حل معمای کرههای مرموز پیدا شده در اقیانوس؛ پای بیگانگان فضایی در میان است؟
لایو ساینس به تازگی گزارش داده است که کرههای فلزی به دست آمده از کف اقیانوس آرام به احتمال زیاد در نتیجه آلودگیهای صنعتی و عمدتا از سوزاندن زغال سنگ روی زمین به وجود آمدهاند و ساخته دست بشر به حساب میآیند. بقایایی که پیش از این ادعا میشد متعلق به بیگانان هستند.
مدتی است که بحثهایی پیرامون موضوعات بحثبرانگیز مربوط به مصنوعات فرازمینی و عناصر غیرمتعارف کشفشده در سطح زمین وجود دارد.
حتی در میان دانشمندان، این تصور وجود دارد که اجرام بینستارهای ممکن است دارای فناوری بیگانهای باشند که برای ساکنان زمین ناآشنا است و برخی دیگر اذعان دارند که کرههای فلزی به دست آمده از کف اقیانوس آرام احتمالا ناشی از سوزاندن زغال سنگ است.
لایو ساینس به تازگی گزارش داده است که کرههای فلزی به دست آمده از کف اقیانوس آرام به احتمال زیاد در نتیجه آلودگیهای صنعتی و عمدتا از سوزاندن زغال سنگ روی زمین به وجود آمدهاند و ساخته دست بشر به حساب میآیند. بقایایی که پیش از این ادعا میشد متعلق به بیگانان هستند.
این نظریه با باورهای قبلی مبنی بر اینکه بقایای به دست آمده متعلق به یک شهاب بین ستارهای یا حتی شواهدی از فناوری بیگانگان است، مقابله میکند.
آوی لوب، اخترفیزیکدان دانشگاه هاروارد و شکارچی موجودات فرازمینی، همراه با گروهش، در حین جستوجو برای یافتن قطعات یک شهاب سنگ که در سال ۲۰۱۴ از جو زمین گذر کرده بود، طی سفری در سواحل پاپوآ گینه نو، گویهایی با اندازهی میکرومتری کشف کردند.
لوب در ابتدا پیشنهاد کرد که این کرهها میتوانند بقایای یک شهاب بین ستارهای باشند، و آن پنج کره را کرههای «BeLaU» نامید.
لوب با توصیف تعداد بیشماری از خواص «غیر عادی» این گلولههای فلزی، خاطرنشان کرد که پنج گوی به طور خاص از درصد بالایی از بریلیم، لانتانیم و اورانیوم تشکیل شدهاند.
گمانهزنیهای بعدی توسط کارشناسان نشان داد که این کرههای نامنظم میتوانند به طور بالقوه به عنوان مدرکی دال بر حضور فناوری بیگانه عمل کنند. با این حال، مطالعات مستقل شبهاتی را در مورد این دیدگاههای جدید ایجاد کرده است.
استیون دش(Steven Desch) از دانشگاه ایالتی آریزونا و آلن جکسون(Alan Jackson) از دانشگاه تاوسون که نویسندگان مطالعه دیگری هستند، نظر متفاوتی داشتند.
آنها میگویند اگر این گویها بین ستارهای بودند، عملا هیچ یک از آذرگویها نمیتوانستند از ورود به جو زمین، جان سالم به در ببرد. اگر با سرعتی که گزارش شده حرکت کرده باشند، دستکم ۹۹.۸ درصد از آنها در جو تبخیر میشدند و مقادیر ناچیزی در بستر دریا رسوب میکرد.
دانشمندان اشاره کردند که اگر شهاب مورد بحث منشا بین ستارهای داشته باشد و با سرعتهای گزارششده حرکت کند، اکثریت قریب به اتفاق آن با ورود به جو زمین نابود میشده است.
در نتیجه، تنها مقدار بسیار کمی، در صورت امکان، باقی میماند تا در بستر دریا رسوب کند که احتمال یافتن این بقایا را بسیار بعید میکرد.
نمونههای باقی مانده هنوز به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفتهاند. مطالعه جدید دیگری در مجله Research Notes of the AAS در روز ۲۳ اکتبر منتشر شده است که نشان میدهد ترکیبات آنها با آلایندههای خاکستر زغال سنگ مطابقت دارد.
پاتریسیو گالاردو(Patricio Gallardo)، اخترشناس دانشگاه شیکاگو و نویسنده این مطالعه، به این نتیجه رسید که احتمال وجود منشا شهابسنگی کاهش مییابد.
با وجود انتقادات، لوب معتقد است: ۹۳ درصد از نمونههای جمعآوریشده هنوز مورد تجزیه و تحلیل قرار نگرفتهاند و به منتقدان هشدار میدهد که تا زمانی که همه دادهها در دست نیستند، درباره منشا آنها نتیجهگیری نکنند.
ارائه ادعاهای قطعی در مورد ماهیت گویها قبل از اینکه به درستی در یک مطالعه بررسی شده تحلیل شوند، «غیرحرفهای» خواهد بود.
منبع: ایسنا