درمان خروپف
خروپف لرزش مجرای تنفسی و به تبع آن ایجاد صدا به خاطر بسته شدن مسیر هوا در هنگام تنفس به هنگام خواب است.
• خروپف از دهان - مشکلات ناشی از بافت گلو.
• خروپف هنگام به پشت خوابیدن - سعی کنید محل و وضعیت خواب خود را تغییر دهید.
• خروپف بدون توجه به موقعیت خواب می‌تواند گویای یک وضعیت جدی باشد، بهتر است در این صورت با پزشک خود مشورت کنید.
نوع خروپف خود را تشخیص دهید. با دهان باز خروپف می‌کنید یا بسته؟ تشخیص نوع خروپف در درمان آن مؤثر است.
خروپف با دهان بسته نشان می‌دهد زبانتان عامل آن است و با کمی تمرین و تغییر در سبک زندگی از بین خواهد رفت. خروپف با دهان بسته می‌تواند به دلیل مشکلات سینوسی یا وضعیت خواب باشد.
خروپف در تمام موقعیت‌ها می‌تواند نشانه توقف نفس یا " آپنه " باشد و به درمان جدی نیاز دارد.
همان طور که اشاره شد خروپف کاملاً طبیعی است، اما می‌تواند آزاردهنده باشد. اگر شما یا همسرتان کل شب را خروپف می‌کنید، پس بهتر است راه‌حل‌های زیر را امتحان کنید.
از تشدیدکننده‌ها اجتناب کنید
الکل، قرص‌های خواب‌آور، قهوه و غذاهای چرب قبل از خواب با شل کردن عضلات گلو و تنگ شدن راه تنفسی، خروپف را تشدید می‌کند. سیگار نیز تأثیر زیادی دارد. اگر سیگاری هستید، به فکر ترک کردن باشید.
وزنتان را نیز کم کنید. معمولاً بافت چربی در پشت گلو علت خروپف است. حتی کاهش وزن اندک نیز می‌تواند بسیار مفید باشد.
اگر از داروی خاصی استفاده می‌کنید، حتماً با پزشک خود مشورت کرده و مشکل خروپف را بیان کنید. ممکن است داروهایی که مصرف می‌کنید خروپف شما را بدتر کند.
اتاق‌خوابتان را مرطوب نگاه‌دارید
خشکی هوا یکی از دلایل خروپف است. بنابراین دستگاه بخور یا دوش آب گرم قبل از خواب مجاری تنفسی را مرطوب کرده و خروپف را کمتر می‌کند.
سازهای بادی یا تمرین آواز
عجیب به نظر می‌رسد، اما آواز خواندن یا سازهای بادی عضلات و بافت‌های گلو و دهان شما را تقویت می‌کنند. در این صورت هنگام خواب عضلات شل نمی‌شوند و راه هوا را تنگ نمی‌کنند.
اگر از آواز خواندن خوشتان نمی‌آید، تمرین‌های دیگری انجام دهید. تا جایی که می‌توانید زبانتان را بیرون آورید، چند ثانیه نگاه‌دارید و سپس رهایش کنید. این تمرین را ده بار انجام دهید. این بار زبانتان را بیرون آورده و سعی کنید با آن چانه خود را لمس کنید. در تمرین بعدی سعی کنید دماغتان را لمس کنید. هر تمرین را ده بار تکرار کنید.
شاید باورتان نشود، اما بالش مانند آهنربا گرد و غبار را به خود جذب می‌کند. سپس گرد و خاک آن وارد بینی شده و حساسیت ایجاد می‌کند. برای جلوگیری از این اتفاق سعی کنید روبالشی را هفته‌ای یک بار بشویید. در ضمن بهتر است هر شش ماه یک بار آن را کاملا تعویض کنید.
موقعیت خواب خود را اصلاح کنید
اگر به پشت می‌خوابید، با استفاده از چند بالشت دیگر سرتان را بالاتر بیاورید. سعی کنید صاف بر روی تخت دراز نکشید. همچنین، زیر پاهایتان نیز بالشت قرار دهید تا اندکی بالاتر آیند.
به پهلو بخوابید
هنگامی‌که به پشت می‌خوابید، زبان و نرم‌کام به پشت گلویتان فشار آورده و راه هوا را مسدود می‌کنند. یک توپ تنیس را به پشت لباستان بدوزید تا خوابیدن به پشت را سخت کند.
