سنگ‌هایی که ۵ هزار سال قبل برای «بازگرداندن خورشید» زیر زمین دفن شدند
این قربانی‌ها احتمالاً در یک دوره بحرانی انجام شدند و هدف از این کار بازگرداندن خورشید و بازسازی تولیدات کشاورزی بوده یا شاید قربانی کردن پس از پایان بحران اقلیمی انجام شده باشد، به‌عنوان تجلیلی از بازگشت خورشید.
فرادید| صدها دست‌سازه‌ی سنگی که در یک جزیره دانمارکی کشف شده‌اند، شاید نوعی قربانی به پیشگاه خدایان بودند تا جلوی یک بحران اقلیمی گرفته شود.
به گزارش فرادید، باستان‌شناسان در یک مطالعه جدید پیشنهاد کردند فوران آتشفشانی سال ۲۹۱۰ پیش از میلاد ممکن است دلیل دفن صدها سنگ زینت‌شده با تصاویری از گیاهان و خورشید توسط مردم نوسنگی در یک جزیره کوچک در دریای بالتیک باشد.
رونه ایورسن، باستان‌شناس دانشگاه کپنهاگ، گفته: «ما مدت‌هاست می‌دانیم که خورشید نقطه مرکزی فرهنگ‌های کشاورزی اولیه‌ای بوده که در شمال اروپا می‌شناسیم. این سنگ‌ها احتمالاً برای تضمین بازگشت خورشید و رشد گیاهان، به عنوان قربانی به خدایان تقدیم می‌شدند.» این قربانی یا پیشکشی به صورت «دفن» سنگهای تزیین شده صورت می‌گرفت.
در مطالعه‌ای که روز پنجشنبه در نشریه علمیAntiquity منتشر شد، ایورسن و همکارانش جزئیات کشف ۶۱۴ پلاک سنگی و قطعات آن‌ها را در جزیره بورنهولم دانمارک اعلام کردند. این اشیاء در یک خندق به شکل به‌هم ریخته پیدا شدند. محققان بر اساس سبک سفال و تاریخ‌های رادیوکربن از زغال‌چوب‌های نزدیک، به این نتیجه رسیدند که این سنگهای زینت‌شده به عمد در حدود ۲۹۰۰ پیش از میلاد آنجا قرار داده شده‌اند.
بیشتر پلاک‌های سنگی از جنس شیل سیاه هستند: یک سنگ رسوبی تیره و لایه‌لایه که در این جزیره یافت می‌شود، در حالی که برخی دیگر از جنس کوارتز و سنگ فلینت هستند. بیشتر پلاک‌ها با طرح‌های حک‌شده‌ای از جمله الگوهای خورشیدی و گیاهی تزئین شده بودند.
اگرچه تعداد کمی از این «سنگهای خورشیدی» پیش‌تر در بورنهولم یافت شده بود، اما تعداد زیاد آن‌ها در یک مکان سبب شد محققان در جستجوی یافتن علت این دفن‌های منحصر به فرد باشند.
بخشی از خندقی که بیشتر سنگهای حکاکی‌شده در محوطه نوسنگی بورنهولم درون آن پیدا شدند
سنگهای حکاکی‌شده، سفال و گچهای تزئین‌شده از محوطه نوسنگی بورنهولم
پلاک‌های سنگی با الگوهای گیاهی که در یک محوطه نوسنگی در بورنهولم یافت شدند
نقاشی از یک دایره گِلی با الگوی خورشیدی از بورنهولم نوسنگی
به نظر می‌رسد مردم نوسنگی سنگ‌ها را در یک لحظه بحرانی دفن کرده‌اند، چون محققان متوجه شدند این منطقه بلافاصله پس از دفن سنگ‌ها به یک محوطه مستحکم‌تر و برج و بارودار تبدیل شده است. شاید یک فاجعه طبیعی یا حادثه اقلیمی که موجب تلف شدن محصولات شد، انگیزه دفن کردن سنگ‌ها شده باشد.
بر مبنای شواهد گسترده از رویدادهای اقلیمی ماقبل‌تاریخی، محققان میان دفن سنگ‌ها و فوران آتشفشانی سال ۲۹۱۰ پیش از میلاد ارتباطی برقرار کرده‌اند که بدون تردید تأثیر منفی بر آب و هوا و برداشت‌ها در سراسر نیمکره شمالی گذاشته است.
محققان در مطالعه خود نوشتند: «این قربانی‌ها احتمالاً در یک دوره بحرانی انجام شدند و هدف از این کار بازگرداندن خورشید و بازسازی تولیدات کشاورزی بوده یا شاید قربانی کردن پس از پایان بحران اقلیمی انجام شده باشد، به‌عنوان تجلیل برای بازگشت خورشید.»
پس از دفن سنگ‌ها، فرهنگ جدیدی در بورنهولم آغاز شد. مردم ساخت گورهای عظیم را کنار گذاشتند و شروع به ایجاد سکونتگاه‌های مستحکم‌تر کردند و شبکه‌های اجتماعی جدیدی با مردم اسکاندیناوی برقرار کردند. اما این به معنای کاهش یافتن اهمیت خورشید نبوده، زیرا جوامع نوسنگی در سراسر اروپا به خورشید برای برداشت‌های خود وابسته بودند.
لایس ویلیان سورنسن، نویسنده مشترک و باستان‌شناس موزه ملی دانمارک گفته: «این کشف به راستی حیرت‌انگیز است و نشان می‌دهد دفن‌هایی که به احترام خورشید انجام می‌شدند، یک پدیده باستانی بودند که دوباره آن را در جنوب اسکاندیناوی در بحران اقلیمی ناشی از فوران آتشفشانی سال ۵۳۶ میلادی مشاهده می‌کنیم.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
