دایره‌های مرموز ۱۴۰۰ ساله؛ تلاش هزارساله انسان یا شکل‌گیری طبیعی
ثابت شده که دایره‌های مرموز روی زمین در تپه‌های سانبری در حومه ملبورن استرالیا که ۱.۴۰۰ سال قدمت دارند، نه یک پدیده طبیعی، بلکه نشانه‌ای از تلاش‌های هزاران ساله‌ی بشر هستند.
فرادید| ووراندری در حومه‌ی سانبری (در استرالیا) خانه‌ی این دایره‌های زمینی است که برخلاف تصور اولیه، به شکل طبیعی ایجاد نشده‌اند. در حقیقت، این دایره‌ها دستاوردهای انسانی و همچنین نمادی از ارتباط دیرینه و پیوسته مردم بومی با سرزمین‌های اجدادی خود هستند.
به گزارش فرادید، در مطالعه‌ی جدید، دانش مردم ووراندری و نخستین حفاری‌های باستان‌شناسی یکی از این دایره‌ها منجر به دستاوردی شده که به درک میراث باستان‌شناسی استرالیا کمک میکند.
این آثار شگفت‌انگیز زمینی که حالا یک میراث فرهنگی باارزش تلقی می‌شوند، بین ۵۹۰ تا ۱.۴۰۰ سال پیش توسط مردم بومی ووراندری ساخته شده‌اند. آن‌ها با حفر و انباشت خاک در یک دایره بزرگ به قطر صدها متر، این آثار را ایجاد می‌کردند.
اشکال مشابه این دایره‌ها در نقاط دیگر جهان نیز پیدا شده است، از جمله در انگلستان و کامبوج. گروه‌های بومی شرق استرالیا این دایره‌ها را مکان‌های مقدس می‌دانستند. با این حال، به دلیل استعمار اروپایی و توسعه اراضی، بسیاری از این دایره‌ها تخریب شده‌اند. در گذشته، صدها دایره از این نوع در کوئینزلند و نیو ساوث ولز وجود داشت، اما اکنون فقط حدود ۱۰۰ عدد از آن‌ها باقی مانده است. گزارش‌هایی از پنج دایره، از جمله دایره‌های سانبری در ویکتوریا نیز وجود دارد.
با این حال، دایره‌های سانبری به شکل خاصی استرالیایی و نمایانگر ارتباطات عمیق با منظر فرهنگی مردم ووراندری هستند که شامل زمین، آب، آسمان و سنت‌های اجدادی می‌شود.
جزئیات مجموعه‌های شناسایی‌شده در دست‌سازه‌های دایره G سانبری
در سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲، مردم ووراندری مطالعه‌ای درباره ارزش‌های فرهنگی منطقه‌ای که حلقه‌های سانبری در آن است، انجام دادند. همچنین سال ۲۰۲۲، مردم ووراندری حفاری باستان‌شناسی در حلقه سانبری G انجام دادند که مکان مهمی از نظر فرهنگی و تشریفاتی است.
پیش از این، دیوید فرانکل باستان‌شناس سال ۱۹۷۹ این محوطه را حفاری کرده بود. تحقیقات جدید شامل بررسی ۱۶۶ دست‌سازه‌ی سنگی میشد. در روند بازسازی این دست‌سازه‌ها، لایه‌های خاک تاریخ‌گذاری شدند. در این تحقیقات روش‌ها و ابزارهای مورد استفاده‌ی مردم آن زمان برای زندگی و تعامل در این مناطق کشف شدند.
این تیم با استفاده از تاریخ‌گذاری دقیق و تحلیل دست‌سازه‌ها، شیوه زندگی و تعامل مردم را در این مناطق بازسازی کرد: آن‌ها گیاهان و حیوانات را آماده می‌کردند، ابزارهای سنگی می‌ساختند و از آن‌ها استفاده می‌کردند، تزئیناتی از پر می‌ساختند، آتش روشن می‌کردند و مراسمی چون بریدن (یا خراشیدن) پوست انسان را انجام می‌دادند. الگوهای ساییدگی و بقایای روی این ابزارها، مدرک محکمی از این فعالیت‌ها است.
این پژوهش نشان داد این مکان‌ها تا چه اندازه اهمیت دارند و با چه تهدیداتی (استفاده از اراضی و تغییرات اقلیمی) روبرو هستند.
مترجم: زهرا ذوالقدر
