(تصاویر) غاری که 8 هزار سال قبل، 100 نسل از غارنشینان در آن نقاشی کشیده‌اند
غاری در پاتاگونیا قدیمی‌ترین غارنگاره‌های شناخته‌شده در آمریکای جنوبی را در خود جای داده است. این تشخیص بر اساس قدمت سنجی رنگدانه‌های گیاهی موجود در این نقاشی‌ها انجام شده است.
فرادید| بررسی‌های تازه نشان داده‌اند یک مجموعه غارنگاره که دیوارهای غاری در آرژانتین را مزین کرده‌اند، چند هزار سال قدیمی‌تر از آن چیزی هستند که قبلا تصور می‌شد. در ضمن معلوم شده است که این غارنگاره‌ها در طول زندگی 100 نسل متوالی از غارنشینان کشیده شده‌اند.
به گزارش فرادید، اما بر اساس مطالعه‌ای که روز چهارشنبه (۱۴ فوریه) در مجله «پیشرفت‌های علمی» منتشر شد، تحلیل‌های جدید نشان داده است که برخی از غارنگاره‌های این غار در واقع متعلق به ۸۲۰۰ سال پیش هستند.
دورنمای ورودی غار در یکی از صحراهای آرژانتین
گوادالوپه رومرو ویلانووا، نویسنده ارشد این مطالعه و باستان‌شناس شورای تحقیقات ملی آرژانتین (CONICET) گفته است: «معلوم شد چند هزار سال قدیمی‌تر از آن چیزی است که ما انتظار داشتیم. ما واقعا شگفت‌زده شدیم.»
باستان‌شناسان برای تعیین تاریخ این اثر هنری عظیم که انسان‌ها، حیوانات و دیگر طرح‌ها را به تصویر کشیده، چندین قطعه کوچک از رنگدانه سیاه را از نقاشی‌ها جدا کردند. از آنجا که رنگدانه از مواد گیاهی ساخته شده بود، محققان از تاریخ‌گذاری رادیوکربن برای تعیین سن این غارنگاره‌ها استفاده کردند.
نقاشی‌هایی که انسان‌های غارنشین در طول 100 نسل متوالی آن‌ها را ترسیم کرده‌اند
رامیرو باربرِنا، از نویسندگان این مطالعه و باستان‌شناس گفته است: «معمولاً تاریخ‌گذاری غارنگاره‌ها واقعاً دشوار است مگر اینکه یک جزء ارگانیک داشته باشند، در غیر این صورت واقعاً هیچ ماده‌ای وجود ندارد که بتوانید تاریخ‌گذاری کنید. این غار، قدیمی‌ترین سکونتگاه در آمریکای جنوبی نیست، اما قدیمی‌ترین غارنگاره مبتنی بر رنگدانه با تاریخ‌گذاری مستقیم رادیوکربن در آمریکای جنوبی است.»
باستان‌شناسان در کل محوطه غار، ۸۹۵ نقاشی منحصر به فرد را که در ۴۴۶ نقش یا بخش دسته‌بندی شده بودند، شمارش کردند. تحقیقات درباره اینکه کدام فرهنگ این تصاویر مهیج را خلق کرده قطعی نیست، اما محققان فکر می‌کنند از این هنر استادانه احتمالاً برای انتقال اطلاعات بین تصویرگران و سایر جوامع و همچنین نسل‌های متوالی استفاده شده باشد.
باربرنا می‌گوید: «این نقاشی‌ها کم و بیش در طول ۳۰۰۰ سال یک موتیف منفرد را در بر می‌گیرند. حدس ما این است که از این طریق، اطلاعاتی به نسل‌های مختلف انسانی که در یک منطقه و یک مکان ساکن بودند، منتقل میشده است.»
باربرنا می‌افزاید که در حالی که روشن نیست آیا این غارنگاره‌ها به عنوان بخشی از یک مراسم کشیده شده‌اند یا در شرایطی دیگر؛ تصور ما این است که این بخشی از یک استراتژی انسانی برای ایجاد شبکه‌های اجتماعی میان گروه‌های پراکنده بوده که به انعطاف‌پذیری بیشتر این جوامع در برابر یک محیطزیست بسیار چالش‌برانگیز کمک کرده است.
بر اساس این مطالعه، در اواخر هولوسن، این منطقه از پاتاگونیا به دلیل خشک و گرم بودن بسیار شناخته‌شده بود.
باربرنا می‌گوید: «بخش‌های بزرگی از چشم‌انداز بدون آب بود، اما شکارچی-گردآورندگان برای بقاء باید ارتباطشان را حفظ می‌کردند. این کار به تنهایی سخت بود، پس تبادل اطلاعات اهمیت داشت.»
غارنگاره‌های دیگری هم در این منطقه وجود دارند، اما محققان می‌گویند این غار بیشترین شمار غارنگاره‌ها را دارد.
رومِرو ویلانوئِوا می‌گوید: «میزان هنر صخره‌ای که آنجا یافتیم شگفت‌انگیز است. در مناظر اطراف، چندین مکان حاوی غارنگاره وجود دارد، اما هیچ یک از آن‌ها تنوع اشکال و رنگ‌های موجود در این غار را ندارند. بنابراین، روشن است که این غار احتمالاً در گذشته کانون ارتباط بوده و برای بقای این جوامع اهمیت زیادی داشته است.»
اگرچه این قدیمی‌ترین غارنگاره مبتنی بر رنگدانه است که در این قاره یافت شده، اما قدیمی‌ترین غارنگاره جهان نیست، این رکورد متعلق به نقاشی ۴۵۵۰۰ساله از یک خوک زگیل‌دار است که روی دیوار غاری در اندونزی خلق شده است.
مترجم: زهرا ذوالقدر
