اثری باستانی که به «جهنم» راه داشت و هنوز هم کُشنده است!
«دروازۀ پلوتون» در ترکیۀ امروزی، معبدی باستانی بوده که یونانیان آن را دروازهای برای ورود به دنیای مردگان میدانستهاند؛ و البته واقعا هر جانوری که از دروازههای انتهایی آن عبور میکرد بلافاصله جان میداد!
فرادید| پلوتونیونِ شهر هیراپولیس یا دروازۀ پلوتون معبدی برای پرستش خدای یونانی پلوتون بوده که ۲۰۰ سال قبل از میلاد در شهر هیراپولیس (در ترکیۀ امروزی) ساخته شده است. پلوتون در اسطورههای یونانی خدای دنیای زیرزمین یا دنیای مردگان به حساب میآمد. اما این معبد فقط به نام خدای زیر زمین ساخته نشده بود بلکه ارتباطی واقعی با آن دنیا داشت!
به گزارش فرادید؛ دروازۀ پلوتون در سال ۱۹۶۵ توسط باستانشناسان ایتالیایی کشف شد. اما بیش از سه دهه بعد بود که راز اصلی این معبد آشکار شد. در سال ۱۹۹۸ یک زمینشناس ایتالیایی به نام لوئیجی پیکاردی کشف کرد که این معبد در کنار غارهایی با گسلهای آتشفشانی ساخته شده که از درون آنها گازهای سمی به بیرون نشت میکند.
(دروازۀ انتهایی معبد که در حال حاضر مسدود شده است)
وجود گسلها و غارها و همینطور کشنده بودن هوای درون آنها، برای یونانیان این باور را به وجود آورده بود که اینجا دروازهای به دنیای مردگان است.
به همین خاطر بود که آنها معبد پلوتون را اینجا بنا کرده بودند. ساختمان معبد دروازهای در انتهای خودش داشت که به درون غارهای دارای گسل ختم میشد. بازدیدکنندگان معبد از گذشتن از این دروازه و ورود به غار منع میشدند اما میتوانستند بر روی سکوهای مرتفع اطراف آن بنشینند و مناسکی را که کاهنان اجرا میکردند تماشا کنند.
کاهنان با فرستادن حیواناتی به درون غار، آنها را به خدای مردگان تقدیم میکردند؛ تماشای جان کندن حیوانات باعث شگفتی حاضران میشد.
یکی از نویسندگان عهد باستان به نام «استرابون» این معبد را اینگونه توصیف کرده است: «این مکان پر از بخاری متراکم و مبهم است به طوری که به سختی میتوانید سطح زمین را ببینید. هر حیوانی که از دروازه عبور میکند بلافاصله جان میدهد. من خودم گنجشکهایی را به آنجا پرتاب کردم و آنها بلافاصله آخرین نفسشان را کشیدند و جان دادند».
هنوز هم گازهای سمی کشنده از این غارها نشت میکنند به طوری که گزارش شده که پرندگانی که در فصول سرد سال جذب گرمای این محیط میشوند، با ورود به آنجا جان میدهند.