جاده‌های رومی؛ شگفتی‌های ۲ هزارسالۀ مهندسی
تعدادی از جاده‌های رومی که دو هزار سال قبل برای سهولت دسترسی به نقاط مختلف امپراطوری ساخته شند، هنوز هم پابرجا هستند؛ طوری که انگار می‌خواهند قدرت امپراتوری روم را ثابت کنند.
فرادید | تعدادی از جاده‌های رومی هنوز پابرجا هستند، درست مانند آثار تاریخی دیگری که سالم مانده‌اند تا قدرت امپراتوری روم را ثابت کنند. از شمار شگفت‌آوری از این جاده‌ها هنوز هم استفاده می‌شود. برخی از آن‌ها به بخشی از راه‌های مدرن تبدیل شدند، اما سنگفرش بسیاری از آن‌ها همان سنگفرش اولیه است. رومی‌ها در راه‌سازی به دانش واقعا بالایی دست پیدا کرده بودند که به آن‌ها برای حفظ و گسترش قلمروشان در مناطق مختلف اروپا و حتی آفریقا و آسیا کمک فراوانی کرد.
به گزارش فرادید ، از بین این جاده‌ها، هیچ‌یک به اندازه‌ی جاده‌ی آپیا اهمیت ندارد که ساخت آن به سال ۳۱۲ قبل از میلاد بازمی‌گردد. این جاده نخستین جاده‌ی بلند خارج از شهر روم بود که وابسته به سرزمین اتروریا نبود و به رومی‌ها اجازه‌ی نخستین کشورگشایی مهمشان و آغاز تسخیر دنیا را داد. بدون درک جاده‌ی آپیا، هیچ‌یک از ما براستی نمی‌توانیم تاریخ روم را درک کنیم. به همین دلیل، نمی‌توان جاده‌های حتی قدیمی‌تری مانند ویا دومیتیا را نادیده گرفت. هانیبال از این جاده برای حمله به ایتالیا استفاده کرد.
جاده آپیا
هنوز امکان عبور از یکی از پل‌های ویا دومیتیا به نام پل جولیان در جنوب فرانسه وجود دارد. در همین کشور، پل فلاویان که تقریباً سالم مانده، در اصل در امتداد جولیا آگوستا و پل دوو گارد معروف‌ترین و زیباترین قنات رومی ساخته شد. علاقمندان به زیرساخت‌های رومی نباید تماشای پل آلکانتارا در اسپانیا، پل مانفرد در آلمان یا خرابه‌های پل تراجان (که عمداً توسط جانشین تراجان یعنی هادریان ویران شد) در رومانی را از دست بدهند.
پل جولیان
این جاده‌های رومی تا خاورمیانه امتداد یافته و از ویا ماریس عبور می‌کردند و مصر را به سوریه متصل می‌کردند. حتی پل معروف به بند قیصر در ایران را نیز می‌توان نمونه‌ای از توان راه‌سازی رومی‌ها به حساب آورد. البته ایران به امپراتوری روم تعلق نداشت، اما در افسانه‌ها نقل شده که امپراتور پارسی، امپراتور رومی را اسیر کرد و او را وادار کرد تا از ارتشش برای ساخت این سد و پل زیبایی برای عبور از آن استفاده کند. این اتفاق با در نظر گرفتن گستردگی و ستیز‌های امپراتوری‌های باستانی منصفانه به نظر می‌رسید. جاده‌های رومی گرچه نسبت به سیستم بزرگراه‌های مدرن از نظر فناوری پیشرفته نبودند، اما در طول زمان به طرز شگفت‌آوری مقاومت‌شان را اثبات کرده‌اند.
پل شادُروان شوشتر یا بند قیصر که در دوران ساسانی و به احتمال قوی توسط اسیران رومی ساخته شده است.
پل فلاویان در جنوب فرانسه
بقایای یک جادۀ رومی از بیت‌المقدس به بیت جبرین که در زمان تسلط روم بر فلسطین ساخته شده است
سنگفرش‌های یک جادۀ رومی در انگلستان
طرحی که شیوۀ ساخت جاده‌های رومی را نشان می‌دهد؛ این جاده‌ها با لایه‌های مختلفی از ماسه؛ خرده‌سنگ، آهک و سنگفرش ساخته می‌شدند.
منبع: openculture
مترجم: زهرا ذوالقدر
