تفاوت عجیب «شعبده‌بازها» با سایر هنرمندان از لحاظ روانی
هنرمندان خلاق حوزه‌های نوازندگی، نقاشی و نویسندگی را معمولاً جماعتی مستعد روان‌رنجوری در نظر می‌گیرند، اما مطالعه‌ی تازه‌ای نشان داده است که دست‌کم یکی از حوزه‌های جامعه هنری ترفند حفظ تعادل را درک کرده است.
فرادید| مطالعه‌ای روی شعبده‌بازان کشورهای مختلف جهان، به رهبری دپارتمان روان‌شناسی دانشگاه آبریستویث، نشان داده است که شعبده‌بازان نسبت به سایر هنرمندان و جمعیت عمومی کمتر مستعد مشکلات سلامت روان هستند.
به گزارش فرادید، این تحقیق که روز چهارشنبه در مجله BJPsych Open منتشر شد، ویژگی‌های آسیب‌شناسی روانی تقریباً ۲۰۰ شعبده‌باز را سنجید و نتایج را با داده‌های سایر گروه‌های هنری و جمعیت عمومی مقایسه کرد.
نتیجه‌گیری شد امیتاز شعبده‌بازان در زمینه ویژگی‌های آسیب‌شناسی روانی به طور قابل‌توجهی نسبت به سایر هنرمندان و مردم عادی کمتر است. این مطالعه نشان داد شعبده‌بازها به رغم این که با غوطه‌ور شدن در رمز و راز سروکار دارند، تجربیات غیرعادی مانند توهم یا بی‌نظمی شناختی را کمتر از دیگران تجربه می‌کنند.
گیل گرین‌گراس رهبر این تحقیقات گفته است که این نخستین مطالعه‌ای بود که در آن، یک گروه خلاق در زمینه ویژگی‌های روان‌پریشی نسبت به جمعیت عمومی، امتیاز پایین‌تری گرفت.
«تحقیقات ما نشان می‌دهد شعبده‌بازان مستعد سطوح بالاتری از اختلالات روانی نیستند. نتایج نشان می‌دهد ارتباط بین خلاقیت و آسیب‌شناسی روانی پیچیده‌تر از آن چیزی است که قبلا تصور می‌شد.»
سارا کراسون، شعبده‌باز ساکن نیویورک می‌گوید تردستی می‌تواند راهی برای غلبه بر کمبود مهارت‌های اجتماعی باشد
گرین‌گراس می‌گوید شعبده‌بازان در «عدم‌انطباق تکانشی»، ویژگی‌ای که با رفتارهای ضداجتماعی و خویشتن‌داری پایین مرتبط است، امتیاز پایینی داشتند. این ویژگی برای بسیاری از گروه‌های خلاق مانند نویسندگان، شاعران و کمدین‌هایی که کارهایشان اغلب تند و تیز است و خرد متعارف را به چالش می‌کشد، ارزشمند است. شعبده‌بازها می‌توانند به اندازه آن‌ها نوآور باشند و بر محدودیت‌ها غلبه کنند. با این حال، بسیاری از شعبده‌بازها، ترفندهای آشنا یا انواع آن‌ها را بدون احساس نیاز به نوآوری انجام می‌دهند.
سارا کراسون، شعبده‌باز نیویورکی که روی این مطالعه کار کرده، می‌گوید دلایلی وجود دارد که سبب می‌شود شعبده‌بازان تعادل بیشتری داشته باشند. یکی از کارهایی که معمولاً هنگام اجرا انجام می‌دهیم این است که داستان اصلی خودمان را به اشتراک می‌گذاریم. این که چگونه وارد این هنر شدیم؟ بسیار بسیار عادی است که به خصوص شعبده‌بازان مرد بین سنین ۸ تا ۱۴ سالگی وارد این کار شوند تا به نوعی بر یک کمبود اجتماعی غلبه کنند. شاید اگر بتوانند به قلدر محله یا مدرسه یک ترفند جالب نشان دهند دیگر مورد ضرب و شتم قرار نگیرند.
سارا عقیده دارد شعبده راهی برای رسیدن به جایگاه اجتماعی مثبت و جلب توجه است و معمولاً به غلبه بر کمبود مهارت‌های اجتماعی کمک می‌کند، به شما اعتماد به نفس می‌دهد و واقعاً شما را تقویت می‌کند و در غلبه بر مشکلات به شما کمک می‌کند. شعبده بازی واقعاً کارساز است.
این مطالعه نشان داد تاریخچه سلامت روان شعبده‌بازان مشابه ریاضیدانان و دانشمندان است. کراسون می‌گوید دقت بخش مهمی از شعبده است. در نحوه اجرای یک قطعه دقت زیادی اعمال می‌شود. وقتی می‌بینید یک شعبده‌باز در حال اجراست، در هر حرکت و هر کلمه، معنا و اندیشه جاریست.
کراسون در اجرای خود با یک خرس دوست‌داشتنی به نام بامبرگ کار می‌کند، اما به گفته او همکاری انسانی زیادی در شعبده وجود دارد: «این چیزی است که ما به آن علاقه داریم. در حالی که رقیب هستیم، دوستان خوبی هم هستیم. آن‌ها به من ایده می‌دهند و متقابلاً من به آن‌ها ایده می‌دهم. این جامعه شگفت‌انگیز است».
مترجم: زهرا ذوالقدر
