وقتی آئودی برای هندی‌ها سه چرخه می‌سازد!

آئودی با مشارکت شرکت نوپای آلمانی-هندی نونام (Nunam) بازیافت باتری خودرو‌های الکتریکی خود را مد نظر قرار داده است.

آئودی و نونام بررسی ماژول‌های ساخته شده با باتری‌های ولتاژ بالا که می‌توانند پس از پایان چرخه عمر خودرو دوباره مورد استفاده قرار گرفته و زندگی دوباره‌ای به آن‌ها بخشیده شود را دنبال می‌کنند.

شرکت نونام طی همکاری با تیمی آموزشی در سایت نکارسولم آئودی، سه نمونه اولیه ریکشای الکتریکی (نوعی وسیله نقلیه سه چرخه) را توسعه داده است. این شرکت نوپای غیر انتفاعی مستقر در برلین آلمان و بنگلور هند، توسط بنیاد زیست محیطی آئودی تامین مالی می‌شود و این نخستین پروژه مشترک بین آئودی آگ، بنیاد زیست محیطی آئودی و شرکت نونام است.

پرودیپ چاترجی هم بنیانگذار نونام، به این نکته اشاره داشته است که باتری‌های قدیمی هنوز هم در صورت استفاده مناسب قدرتمند هستند و این باتری‌های دست دوم می‌توانند به شهروندان هندی در موقعیت‌های چالش برانگیز زندگی برای کسب درآمد و کسب استقلال اقتصادی به روشی پایدار کمک کنند.

ریکشا‌های الکتریکی ساخته شده توسط نونام که از باتری‌های دست دوم نیرو می‌گیرند قرار است در اوایل سال ۲۰۲۳ و طی یک پروژه آزمایشی روانه جاده‌های هند شوند.

همچنین، این پروژه به طور خاص کمک به زنان را هدف قرار داده است که می‌توانند از ریکشا‌های الکتریکی برای حمل و نقل کالا‌ها به بازار برای فروش بی نیاز به واسطه استفاده کنند.

به گفته چاترجی، باتری‌های بازیافتی برای وسایل نقلیه با برد حرکتی، وزن کلی، و الزامات نیروی کمتر امیدوارکننده به نظر می‌رسند. با استفاده از باتری‌هایی با چگالی انرژی بالا و وزن نسبتا کم وسیله نقلیه، موتور الکتریکی مورد استفاده لازم نیست چندان قدرتمند باشد، زیرا راننده‌های ریکشا در هند با سرعت بالا و در مسافت‌های طولانی سفر نمی‌کنند. ریکشا‌ها بیشتر با باتری‌های سرب-اسید کار می‌کنند، که عمر نسبتا کوتاهی داشته و اغلب به درستی دفع نمی‌شوند.

همچنین، رانندگان ریکشا وسایل نقلیه خود را عمدتا با نیروی دریافتی از شبکه سراسری برق شارژ می‌کنند که برای تولید آن بیشتر از نیروگاه‌های ذغال‌سوز استفاده می‌شود.

نونام قصد دارد این مشکل را از طریق شارژ ریکشا‌های الکتریکی با نیروی حاصل از ایستگاه‌های شارژ خورشیدی حل کند. هند به طور معمول در تمام طول سال به آفتاب فراوان دسترسی دارد و پنل‌های خورشیدی روی سقف این ایستگاه‌های شارژ قرار می‌گیرند.

طی روز، نور خورشید می‌تواند یک باتری ئی-ترون را شارژ کند که به عنوان یک واحد ذخیره‌سازی میانگیر عمل کرده و طی شب نیز نیروی مورد نیاز ریکشا‌ها قابل تامین است. این رویکرد بدون کربن استفاده از ریکشا‌های الکتریکی را طی روز ممکن کرده و حتی طی شب نیز با نیروی سبز قابل شارژ هستند.

عملکرد و دامنه حرکت ریکشای الکتریکی

نونام بر عملکرد و دامنه حرکت ریکشا‌های الکتریکی نظارت دارد و تمام داده‌های جمع آوری شده را در بستری منبع باز در دسترس مقلدان بالقوه قرار می‌دهد. در واقع، تقلید به طور صریح تشویق می‌شود.

به گفته رودیگر رکناگل، مدیر بنیاد زیست محیطی آئودی، طرح‌های ابتکاری مانند آنچه شرکت نونام در آن پیشگام است، به یافتن موارد استفاده مجدد برای زباله‌های الکترونیکی کمک می‌کنند. این موضوع نه تنها برای هند، بلکه برای سراسر جهان ضروری است. از این رو، نونام دانش خود را برای ایجاد انگیزه در زمینه ارائه طرح‌های ابتکاری بیشتر و توسعه محصولاتی با استفاده از اجزا دست دوم به اشتراک می‌گذارد.

به گفته تیم توسعه دهنده ریکشا الکتریکی، باتری پس از طی کردن عمر خود در خودرو آئودی و سپس در ریکشا، لزوما به پایان مسیر خود نمی‌رسد. در گام سوم، باقیمانده نیروی باتری ممکن است برای کاربرد‌های ثابت مانند روشنایی ال‌ئی‌دی استفاده شود.

به گفته چاترجی، ما قصد داریم از هر باتری پیش از آن که بازیافت شود، هر اندازه نیروی ممکن را استخراج کنیم. در بلند مدت وسایل نقلیه الکتریکی و انرژی خورشیدی می‌توانند به کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی مانند ذغال سنگ، کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در جاده ها، و فراهم کردن منبع نیروی قابل اعتماد برای مردم کمک کنند.

رودیگر رکناگل نیز اشاره داشته است که این پروژه از بسیاری جهات گامی رو به جلو محسوب می‌شود.