تاثیر شگفت‌انگیز منیزیم بر سلامت مغز

زوال عقل یک بیماری لاعلاج و ناتوان کننده است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. در حالی که علم همچنان به دنبال پاسخی برای درمان این بیماری است، نتایج مطالعات جدید نشان می‌دهد که ارتباطی بین مصرف منیزیم و سلامت مغز وجود دارد.

مطالعات قبلی نشان داد: مصرف منیزیم غذایی در فرآیند‌های بیولوژیکی مرتبط با پیری مغز نقش دارد و ممکن است به جلوگیری از تخریب عصبی که در نهایت منجر به زوال عقل می‌شود، کمک کند.

به گفته محققان، مکانیسم‌های دقیق زیربنای اثرات محافظت عصبی منیزیم به وضوح شناسایی نشده اند، به‌ویژه اینکه در چه زمانی مصرف منیزیم شروع به تأثیر بر سلامت مغز می‌کند. از آنجایی که سبک زندگی و رژیم غذایی عوامل خطر قابل تغییر برای زوال عقل هستند، مهم است که اطلاعات بیشتری در مورد نقش منیزیم به عنوان یک عامل پیشگیرانه شناخته شود.

یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه ملی استرالیا به بررسی حجم مغز و ضایعات ماده سفید (WMLs) و ارتباط آن‌ها با منیزیم غذایی پرداخته است. پژوهشگران همچنین ارتباط بین فشار خون و منیزیم و اینکه آیا تفاوت‌هایی در این ارتباط بین مردان و زنان وجود دارد را بررسی کردند.

حجم مغز فاکتور مهمی است که باید در نظر گرفته شود، زیرا کوچک شدن مغز (آتروفی) در افرادی که مبتلا به بیماری آلزایمر تشخیص داده شده اند، قبل از ظهور علائم بالینی است. آتروفی در هیپوکامپ، ساختار پیچیده مغز که در یادگیری و حافظه نقش دارد، یکی از مشخصه‌های اولیه بیماری آلزایمر است.

ماده سفید در سراسر سیستم عصبی مرکزی یافت می‌شود، اما تا حد زیادی در داخل مغز وجود دارد. از دسته‌هایی از میلیون‌ها رشته عصبی تشکیل شده است که به ماده خاکستری مغز متصل می‌شوند. ضایعات ماده سفید‌ها ناهنجاری‌هایی هستند که به صورت نقاط روشن در اسکن ام آر آی مغز نشان داده می‌شوند. آن‌ها می‌توانند پیری طبیعی را منعکس کنند و هیچ اهمیت بالینی ندارند. تصور می‌شود که ضایعات ماده سفید‌ها نشانه اولیه بیماری‌های عصبی مانند بیماری آلزایمر و سکته مغزی هستند.

در مطالعه حاضر از شرکت کنندگان خواسته شد تا یک پرسشنامه آنلاین را پنج بار در طول ۱۶ ماه تکمیل کنند و از پاسخ‌های آن‌ها برای محاسبه میزان مصرف روزانه منیزیم بر اساس ۲۰۰ غذا با اندازه‌های مختلف استفاده شد.

محققان برای اولین بار دریافتند: منیزیم غذایی با حجم مغز بزرگتر و ضایعات کمتر به ویژه در ماده خاکستری و سفید مرتبط است. دانشمندان دریافتند که اثر محافظت عصبی منیزیم قابل توجه، اما در مناطق مختلف مغز متفاوت است.

مقایسه افرادی که روزانه حدود ۳۵۰ میلی‌گرم منیزیم مصرف می‌کنند، با کسانی که روزانه بیش از ۵۵۰ میلی‌گرم منیزیم مصرف می‌کنند، نشان داد که مغز گروه دوم بعد از سن ۵۵ سال تقریباً یک سال جوان‌تر از سن بدنشان است.

خاوله علاتیق (Khawlah Alateeq) محقق ارشد این مطالعه، گفت: مطالعه ما نشان می‌دهد که افزایش ۴۱ درصدی در مصرف منیزیم می‌تواند منجر به کوچک شدن مغز کمتر مرتبط با افزایش سن شود که با عملکرد شناختی بهتر و خطر کمتر یا تاخیر در شروع زوال عقل در زندگی بعدی مرتبط است.

در حالی که داده‌ها ارتباط قوی بین منیزیم رژیم غذایی و حجم مغز و ضایعات ماده سفید در مردان و زنان را نشان می‌دهد، اثرات محافظت عصبی احتمالی منیزیم بیشتر در زنان اهمیت دارد. این اثر در زنان یائسه قوی‌تر از سایر زنان بود، اما محققان خاطرنشان کردند که این امر ممکن است به دلیل خواص ضد التهابی منیزیم باشد.

علاتیق در پایان گفت: این مطالعه نشان می‌دهد که مصرف بیشتر منیزیم در رژیم غذایی ممکن است به محافظت عصبی در مراحل اولیه پیری کمک کند و اثرات پیشگیرانه ممکن است در ۴۰ سالگی یا حتی زودتر شروع شود. این یافته‌ها بدان معناست که افراد در هر سنی باید توجه بیشتری به مصرف منیزیم خود داشته باشند. شرح کامل این مطالعه در مجله اروپایی Nutrition منتشر شده است.

منبع: سیناپرس