کشف نذورات ۲۵۰۰ ساله در یک قربانگاه باستانی در لهستان
به گزارش باستانشناسان، این نذورات شامل دهها زیور برنزی از جمله گردنبند، دستبند، پابند، سنجاقهای زینتی و حتی استخوانهای متعدد انسان میشوند.
فرادید | تزیینات برنزی فراوانی در منطقهی خلمنو در لهستان کشف شدهاند. به گزارش باستانشناسان، این دهها زیور برنزی شامل گردنبند، دستبند، پابند، سنجاقهای زینتی و استخوانهای متعدد انسان میشوند. آنها بر این باورند که این زیورآلات به احتمال زیاد اشیاء بکاررفته در مراسم آیینی مربوط به ۲۵۰۰ سال پیش هستند؛ اشیائی که صاحبانشان به عنوان پیشکش و نذری آنها را درون رودخانه انداختهاند. این سایت امروزه باتلاقی است که خشک شده و به یک زمین زراعی تبدیل شده است.
به گزارش فرادید ، این اکتشاف توسط اعضای گروهی موسوم به جویندگان تاریخ انجام شده است که با استفاده از ردیابهای فلزی جستجو میکردند. زمانی که ردیابهای فلزی چیز باارزشی را زیر باتلاق کشف کردند، حفاریها ماه ژانویه به سرپرستی وویچک سوسنوفسکی در تورون آغاز شد. این حفاری با حضور محققانی از موسسهی باستانشناسی دانشگاه نیکلاس کوپرنیک در تورون انجام شد.
با شخم زدن زمین، اشیاء باستانی زیادی پیدا شدند که به شکل بیقاعدهای روی زمین پراکنده بودند. دانشمندان سه تهنشست کشف کردند که پر از زیورآلات کامل یا آسیبدیده و اقلام برنزی بود که به احتمال زیاد کاربردهای تشریفاتی داشتند. تیم تشریفاتی گردنبند، دستبند، پابند، افسار اسب و سنجاقهایی با مهرههای مارپیچ یافتند.
کشف مصنوعات کمیاب طبیعی از قبیل اجزاء طناب و محصولاتی از جنس شاخ گوزن در چارچوبهای برنزی موجب مسرت باستانشناسان شد. یافتن مواد طبیعی خامی که در چنین شرایطی خوب ماندهاند غیرعادی است. به گفتهی محققان، بیشتر این یافتههای تاریخی نمایانگر فرهنگ لوساتیان هستند. فرهنگ لوساتیان در عصر برنز و اوایل عصر آهن (قرون ۴ تا ۱۲ پیش از میلاد) در رودخانهی اُدِر و آبگیرهای رودخانهی ویستولاگسترده شدند و تا سمت شرق رودخانهی با (Buh) گسترش یافتند. نام این فرهنگ برگرفته از منطقهی سوربیانِ لوسیتز (شرق آلمان امروزی) است؛ جایی که نخستین بار آثار تاریخی این فرهنگ کشف و بررسی شدند.
با این حال، برخی از این اقلام بومی این منطقه نیستند و باید با تمدن سکاها و نفوذشان از منطقهی اوکراین امروزی مرتبط باشند. استخوانهای متعدد انسان نیز توسط دانشمندان میان مصنوعات دیگر پیدا شد و تاییدی بر این نظریه بود که اینجا جایی بوده که مردم و اشیاء قربانی میشدند.
تیم تحقیقاتی توضیح داد که آن دوران مربوط به ناآرامیهای فزایندهی مرتبط با نفوذ گروههای خانهبدوش از پونتیک استپ به مرکز و شرق اروپا بوده است. جوامع محلی که با این تغییرات ناگهانی روبرو شده بودند برای به تعویق انداختن این تغییرات که مرتبط با آمدن همسایگان جدید بود، مراسم متعددی از جمله قربانی کردن را به راه انداختند. باستانشناسان مکان دقیق این اکتشافات را بنا به دلایل امنیتی فاش نکردهاند. آنها قصد دارند تحقیقات بیشتری را در این رودخانهی خشکشده انجام دهند.
مترجم: زهرا ذوالقدر