امروز در فضا: هاینریش البرس سیارک وستا را کشف کرد

وستا، درخشان‌ترین سیارک در کمربند سیارکی منظومه شمسی، یکی از اولین سیارک‌هایی بود که کشف شد و داستانی پر از شکست و تئوری دارد.

در ۲۹ مارس ۱۸۰۷، ستاره‌سناس آلمانی، هاینریش البرس، سیارک وستا را کشف کرد. وستا دومین جرم بزرگ در کمربند سیارکی است و از نظر اندازه تنها سیاره کوتوله سرس از آن پیشی گرفته است.

کشف وستا

وستا، درخشان‌ترین سیارک در کمربند سیارکی منظومه شمسی، یکی از اولین سیارک‌هایی بود که کشف شد. داستان چگونگی کشف این سیارک، داستانی پر از شکست و تئوری است.

امروزه ما حدود دو میلیون سیارک را در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری می‌شناسیم، اما ۲۵۰ سال پیش وجود هر چیزی در آن ناحیه از آسمان، تنها حدس و گمان محض بود.

برای جستجوی سیارک‌ها، ستاره‌شناسان هر شب نمودار‌های آسمان را ترسیم می‌کردند و به‌دنبال نقاطی می‌گشتند که حرکت می‌کردند. انعکاس نور خورشید از سیارک‌ها می‌تواند آن‌ها را شبیه ستاره‌های کم‌نور جلوه دهد، اما برخلاف ستاره‌ها، سیارک‌ها مکان ثابتی در آسمان نداشتند.

پرتره‌ای از ستاره‌شناس آلمانی، هاینریش ویلهلم ماتیاس البرس

هاینریش البرس قبل از اینکه به ستاره‌شناسی روی آورد، در رشته پزشکی تحصیل کرد. او سیارک پالاس را در مارس ۱۸۰۲ کشف کرد و پنج سال بعد وستا را کشف کرد. اولبرس معتقد بود که کمربند سیارکی زمانی تشکیل شده است که یک سیاره منفرد در برخورد با یک دنباله‌دار از بین رفت و خرد شد.

به‌دنبال این نظریه که اکنون به قانون تیتیوس-بود شناخته می‌شود، علاقه به آن منطقه بین مریخ و مشتری افزایش یافت.

درباره سیارک

وستا چهارمین جرمی بود که در منطقه بین مریخ و مشتری کشف شد که اکنون آن را به عنوان کمربند سیارکی می‌شناسیم. البرس و دیگر اخترشناسان فکر کردند که کمربند سیارکی ممکن است بقایای یک سیاره فرضی باشد که یا در اثر برخورد تکه‌تکه شده یا توسط گرانش مشتری از هم جدا شده است.

در میان سیارک‌ها، تنها وستا با چشم غیرمسلح قابل‌رؤیت است و غیر از آن تنها سرس در شرایط خاصی با چشم دیده می‌شود. به‌خاطر وجود نمونه‌های صخره‌ای از وستا که در فرم شهاب‌سنگ‌ها به ما رسیده، دانشمندان توانسته‌اند مطالعات زیادی روی این جسم انجام دهند.

در سال ۱۹۶۶ وستا اولین سیارکی بود که جرم آن را با استفاده از مشاهدات آشفتگی‌های گرانشی آن روی سیارک دیگر تعیین کردند.

مدلی از منطقه قطبی جنوبی وستا که با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط فضاپیمای دان ایجاد شده است.

البرس براساس سنت‌های آن زمان، نام یک الهه رومی را روی سیارک انتخاب کرد که نام الهه رومی کانون، خانه و خانواده است.

وستا همچنین دارای ویژگی‌های فیزیکی جالبی است که به لطف مأموریت اخیر ناسا، دان، دوباره مورد مطالعه و درک بهتری قرار گرفته است.

منبع:دیجیاتو