قطعه دهانی
این قطعات کوچک از جنس پلاستیک هستند که هنگام خواب در دهان گذاشته می‌شوند و از مسدود شدن راه هوا توسط بافت‌های گلو جلوگیری می‌کنند. این قطعات فک پایین را جلوتر می‌آورند یا نرم‌کام را بالا می‌برند. برخی قطعات نیز از عقب رفتن زبان جلوگیری می‌کنند.
برای تهیه این قطعات با دندان‌پزشک یا درمانگر خواب مشورت کنید.
رفع گرفتگی بینی
اگر خروپف شما به دلیل احتقان بینی است، حتماً قبلِ خوب از یک داروی ضد انعقاد یا آنتی‌هیستامین استفاده کنید. اما تنها موقتاً از این داروها استفاده کنید، مصرف طولانی آن‌ها می‌تواند مضر باشد.
نوار بینی
نوارهای بینی در اکثر داروخانه‌ها یافت می‌شوند. عجیب به نظر می‌رسند، اما چه کسی در خواب به شما نگاه می‌کند؟ با پیروی از دستورالعمل‌های روی بسته یکی از نوارها را بر روی بینی خود بزنید. این نوار سوراخ‌های دماغ را بالا و بازتر می‌کند تا هوا بهتر جریان یابد.
شوینده بینی/سینوس
این‌ها به‌گونه‌ای طراحی‌شده‌اند که تمام بقایا و مخاط جمع شده در بینی را از بین می‌برند. انجام این شستشو شما را از خروپف راحت می‌کند.
دوش آب گرم نیز بسیار مؤثر است زیرا هوای مرطوب حمام در تخلیه مخاط از سینوس‌ها مفید خواهد بود.
مراجعه به پزشک و درمان خروپف
خروپف و خرخر شبانه عارضه‌ای است که نه تنها برای اطرافیان بیمار بلکه برای خود شخص نیز خستگی و سردرد در صبح را به همراه می‌آورد. روش‌های درمانی متعددی برای درمان خروپف وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند. پزشک ابتدا درمان‌های بدون جراحی را برای درمان خرخر شبانه تجویز می‌کند و تنها بیمارانی که با روش‌های بدون جراحی درمان نشده اند نیاز به درمان خروپف با جراجی دارند.
درمان دارویی
بعضی از افراد نیز برای درمان خروپف و خرخر شبانه از درمان‌های جایگزینی مانند طب سوزنی و درمان‌های خانگی مانند مصرف دارو‌های گیاهی استفاده می‌کنند.
درمان جراحی
چندین نوع جراحی وجود دارد که می‌تواند باعث کاهش خروپف و خرخر شبانه افراد شود که شامل موارد زیراست:
تزریق اسنورپلاستی ( Snoreplasty ): این جراحی برای درمان خروپف زمانی توصیه می‌شود که خرخر بر اثر شل شدن سقف دهان یا نرم کام ایجاد شود که با تزریق ماده اسکیلیروسینگ ( sclerosing ) در سقف دهان انجام می‌شود. با گذشت حدود ۸هفته این ماده بر روی سقف دهان تاثیر می‌گذارد و باعث سفتی این ناحیه می‌شود.
جراحی لوزه و لوزه سوم: درصورتی که لوزه سوم عامل انسداد راه‌های هوایی باشد این جراحی با برداشتن لوزه سوم باعث درمان انسداد راه‌های هوایی و در نتیجه درمان خرخر شبانه می‌شود.
جراحی سپتوپلاستی یا اصلاح توربینیت‌های بینی: جراحی سپتوپلاستی درصورتی برای درمان خروپف و خرخر شبانه انجام می‌شود که ساختار‌های غیرطبیعی در راه‌های هوایی بینی شناسایی شود. این جراحی بوسیله دستگاه ایندوسکوپی و همراه با بیهوشی بیمار انجام می‌شود. جراحی سپتوپلاستی با صاف کردن سپتوم (غضروف‌هایی که در سوراخ‌های بین قرار دارند) و کاهش اندازه ساختار کوچکی در راه‌های بینی که به آن توربینیت گفته می‌شود، انجام می‌شود. دراین نوع جراحی انسداد بافت‌های نرم مانند پولیپ هم می‌تواند برداشته شود.
جراحی قسمت عقب حلق-نرم کام و زبان کوچک: در این جراحی جراحان با برداشتن قسمت‌هایی از سقف دهان و زبان کوچک راه‌هایی هوایی را برای درمان خرخر شبانه باز می‌کنند و باعث جلوگیری از لرزش این نواحی در هنگام تنفس می‌شوند لوزه هم با کمک این جراحی می‌تواند برداشته شود. جراحی عقب حلق و زبان کوچک در بیمارستان و با بیهوشی بیمار انجام می‌شود و بیمار بعد از جراحی باید یک یا دو روز در بیمارستان بستری شود.
