(عکس) وقتی دامن نمادی از مردانگی «بی‌نظیر» و «آزادی» بود

در دوره‌ای از تاریخ پوشیدن دامن در میان مردان نه تنها مد بلکه نمادی از مردانگی بی‌نظیر بود.

وقتی به مردانگی فکر می‌کنیم، اغلب تصاویری از جنگجوهای زمخت و گلادیاتورهای نترس به ذهن‌مان خطور می‌کند. اما تاریخ شگفتی‌های خودش را دارد و یکی از پیچیدگی‌های تاریخی در قلمرو مردانگی از یونان نشأت گرفته است: مردانی که دامن می‌پوشیدند تا مردانگی بی‌نظیرشان را نمایش دهند.

اسپارت‌های دامن‌پوش

در یونان باستان، به خصوص در دوره باستانی و کلاسیک (در حدود 800 تا 323 قبل‌ازمیلاد)، دامن هم برای مردان و هم برای زنان یکی از عناصر ضروری پوشش‌ محسوب می‌شد.

لباس مردان شامل کیتون (قبای کوتاه) ـ لباسی ساده شبیه به دامن تا روی زانو‌ها ساخته شده از  یک تکه پارچه مستطیلی که با سوزن و دکمه محکم شده بود ـ  و هیماتیون ـ شال بزرگی که روی کیتون می‌پوشیدند ـ می‌شد.

این سبک لباس هم برای هوای گرم مدیترانه‌ای مناسب بود هم حس قدرت و توانمندی را منتقل می‌کرد.

اسپارت‌ها که قدرت نظامی‌شان زبانزد بود، با افتخار و غرور دامن‌های کوتاه و کمربندداری از جنس پشم به نام پریسکلیس می‌پوشیدند. این تکه لباس هم کاربردی بود و هم نمادین.

پرسکلیس به آن‌ها امکان می‌داد تا در میدان نبرد آزادانه به اطراف حرکت کنند، که باعث شده بود نسبت به سایر جنگجویان برتری پیدا کنند. انتخاب دامن وفاداری آن‌ها به سبک زندگی نظامی و پس زدن زندگی تجملاتی را تقویت کرد و نمادی از زندگی اخلاقی جنگجویان شد.

مردان جان‌سخت با پوشش توگا

توگا ـ ردای آستین‌بلند ـ نیز لباس نمادین دیگری بود که رومی‌ها می‌پوشیدند. درحالیکه یونانی‌ها دقیقا توگا نمی‌پوشیدند، می‌توان خاستگاه آن را همان هیماتیون یونانی دانست که آن‌ها روی شانه چپ می‌انداختند.

هر دو لباس در میان یونانی‌ها و رومی‌ها نشانه‌هایی برای تمایزگذاری بودند و در دولت‌شهرهای یونان، به خصوص آتن، شکلی که افراد هیماتیون خود را می‌پوشیدند می‌توانست موقعیت اجتماعی و سیاسی آن‌ها را نشان دهد.

ارجاعات فرهنگی

ترجیح دامن دارای ریشه‌های عمیق فرهنگی نیز بود. در یونان باستان، شکل بدن انسان بسیار محترم و ارزشمند دانسته می‌شد و پوشش طوری طراحی می‌شد تا شکل طبیعی بدن را برجسته کند. دامن آزادی حرکت به مردان می‌داد و بر توانایی فیزیکی آن‌ها در شرکت در فعالیت‌های ورزشی و جنگ تاکید می‌کرد.

همان‌طور که قرن‌ها سپری شدند، مد نیز، اغلب در مسیرهای غیرمنتظره، تغییر کرد. به دلیل نفوذ فرهنگ‌های دیگر و کاربردی‌تر بودن برای اسب‌سواری، دامن‌های مردانه یونانی جای خودشان را به شلوار دادند. اما، بقایای این سبک باستانی هنوز باقی است و اسکاتلندی‌ها هنوز کیلت و ژاپنی‌ها نیز هاکاما می‌پوشند.

مد، مثل همه برساخت‌های انسان، گذراست و عمیقا در بافتارهای اجتماعی-فرهنگی زمان خودش ریشه دارد. بنابراین، با نگاهی به گذشته یونان باستان، درمی‌یابیم که پوشش هیچ وجه ذاتی‌ای که مرتبط با جنسیت‌ها باشد، ندارد. همه چیز به ارزش‌ها و اهمیتی مرتبط است که در هر عصری به پوشش نسبت داده می‌شود.

منبع: راهنماتو