مقبرۀ 3 هزار سالۀ «کاهن پاکوپامپا»؛ چرا این یک کشف مهم است؟
باستانشناسان در شمال پرو یک مقبره ۳۰۰۰ ساله کشف کردند که درون آن کاهنی از دل تاریخ تمدنهای باستانی آند مدفون بود؛ مردی که قبل از زمان اینکاها میزیست.
فرادید| این کشف مهم در مجموعه باستانشناسی پاکوپامپا انجام شد؛ محوطهای به مساحت ۴۰ هکتار متشکل از سازههای یادبود و تشریفاتی که بین سالهای ۱۲۰۰ تا ۷۰۰ قبل از میلاد فعال بوده است.
به گزارش فرادید؛ طی نزدیک به ۲۰ سال، در جریان «پروژه تحقیقات باستانشناسی»، یافتههای متعددی در پاکوپامپا کشف شده است. آخرین مورد، اسکلت یک رهبر مذهبی باستانی است که حدود ۱۰۰۰ سال قبل از میلاد دفن شده و به دلیل محتویات مقبرهاش، کاهن پاکوپامپا نامیده شده است.
همراه این اسکلت، سه مُهر دفن شده بود. مهر اول شبیه جگوار است که نمایانگر مقام کاهن به عنوان رهبری است که میتواند قدرت معنوی حیوان را مهار کند. مهر دوم چهره انسانی را به تصویر کشیده و مهر سوم به شکل دست است. محققان معتقدند مردم مهرها را به رنگ آغشته کرده و سپس تصاویر را روی پوست کاهن حک کرده بودند.
یوجی سِکی، سرپرست پژوهشگران موزه ملی قومشناسی ژاپن و دانشگاه ملی سَن مارکوس پرو، میگوید این یافته بسیار بااهمیت است.
کارگران با دقت مقبره کشیش پاکوپامپا، یکی از چهار مقبره یافتشده در مجموعه باستانشناسی پاکوپامپا را حفاری میکنند
کشف مقبره این کاهن به باستانشناسان در پاکوپامپا کمک میکند زمان ظهور اولیه یک طبقه قدرتمند کاهنان در منطقه را مشخص کنند. سکی توضیح میدهد که پاکوپامپا زمانی یک مرکز زیارتی بوده، جایی که مردم از دور و نزدیک جمع میشدند تا در مراسم مذهبی شرکت کنند: «این آیینهای گروهی بهخاطر ایجاد شرایط اجتماعی که به نخستین تمدنهای آند امکان ظهور داد، معروف هستند.»
مقبرههای مشابه، مانند مقبره بانوی پاکوپامپا (که سال ۲۰۰۹ پیدا شد) و مقبره کاهنان جگوار مار (که سال ۲۰۱۵ یافت شد) با مقبره کشیش پاکوپامپا که شاید مقبره او ۳۰۰ سال قدیمیتر باشد، ارتباط دارند.
سه مهر سرامیکی (دست، جگوار و صورت) در مقبره کاهن پیدا شدند. این آثار نمایانگر قدرت مذهبی فرد مدفون هستند
سکی معتقدست رابطه این رهبران معنوی با برگزیدگان اجدادیشان از مقبرههایشان معلوم است: «من این را شاهدی بر ادغام پرستش نیاکان با جانشینی قدرت میدانم.» پرستش اجداد برای فرهنگهای بعدی آند در منطقه، مانند واری (حدود ۵۰۰-۱۰۰۰ پس از میلاد)، تیواناکو (حدود ۱۰۰۰-۶۰۰ پس از میلاد) و در نهایت اینکاها (حدود ۱۵۳۳-۱۲۰۰ پس از میلاد) از اهمیت محوری برخوردار بود.
حفاریها در مجموعه پاکوپامپا ادامه دارد. سال ۲۰۲۲ مقبره یک کاهن دیگر در این مکان کشف شد. برخی معتقدند شاید از مقبره کاهن پاکوپامپا نیز قدیمیتر باشد، اما تجزیه و تحلیل مقبره و محتوای آن هنوز تمام نشده است.
نزدیک به ۲۰ سال، حفاری مشترک ژاپن و پرو در پاکوپامپا، منجر به کشف مجموعهای از اکتشافات هیجانانگیز شده است. به گفته یوجی سکی، مدیر پروژه، از این محوطه برای یک مدت نسبتاً طولانی استفاده شده است، به این معنا که هر کشف، نشاندهندهی تکامل رفتار اجتماعی و آیینی باستانی آند در طول قرنهاست. کاهن پاکوپامپا حدود ۹۰۰-۷۵۰ قبل از میلاد به خاک سپرده شد. حدود یک قرن پس از به خاکسپاری او، زنی بلندپایه به خاک سپرده شد. وقتی مقبره او سال ۲۰۰۹ کشف شد، او را بانوی پاکوپامپا لقب دادند. حدود ۷۰۰ پس از میلاد، کاهنان جگوار مار به خاک سپرده شدند و این کشف گواه مرسوم بودن تدفین نخبگان کاهن در این مکان همراه با گورنهادههای طلایی مانند گردنبند طلاست (تصویر بالا) که سال ۲۰۱۵ یافت شد.
مترجم: زهرا ذوالقدر