لئوناردو داوینچی در «رزومۀ کاری» خودش چه نوشته بود؟

فرادید| درخواست شغل همواره استرس‌زا بوده است، حتی برای لئوناردو داوینچی، نابغه رنسانس که در همه چیز، از نقاشی گرفته تا اختراعات استاد بود. این هنرمند افسانه‌ای، در اوایل کار خود، پیش از خلق مونالیزا و شام آخر، هنوز برای شهرت یافتن در تلاش بود.

به گزارش فرادید، او باید از حامیان ثروتمند و اصیل ایتالیایی سفارش میگرفت. حاصل تلاش‌های او نامه‌ای جذاب است که می‌توان آن را یکی از نخستین رزومه‌های شناخته شده در نظر گرفت. این نامه در سال ۱۴۸۲ به لودویکو اِسفورزا دوک آینده میلان نوشته شده و در آن، داوینچی مهارت‌های بسیارش را فهرست کرده است. این مهارت‌ها برای اشراف ایتالیایی آن زمان جذاب بودند، مهارت‌هایی مانند طراحی ماشین‌هایی برای نبردهای دریایی و مهندسی پل‌های محکم. 

داوینچی که سال ۱۴۵۲ چشم به جهان گشود، زمان نوشتن این نامه تنها سی سال داشت. او با اینکه تحصیلات رسمی نداشت، لاتین و ریاضیات را خودآموز یاد گرفت. با اینکه امروزه داوینچی را بیشتر به خاطر نقاشی‌هایش به یاد می‌آورند، اما او بیشتر وقتش را به نوشته‌ها و اختراعات علمی اختصاص می‌داد. یادداشت‌های گسترده او مملو از مطالعات تشریحی و توضیحات دقیق است. همین مطالعات بود که داوینچی فکر می‌کرد برای مشتریان اشرافی او بیش از هر چیزی قابل عرضه هستند. یکی از این اشرافی‌ها اسفورزا بود که ۱۲ سال پس از نوشتن این نامه، تاج و تخت میلان را به دست گرفت. 

چنین اشراف‌زاده‌ای می‌توانست از مهارت‌های یک مهندس استفاده کند. داوینچی با این نامه اطمینان یافت اسفورزا می‌داند او همه انواع سازه‌ها را مطالعه کرده و در ساخت پل آگاهی کامل دارد. او مدل‌هایی را برای بررسی ارائه کرد و حتی پیشنهاد داد اسفورزا در اولین فرصت، هر یک از استعدادهای ذکرشدۀ او را از نزدیک ببیند.

بیشتر مهارت‌های داوینچی در حوزه جنگ بود: «روش‌هایی برای تخریب هر عمارت یا قلعه دیگری، حتی اگر روی سنگ بنا شده باشد»، «نحوه خشک کردن آب خندق‌ها و چگونگی ساخت پل‌های بیشمار»، «پرتاب سنگ‌های کوچک به شکل طوفان» و «ساختن وسایل نقلیه سرپوشیده، ایمن و یورش‌ناپذیر». او در پایان این نامه می‌نویسد: «به طور خلاصه، هر شرایطی که باشد، من قادرم انواع بی‌نهایتی از ماشین‌ها را، هم برای حمله و هم برای دفاع اختراع کنم.» داوینچی در توضیحات بعدی، توانایی‌های هنری خود را نیز به متن می‌افزاید، توانایی‌هایی که در نهایت او را به یکی از مشهورترین هنرمندان جهان تبدیل کرد. 

خودنگاره‌ی فرضی از داوینچی، ۱۵۱۲

مطالعه اسب‌ها، ۱۵۹۰

مترجم: زهرا ذوالقدر