگی می‌کردیم. گفتیم چند ماه سختی بکشیم، بعد از آن به خانه خودمان برگردیم. کلی تلاش کرده بودیم. یک طبقه را ساخته و مشغول ساختن طبقه دوم بودیم که دوباره زلزله آمد و خانه‌مان به طور کامل تخریب شد. در این مدت سختی زیادی کشیدیم، مادرم ناراحتی کلیه دارد، ما شب‌ها بیرون از چادر می‌خوابیدیم تا مادرم بتواند در داخل چادر بماند. نمی‌توانست بیرون از چادر بیاید. باید هرطور شده فضا را برایش گرم می‌کردیم.

بخوانید: کرمانشاه روی خط ویبره مرگبار اما دوباره همه چیز به هم ریخت. زندگیمان نابود شد. نمی‌دانم چرا زلزله دست از سر ما بر نمی‌دارد. دوباره آواره شدیم. بیشتر کسانی که می‌شناسیم مثل ما هستند. آنها هم در چادر زندگی می‌کردند و مشغول ساختن خانه‌هایشان بودند که دوباره همه چیز خراب شد. سومین زلزله بزرگ خانه‌هایمان را بار دیگر خراب کرد.

دیگر توان از نو ساختن هم نداریم. نمی‌دانیم باید از این به بعد چطور زندگی کنیم. حتی توان زندگی در چادر را هم نداریم. فصل سرما در راه است و مانده‌ایم که چکار کنیم.»