کم خونی و فقر آهن، عامل کم‌شنوایی در زنان

پژوهشگران کشور در یک مطالعه تحقیقاتی، تاثیر یک بیماری رایج در زنان یعنی کم خونی فقر آهن را در بروز مشکلات شنوایی بررسی کرده و بر لزوم رفع آن تاکید کرده‌اند.

کاهش شنوایی، ناشی از اختلال عملکرد جزئی یا کامل مسیر شنوایی از گوش خارجی تا قشر شنوایی مغزی است و مهم‌ترین و شایع‌ترین بیماری گوش است.

کاهش شنوایی یک مشکل عمده بهداشت جهانی است و اخیراً به‌عنوان پنجمین علت اصلی سال‌های ناتوانی زندگی معرفی شده است و رتبه آن حتی بالاتر از بسیاری از بیماری‌های مزمن دیگر مانند دیابت، زوال عقل و بیماری انسدادی مزمن ریوی بوده است. علاوه بر این، طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، بروز اختلالات شنوایی با سرعت نگران‌کننده‌ای در حال افزایش است.

به اعتقاد متخصصان، کاهش شنوایی درمان‌نشده در بالغین منجر به انزوای اجتماعی شده و کیفیت زندگی فرد را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود بیماران مبتلابه کم‌شنوایی نسبت به هم سن‌های خودشان میزان بالاتری از بستری، ضعف، دمانس یا زوال عقل و افسردگی را تجربه کنند.

شواهد موجود نشان می‌دهند که کم‌خونی فقر آهن یا به قول پزشکان، IDA، با کاهش شنوایی همراه بوده است. کم‌خونی یکی از رایج‌ترین موارد اختلالات خون است و تخمین زده می‌شود که تقریباً یک‌سوم کل جمعیت‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.

این مشکل همچنین شایع‌ترین کمبود تغذیه‌ای در جهان و جزو یکی از مشکلات اصلی سیستم بهداشت و درمان در کشور‌های در حال توسعه است.

در رابطه با این مشکل، محققانی از دانشگاه علوم پزشکی گیلان، یک مطالعه پژوهشی را انجام داده اند که در آن آستانه شنوایی در زنان دچار کم‌خونی فقر آهن با زنانی که این مشکل را ندارند، مورد مقایسات علمی واقع شده است.

در این مطالعه ۳۱۵ نفر از زنان در طیف سنی ۱۲ تا ۴۵ سال با و بدون کم‌خونی فقر آهن بعد از همسان‌سازی سنی مشارکت داشتند. مقدار هموگلوبین افرادی که وارد مطالعه شده بودند، به عنوان شاخصی برای وضعیت آهن خونشان ثبت شد و سپس برای تمام شرکت‌کنندگان اودیومتری یا شنوایی سنجی انجام شد.

نتایج این مطالعه نشان داد که ارتباط معنی‌داری بین کم خونی فقر آهن یا IDA و افزایش آستانه شنوایی هدایت استخوانی وجود دارد. این بدان معنی است که افراد مبتلا به IDA در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به اختلالات شنوایی هستند.

میر محمد جلالی، پژوهشگر مرکز تحقیقات گوش و حلق و بینی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و همکارانش در این باره می‌گویند: «نتایج بررسی‌های ما مشخص کرد که ارتباط چشمگیری بین IDA و افزایش آستانه شنوایی هدایت استخوانی وجود دارد که می‌تواند به اختلال شنوایی حسی-عصبی منجر شود».

به گفته آن‌ها، «به دلیل شیوع بالای IDA در زنان، این گروه در برابر خطر بالایی برای ابتلا به اختلالات شنوایی هستند؛ بنابراین لازم است که این بیماری را به‌عنوان یک فاکتور خطر برای اختلال شنوایی در نظر داشته باشیم. چراکه داشتن درک بیشتری از ارتباط بین IDA و انواع کاهش شنوایی در جمعیت زنان بزرگسال ممکن است به ایجاد فرصت‌های جدید برای شناسایی زودرس و درمان مناسب کمک کند».

آن‌ها با انتشار نتایج مطالعه خود در «مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان» پیشنهاد کرده‌اند که در مطالعات آینده ارتباط بین مصرف مکمل آهن با وضعیت سیستم شنوایی مورد بررسی قرار گیرد.