اکسیر جاودانگی که جان نخستین امپراطور چین را گرفت!

فرادید | نخستین امپراتور چین، چین شی هواکونگ از مرگ هراس داشت و بیشترِ دورانِ سلطنتش در جستجویِ جادوانگی و اکسیرِ زندگی بود. جالب است که مرگ چین شی هواکونگ ناشی از اثراتِ نوشیدنِ به اصطلاح اکسیر زندگی بود که از جیوه ساخته شده بود.

به گزارش فرادید، داستانِ علاقه و پیگیریِ چین شی هواکونگ به موضوع جادوانگی درست شبیه افسانه‌ها است. نخستین امپراتور چین در ده سال آخر عمرش به هر دانشمند، جادوگر و حکیمی که در کشور بود ماموریت داد اکسیری پیدا کنند که جلوی مرگ او را بگیرد. او همه چیزش را فدای جنگ دیوانه‌وار علیه مرگ کرد و در آخر هم ترس از مرگ منجر به مرگ او در ۴۹ سالگی شد.

جستجوی او در پی دست یافتن به جاودانگی فقط ناشی از اشتیاق شدید او به قدرت‌ِ ابدی نبود، بلکه ترس شدید او از مرگ دلیل دیگر آن بود. چین شی هواکونگ مسیر‌های تردد مرتفع و جاده‌های محصور بنا کرده بود که ساختمان‌ها را به هم متصل می‌کرد تا او هرگز مجبور نباشد بیرون از خانه در فضای باز راه برود. هر پنجره‌ای با پرده پوشیده شده بود و هر کس نامی از مکان امپراتور به زبان می‌آورد کشته میشد.

(یک نقاشی پرتره از چین شی هواکونگ، نخستین امپراتور سلسله چین، از یک آلبوم قرن هجدهم از پرتره‌های امپراتور چین.)

سال ۲۱۱ قبل از میلاد ، شهاب‌سنگی نزدیک بخش پایینی رودخانه زرد به زمین برخورد کرد. شخص ناشناسی روی آن شهاب‌سنگ نوشته‌ای با این مضمون را حکاکی کرد: «نخستین امپراتور از دنیا خواهد رفت و سرزمین او قسمت خواهد شد.» امپراتور خشمگین شد و می‌خواست بداند چه کسی آن پیام را نوشته است. کسی جلو نیامد و او همه‌ی افراد آن منطقه را اعدام کرد. سپس آن شهاب‌سنگ خود به تکه‌هایی خرد شد تا دیگر هیچ‌کس قادر به دیدن آن پیام نباشد.

وقتی امپراتور این شایعه را به صورت اتفاقی شنید که کیمیاگرانی که نوید اکسیر زندگی را به او داده بودند او را احمق فرض کرده‌اند از شدت خشم برافروخته شد. ۴۶۰ دانشمند را از خانه‌هایشان بیرون کشید و به پایتخت فرستاد، جاییکه گودال عظیمی در انتظارشان بود. پادشاه داناترین مردمان کشورش را درون آن گودال انداخت و آن‌ها را زنده به گور کرد.

امپراتور انواعِ معجون‌هایی را که مشاورانش به او پیشنهاد می‌کردند امتحان می‌کرد. او در راه بازگشت از پنجمین سفر چین شرقی مقابل قصری در هوپی (Hopei) توقف کرد و به شدت بیمار شد. او به پیشنهاد یکی از کیمیاگرانش قرص‌هایی را مصرف کرده بود که وعده‌ی جاودانگی را به او میداد، اما او در اصل چیزی را خورده بود که از جیوه‌ی سمی ساخته شده بود، یک ماده‌ی رایج در اکسیر‌های چین باستان که به پادشاه دوز کشنده‌ای از آن را داده بودند. او در اثر مصرف آن ماده همان شب از دنیا رفت.

جستجوی چین شی هواکونگ برای زندگی بی‌پایان منجر به مرگ زودرس او شد؛ کشور دچار جنگ داخلی شد، چین متحد از هم پاشید و امپراتوری که هواخواه جاودانگی بود در سن ۴۹ سالگی جانش را در راه رسیدن به این هدف از دست داد.

منبع: ancient-origins.net

مترجم: زهرا ذوالقدر