جراحی لیزری زبان کوچک و نرم کام (LAUP): در این جراحی از لیزر برای برداشتن ناحیه کوچکی از سقف دهان و زبان کوچک استفاده می‌کنند. یکی از مزایای انجام این جراحی، بیهوشی موضعی بیمار است و بیمار نیازی به بستری در بیمارستان ندارد و برای رسیدن به نتیجه مطلوب درمان خروپف و خرخر شبانه باید چندین جلسه جراحی انجام شود.
جراحی Pillar یا ایمپلنت‌های کامی: این نوع جراحی یک جراحی باز محسوب می‌شود که با قرار دادن یک ایمپلنت در سقف دهان باعث درمان خرخر می‌شود. زمانی که این ایمپلنت در سقف دهان قرار می‌گیرد باعث حفاظت و پشتیبانی از نرم کام و سقف دهان می‌شود و به استحکام سقف دهان کمک می‌کند. جراحی پیلار می‌تواند به صورت سرپایی هم برای درمان خروپف و خرخر شبانه انجام شود و نیازی نیست بیمار در بیمارستان بستری شود.
خروپف در بارداری
در این زمینه محققان حدود ۱۶۷۳ زن باردار را در سه ماهه سوم بارداری‌شان انتخاب کردند که ۳۵ درصدشان عادت خر و پف کردن داشتند و سابقه پزشکی آن‌ها را تا زمان زایمان بررسی نمودند.
آن‌ها دریافتند مادرانی که سه تا چند شب طی هفته خر و پف می‌کردند خطر بروز مشکلات زایمانی از جمله احتمال انجام سزارین و یا زایمان نوزادی با جثه کوچک در آن‌ها بیشتر دیده می‌شد.
بسیاری از زنانی که در گذشته اصلا عادت به خر و پف نداشتند در دوران بارداری دچار این عادت شدند و این بیشتر به خاطر اضافه‌وزن، حفظ مایعات در بدن و تغییر در میزان هورمون‌های بدن است. افرادی که به طور دائم عادت به خر و پف دارند (در واقع مادرانی که قبل و حین باداری خرخر می‌کنند) در مقایسه با مادرانی که این عادت را ندارند، احتمال زایمان نوزادانی با وزنی زیر ۱۰ صدی‌یک در آن‌ها دو‌سوم و احتمال سزارین هم در آن‌ها ۲ برابر بیشتر بوده است.
محققان بر این باورند که خر و پف منجر به التهابی می‌شود که می‌تواند عملکرد رگ‌های خونی‌ای را که به جفت می‌رسد تغییر دهد؛ بنابراین در پایان کار خون و مواد مغذی کمتری به نوزاد رسیده و منجر به رشد کمتر او می‌شود.
همانطور که پزشکان و متخصصان ماما توصیه می‌کنند عادات غذایی سالم و ورزش در دوران بارداری تأثیر به‌سزایی به همراه دارد و این مسئله به طور فزاینده‌ای برای همه مشهود شده که خواب سالم و مفید نه تنها برای سلامت مادر بلکه برای سلامت نوزاد هم حائز اهمیت است.
به مادران باردار توصیه می‌شود که به منظور پیشگیری از خر و پف در دوران بارداری، به پهلو خوابیده یا با یک بالش اضافی زیر سر خود بخوابند.
۲- چاقی
۳- اختلافات بین جمجمه و صورت (به عنوان مثال سندرم داون ، آکندروپلازی )
۴- مشکلات خفیف عصبی عضلانی، مانند فلج مغزی
۵- سندرم متابولیک به عنوان مثال بیماری‌های ذخیره‌ای
در صورتیکه علائم شدیدی برای کودک مشاهده شوند و یا یافته‌های بررسی‌های انجام شده نشان‌دهنده‌ی عدم اشباع اکسیژن در خون باشد، احتمال ابتلا به آپنه انسدادی خواب وجود دارد. در این موارد، درمان‌های ویژه‌ای مورد نیاز خواهد بود. بدون درمان ممکن است این علائم تا سال‌ها ادامه داشته باشند و غالباً در نوجوانان با عوارض شدیدی همراه شوند.
ترجمه: وب‌سایت فرادید
