شهاب‌ سنگ یا بشقاب‌ پرنده؛ کدام یک به زمین برخورد کرد؟

استاد دانشگاه هاروارد معتقد است که شهاب سنگی که در سال ۲۰۱۴ در نزدیکی استرالیا به اقیانوس سقوط کرد، ممکن است در واقع یک بشقاب پرنده بوده باشد.

پروفسور ابی لوب یک گروه علمی ۲.۲ میلیون دلاری را به وسط جنوب غربی اقیانوس آرام اعزام می‌کند تا این شی فضایی مرموز را بازیابی کنند. برای بسیاری، وجود زندگی در فضا یک واقعیت غیرقابل انکار است، در حالی که برخی دیگر وجود بیگانگان را باور نمی‌کنند.

در حالی که بسیاری بر این باورند که دانش محدودی که ما از حیات در سیارات دیگر داریم به دلیل توطئه‌های دولتی است که رویت‌های بشقاب پرنده را پنهان می‌کند، برخی دیگر معتقدند که ما هنوز شواهد کافی در اینجا روی زمین دریافت نکرده ایم.

نزدیک به یک دهه پیش، این شهاب سنگ به اقیانوس آرام، در حدود ۱۶۰ کیلومتری سواحل پاپوآ گینه نو، کشور جزیره‌ای در اقیانوسیه در شمال ساحل کوئینزلند، استرالیا سقوط کرد.

ماده‌ای که شهاب را تشکیل داده سخت‌تر از آهن است، که دانشمندان را به این فکر واداشته است که آیا بدنه ماده فضایی صرفاً یک سنگ غیرعادی است یا شاید چیزی غیرعادی‌تر، فضاپیمای ایجاد شده توسط گونه‌های بیگانه از یک تمدن توسعه‌یافته دور از سیاره ما، این گروه اعزامی برای تشخیص این موضوع که این شی مرموز کدام یک است ایجاد شده است.

پروژه لوب بودجه کامل را دریافت کرد که به آن‌ها اجازه می‌دهد کف اقیانوس را حفاری کنند و موادی را که هشت سال پیش از آسمان سقوط کرده اند بررسی کنند.

این نوع شهاب یکی از تنها سه جرم مشابهی است که در نزدیکی زمین کشف شده است؛ Oumuamua، در سال ۲۰۱۷ کشف شد. Oumaumua یک شی پرنده غیرقابل شناسایی است که در یک مدار در منظومه شمسی ما قرار داشت و گمان می‌رود که یک فضاپیمای بیگانه یا تکه‌ای از یک سیاره ناشناخته باشد.

در سال ۲۰۱۸، اولین دنباله دار بین ستاره‌ای شناخته شده، بوریسوف، کشف شد و تنها جرم بین ستاره‌ای شناخته شده دیگری است که به منظومه شمسی ما پرواز کرده است. اگر فرضیه لوب درست باشد، شهاب اقیانوسی به عنوان سومین شی بین ستاره‌ای از فضا که در دسترس زمین قرار می‌گیرد تایید می‌شود. این باعث می‌شود که این سه تنها اتصالات بین‌ستاره‌ای تایید شده تا کنون، و همه آن‌ها در یک دهه باشد.

لوب، دانشمند و استاد دانشگاه هاروارد، اعتقاد راسخی به وجود بیگانگان دارد و امیدوار است که پروژه یوفو او پاسخ‌های بیشتری برای تایید این موضوع به انسان بدهد.

او استدلال می‌کند که، چون خورشید منظومه شمسی ما پنج میلیارد سال جوانتر از بسیاری از ستارگان کیهان است، ایده شکل گیری تمدن دیگری و یادگیری نحوه ایجاد فضاپیما غیر قابل تصور نیست.

لوب این استدلال معتبر را ارائه می‌کند که انسان‌ها نباید تصور کنند که ما «باهوش‌ترین بچه‌ها» در جهان کیهانی هستیم و اگر همسایگان بیگانه‌مان وجود داشته باشند، چیز‌های زیادی برای یادگیری داریم.

لوب امیدوار است که از سفر خود چیز‌های زیادی بیاموزد و به جستجوی درون فضا، زمین و کف اقیانوس برای یافتن پاسخ‌هایی که به دنبالش است ادامه خواهد داد.

منبع: خبرآنلاین