چند عادت از نسل های گذشته که برای نسل امروز قابل درک نیستند
در گذشته رسم بر این بود که همه ی اقوام دور و حتی دوستان و آشنایان خانوادگی را به مراسم عروسی دعوت می کردند با این استدلال که «مراسم عروسی ما باید به خوبی بقیه باشد». امروزه اما بسیاری از عروس و دامادها بر اساس خواست و توان خود برای مراسم عروسی شان برنامه ریزی می کنند و صرفاً نزدیک ترین افراد زندگی شان را که با آن ها ارتباط مداوم دارند را به مراسم خود دعوت می کنند.
ما رسومات و عادت هایی متعلق به گذشته از پدر و مادرهایمان به ارث برده ایم که برای نسل امروز عجیب و غیر قابل درک هستند. ما در حالی بدون فکر و از روی عادت آن ها را تکرار می کنیم که در حقیقت لزومی به انجام بعضی از آن ها نیست و می توان به راحتی این رسم ها و عادت ها را کنار گذاشت.
۱- دعوت کردن اقوام دور به مراسم عروسی
مراسم های عروسی به سنت ها و رسومات زیادی گره خورده اند. در گذشته رسم بر این بود که همه ی اقوام دور و حتی دوستان و آشنایان خانوادگی را به مراسم عروسی دعوت می کردند با این استدلال که «مراسم عروسی ما باید به خوبی بقیه باشد». امروزه اما بسیاری از عروس و دامادها بر اساس خواست و توان خود برای مراسم عروسی شان برنامه ریزی می کنند و صرفاً نزدیک ترین افراد زندگی شان را که با آن ها ارتباط مداوم دارند را به مراسم خود دعوت می کنند.
۲- نگه داشتن وسایل برای موقعیت های خاص
نسل هایی که در دوران جنگ و بعد از آن بزرگ شدند، برخورد ویژه ای با وسایل دارند. برای آن ها دور انداختن وسایل دشوار است و بسیاری از چیزها را هم صرفاً برای استفاده در موقعیت های بخصوصی نگه می داند. مثلاً عطری که به عنوان کادوی تولد هدیه گرفتند ممکن است ۲۰ است در بسته بماند.
اما همه ی این وسایل در نهایت از مُد افتاده یا غیر قابل استفاده می شوند و بدون استفاده شدن، فضایی را بیهوده اشغال می کنند. روانشناسان اما توصیه می کنند زندگی کردن را به آینده موکول نکنید و از زمان حال نهایت لذت و استفاده را ببرید.
۳- ظروف مخصوص جشن ها و مهمانی ها
در گذشته در هر خانه حداقل یک دست ظرف مخصوص مهمانی ها و جشن ها وجود داشت. این ظرف ها فضای زیادی را اشغال می کردند و به ندرت استفاده می شود. در عین حال، از ظروف لب پر شده و ترک برداشته برای استفاده ی روزمره استفاده می شد. این ظرف ها که از جنس چینی یا کریستال بودند نشانه ی رفاه و تجمل تلقی می شدند، به همین دلیل در جشن های مختلف از جمله مراسم های عروسی هدیه داده می شدند. امروز اما عروس و دامادها بیشتر ترجیح می دهند به عنوان هدیه ی ازدواج، پول دریافت کردند و بعد از آن، به سلیقه ی خود، ظروف مورد نظرشان را خریداری کنند.
۴- دادن توصیه های نطلبیده
در زمان مادربزرگ ها و پدربزرگ ها و همینطور والدین مان، توصیه و نصیحت کردن گهگاه دیگران رسم بود. اما روانشناسان معتقدند کسانی که به دیگران توصیه های نطلبیده می کنند در حقیقت برای شما اهمیت قائل نیستند، بلکه این موضوع از میل آن ها به کنترل کردن شما نسأت می گیرد. امروزه شکل دیگری از این سنت را می توان در شبکه های اجتماعی دید؛ کاربرانی که بدون اینکه کسی نظر آن ها را خواسته باشد، دیگران را نصیحت می کنند.
۵- داشتن یک ظرف مخصوص نگهداری از خرده ریزهای قدیمی
ظرف های مملوء از خرده ریزهای قدیمی مانند دکمه در تقریباً هر خانه ای پیدا می شد. در گذشته خرید دکمه های خوب دشوار بود و به همین دلیل مردم دکمه ها را نگه می داشتند تا در صورت نیاز از آن ها استفاده کنند. بچه ها هم البته از بازی کردن با این ظرف ها لذت می بردند. با این حال، امروزه از دکمه های یدک لباس ها به ندرت برای کارکرد اصلی شان استفاده می شود.
سرعت تغییر در صنعت مُد و فشن بسیار بالا است و حالا بسیاری از مردم صرفاً برای تنوع، لباس های جدید خریداری می کنند، نه به خاطر کهنه شدن لباس های قبلی شان. با این حال، ممکن است دکمه ها جایگاه گذشته ی خود را به دست آورند، چرا که کارشناسان پیش بینی به راه افتادن جنبشی را کرده اند که در آن لباس هایی با کیفیت بالاتر برای استفاده به مدت طولانی تر تولید خواهد شد.
۶- نگرانی درباره ی نظر و حرف دیگران
تبعیت از نظر دیگران در میان نسل های گذشته بسیار رایج بود چون سرزدن یک رفتار به اصطلاح «نامناسب» از فرد می توانست او را به دردسر بزرگی بیاندازد. در گذشته عادت هماهنگ کردن خود با نظرات دیگران عمیقاً در آدم ها نهادینه بود.
نه تنها نظر اقوام و دوستان، بلکه نظر همسایه ها، همکاران و حتی غریبه ها هم در نظر گرفته می شد. روانشناسان امروزی ریشه ی توجه بیش از اندازه به نظر دیگران را بیشتر در نداشتن اعتماد به نفس و دوست نداشتن خود می دانند، امری که باید روی آن کار شود.
۷- خودداری از تحسین کودکان
پدربزرگ ها و مادربزرگ هایمان چندان از کودکان خود تعریف و تمجید نمی کردند، چرا که تصور می کردند تعریف کردن از بچه باعث لوس شدنش خواهد شد. امروزه اما روانشناسان می گویند که نشان دادن و ابراز کردن عشق خود به فرزندمان از اهمیت زیادی در رشد عاطفی او برخوردار است.
منبع: روزیاتو