نوشته کارگردان شهرزاد درباره فیلم پیرپسر: به ذکاوت، جسارت و شرافت سازندگان آن آفرین می‌گویم
حسن فتحی کارگردان بسیاری از سریال‌های تاثیرگذار تلویزیون و نمایش خانگی درباهر فیلم پیرپسر ساخته اکتای براهنی نوشت.
حسن فتحی کارگردان بسیاری از سریال‌های تاثیرگذار تلویزیون و نمایش خانگی در صفحه اینستاگرام خود درباره فیلم پیرپسر ساخته اکتای براهنی نوشت:
«فیلم سینمایی " پیر پسر " را دیدم و حالا دیگر با اطمینان به ذکاوت و جسارت و شرافت سازندگان آن آفرین می‌گویم .
از مناظر مختلفی میشود به بررسی محتوای این فیلم پرداخت اما ترجیح میدهم دور از تحلیل های فلسفی و روانشناختی و زیبایی شناختی، که وظیفه منتقدان با ادب و فهیم و با سواد سینمایی ست ،
به درنگی کلی در زوایای اخلاقی و اجتماعی فیلم بسنده کنم .
پیر پسر و محتوای تکان دهنده و ملتهب آن ، از نظر راقم یکی از اخلاقی ترین محصولات سینمای متفکر و اجتماعی ایران در طی سالهای اخیر است!
البته که این قضاوت را عقل و اخلاق سنتی وافکاری که در مواجهه با پیچیدگیها و دشواریهای زندگی معاصر ، هیچ اثر هنری بدیع و خلاف آمد عادت را بر نمی تابند ، شاید قضاوتی مسخره بیانگارد ، اما نظر این گروه را که اغلب آنها در زمره دینداران سنتی محسوب میشوند به آیه ١١٩ سوره بقره جلب میکنم که در آن خطاب به پیامبر آمده است : ما تو را به حق برای بشارت و بیم دادن فرستادیم …. " و مگر در دایره فرهنگ دینی، هنرمندان و متفکران و مصلحان اجتماع ادامه دهنده رسالت انبیاء محسوب نمی شوند!
کسانی که بنام خدا و دین خدا ، در تقلای به توقیف کشاندن آثارارزشمند سینمای اجتماعی ایران هستند ، غافل از آنند که بخش مهمی از وطیفه هر هنرمند متعهد و درد شناس، هشدار و انذار نسبت به معضلات و بحرانهای روانی و اخلاقی عمیقی ست که سلامت روان افراد و نهاد خانواده را بشدت تهدید میکند!
جای دوری نرویم ،کافی ست حضرات ، حجم انبوهی از گزارشهای روانشناسان و روانپزشکان و حوادث ثبت شده در نیروی انتظامی وسازمان بهزیستی و دیگر نهادهای مرتبط با مشکلات خانوادگی در شهرها و حاشیه شهرهای کشور را مورد مطالعه قرار دهند تا بهتر معلومشان شوند اجتماع امروز ما در سطوح خانواده ها و مناسبات بین فردی و شکاف عمیق میان نسلی با چه وقایع تکان دهنده و معضلات بد خیمی مواجهه است .
صد البته بخش دیگری از این تقابل فرساینده که حیات سینمای اجتماعی ای آن را نشانه رفته است علاوه بر سیاست بازیهای سخیف جناحی ریشه در تفاوت عمیق فرهنگی میان سنت و تجدد دارد.
در جهان سنت ، استتار و پوشاندن و نشان ندادن و پنهان کردن موضوعات ارزش و مصلحت تلقی میشود، اما در جهان تجدد ، برملا کردن و شفافیت و آشکار ساختن امورات تلخ و نگران کننده زندگی یک ارزش محسوب میشود. این میان شکی نیست سینما میوه درخت مدرنیته و تجدد است و به اقتضای ذات و جوهره خود ، حکم چراغی دارد که وظیفه اش نور تاباندن بر لبه تاریک و تراژیک زندگی ست.»
منبع: عصر ایران
