طنز/ جواب همه سؤالها
چندوقتی است وزیر نفت، آقای زنگنه، را گذاشتهاند لای منگنه. وزیر هم پا شده هفته پیش رفته مجلس و گفته شما خودتان تصویب کردید که فلان، حالا میگویید بیسار. به نظرم گوگل کنید و توی آرشیو همین روزنامه بخوانید حرفهای وزیر نفت را. جان میدهد آدم چراغها را خاموش کند و زارزار گریه کند. آنها که این کار را کردهاند و زارزار گریه کردهاند میدانند من چه میگویم.
کد خبر :
۴۰۲۱۹
بازدید :
۱۴۳۳
میدانید چرا صداوسیما و بعضی از خبرگزاریها و خودجوش و دیرجوشها و زودجوشها با کسانی که وضع را به اینجا کشاندند مشکل نداشتند، اما با کسانی که ما را از این وضع - کمی - نجات دادند مشکل دارند؟ نمیدانید؟ واقعا؟ جوابش خیلی ساده است؛ چون دوست دارند.
به گزارش شرق، چندوقتی است وزیر نفت، آقای زنگنه، را گذاشتهاند لای منگنه. وزیر هم پا شده هفته پیش رفته مجلس و گفته شما خودتان تصویب کردید که فلان، حالا میگویید بیسار. به نظرم گوگل کنید و توی آرشیو همین روزنامه «شرق» بخوانید حرفهای وزیر نفت را. جان میدهد آدم چراغها را خاموش کند و زارزار گریه کند. آنها که این کار را کردهاند و زارزار گریه کردهاند میدانند من چه میگویم.
ما این چندروز خیلی به وضعیت وزیر نفت فکر کردیم و بعدش به وضعیت رئیسجمهور و دولت اصلاحات فکر کردیم در آن هشت سال و بعد به چهار سال گذشته روحانی و در نتیجه کارمان کشید به تیمارستان، چون دچار افسردگی شدیم؛ یعنی دیدیم یکی میخواهد واقعا کار کند، دیگران میگذارند توی کارش. یکی میخواهد راه پیشرفت را هموار کند، دیگران میزنند توی ساق پاش و راهش را میبندند. یکی دارد وضعیت مملکت را روی دوشش حمل میکند، دیگران به وضعحملش میرسانند.
به گزارش شرق، چندوقتی است وزیر نفت، آقای زنگنه، را گذاشتهاند لای منگنه. وزیر هم پا شده هفته پیش رفته مجلس و گفته شما خودتان تصویب کردید که فلان، حالا میگویید بیسار. به نظرم گوگل کنید و توی آرشیو همین روزنامه «شرق» بخوانید حرفهای وزیر نفت را. جان میدهد آدم چراغها را خاموش کند و زارزار گریه کند. آنها که این کار را کردهاند و زارزار گریه کردهاند میدانند من چه میگویم.
ما این چندروز خیلی به وضعیت وزیر نفت فکر کردیم و بعدش به وضعیت رئیسجمهور و دولت اصلاحات فکر کردیم در آن هشت سال و بعد به چهار سال گذشته روحانی و در نتیجه کارمان کشید به تیمارستان، چون دچار افسردگی شدیم؛ یعنی دیدیم یکی میخواهد واقعا کار کند، دیگران میگذارند توی کارش. یکی میخواهد راه پیشرفت را هموار کند، دیگران میزنند توی ساق پاش و راهش را میبندند. یکی دارد وضعیت مملکت را روی دوشش حمل میکند، دیگران به وضعحملش میرسانند.
راستش ما خیلی فکر کردیم که ببینیم چرا یکسری از نمایندگان و خبرگزاریها و صداوسیما میگذارند توی کار کسانی که واقعا دارند کار میکنند، اما مثلا در دوره آقای احمدینژاد کاری به کار کسانی که کارشان بد بود نداشتند و گیر میدادند به ما منتقدها.
واقعا ما خیلی فکر کردیم؛ یعنی دیروز یک نظرسنجی کردیم و نظر ٣٠٠ دانشمند و اندیشمند و روشنفکر و فیلسوف را پرسیدیم. از ٤٠٠ تا کارمند شاغل در خبرگزاریهای اینطوری و کانالهای تلویزیون ایران هم پرسوجو کردیم که واقعا مشکل چیست و چرا اینها وقتی یک دولتی دارد کار میکند بهش گیر میدهند، اما وقتی یکی کار نکند، هی حلواحلواش میکنند.
حاصل تحقیقات ما نتایج خیلی مهمی داشت که کاملا قانعکننده است. میدانید چرا صداوسیما و بعضی از خبرگزاریها و خودجوش و دیرجوشها و زودجوشها با کسانی که وضع را به اینجا کشاندند مشکل نداشتند، اما با کسانی که ما را از این وضع - کمی - نجات دادند مشکل دارند؟ نمیدانید؟ واقعا؟ جوابش خیلی ساده است؛ چون دوست دارند.
۰