ارتباط مستقیم استرس با زخم معده

فلوشیپ پزشکی روان‌تنی ایران با اشاره به ارتباط مستقیم استرس با زخم معده گفت: تمام پزشکان باید به منظور شناخت و درمان همه جانبه بیماران به دانش پزشکی روان‌تنی آگاه باشند.

محسن رحیم‌نیا، فلوشیپ پزشکی روان‌تنی در آستانه برگزاری نخستین همایش سالانه انجمن علمی پزشکی روان‌تنی ایران، گفت: تمام پزشکان باید زمانیکه بیماران به دلایل مشکلات جسمانی و روانی به مطب یا کلینیک‌ها مراجعه می‌کنندعلاوه بر مشکلات جسمانی و علائم ظاهری به حالات و مشکلات روانی و اجتماعی بیماران نیز توجه داشته باشند؛ زیرا جسم و روان در ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر قرار دارند و وقتی فرد به لحاظ جسمانی دچار مشکل شود، روان وی نیز دچارتغییراتی خواهد شد. در برنامه ریزی درمان هم لازم است علاوه بر شرایط جسمانی، ملاحظات روانی و اجتماعی را در نظر داشت.

وی افزود: برای مثال در گذشته، تا قبل از کشف علت باکتری هلیکوباکتر پیلوری در بیماری زخم معده، زمانیکه فردی دچار بیماری «زخم معده» می‌شد پزشکان، که از زمینه سازی استرس در این این بیماری اطلاع داشتند، به وی توصیه می‌کردند از استرس خودداری کندو شرایط زندگی سالمتر و کم استرس تری را مهیاکند.

رحیم‌نیا یادآور شد:، اما پزشکان پس از پی بردن به هلیوباکتر پیلوری و تاثیر آنتی‌بیوتیک‌ها روی آن برای درمان زخم معده صرفا به تجویز دارو پرداختند و به عوامل استرس‌زا کم‌تر توجه کردند. اما این در حالی است که هم‌چنان استرس و اضطراب موجب افزایش احتمال ابتلای افراد به زخم معده می‌شود، و بهبود این بیماری را دشوارتر می‌کند. استرس و فشار‌های روانی موجب تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شود و بدن در برابر انواع عفونت‌ها از جمله عفونت معده آسیب‌پذیر می‌شود.

دبیر اجرایی نخستین همایش سالانه انجمن علمی -پزشکی روان‌تنی ایران تاکید کرد: دانش پزشکی روان‌تنی بر دیدگاه همه جانبه نسبت به بیماران تاکید دارد، زیرا بر این باور است که عوامل روانی و جسمانی بسیاری در بروز انواع بیماری‌ها تاثیرمی‌گذارد.

خوشبختانه در کشور ما و در قانونگذاری در سطح کلان در بیمارستان‌ها به این مساله توجه شده است و بیمارستان‌های عمومی ملزم به داشتن بخش روانپزشکی و برخورداری از تیم‌های درمانی متشکل از تخصص‌های مختلف از جمله روانپزشک است. هرچند این قانون هنوز در تمام بیمارستان‌ها اجرا نشده است.

وی با بیان اینکه انجام پزشکی روان تنی محدود به روانپزشکان نیست، افزود: ایده‌آل این است که تمام پزشکان در طبابت روزمره جنبه‌های روانی و اجتماعی بیماران را در نظر بگیرند بنابراین ضروری است همه پزشکان به مسائل مربوط به حوزه روان‌تنی آگاه باشند.