شاگرد زرنگ مکتب یوتیوب

چند مایل پایین‌تر از مقر اصلی شبکه سی‌ان‌ان در منهتن نیویورک، یک انباری گرم و نرم وجود دارد که دراصل به‌عنوان مقر اصلی شرکت «بیم» (Beme) شناخته می‌شود.

در بالای زنگ ورودی این انباری هم متن «لطفا تنها در صورتی که کار مهم و رسمی دارید زنگ بزنید» دیده می‌شود، چرا که هر روز صدها نفر دوربین به ‌دست به این مکان رجوع می‌کنند تا شاید بتوانند با موسس این شرکت محبوب یعنی «کیسی نیستات» (Casey Neistat) مصاحبه یا دیدار مختصری داشته باشند.

نیستات جوانی خلاق و باهوش است که ویدئوهای کانال یوتیوب او بیش از 5/ 1 میلیارد بازدید داشته و در حال حاضر 5/ 7 میلیون نفر دنبال‌کننده دارد. این ارقام فوق‌العاده شبکه سی‌ان‌ان را قانع کرد تا شرکت نسبتا نوپای نیستات را سال گذشته با قیمت 25 میلیون دلار خریداری کند.

نیستات که در دوران دبیرستان از مدرسه اخراج شده بود، در سن 17 سالگی صاحب اولین فرزند خود شد و حالا 36 سال دارد. او در اوایل جوانی در دنیای هنر و تبلیغات مشغول به فعالیت شد و پس از یک تجربه ناموفق در شبکه HBO در سال 2008، وارد عرصه انتشار ویدئو در یوتیوب شد و به‌سرعت به یکی از معروف‌ترین شخصیت‌های محبوب یوتیوب با کلی طرفدار تبدیل شد.

او در ویدئوهای خود در یوتیوب مسائلی از جمله «بهترین زمان برای کشیدن ترمز اضطراری مترو در نیویورک» و «نحوه دوش گرفتن در کابین هواپیماهای درجه یک آمریکایی» را توضیح و آموزش می‌دهد. او به آنباکسینگ محصولات تکنولوژی هم بسیار علاقه دارد و بسیاری از شرکت‌های بزرگ تکنولوژی آرزو دارند او زودتر از همه محصولاتشان را باز کند، به همین دلیل در کنار مشهورترین سایت‌ها و رسانه‌های تکنولوژی جهان به رویدادهای رونمایی محصولات جدید دعوت می‌شود.

نیستات قبل از واگذاری شرکت بیم به سی‌ان‌ان پلت‌فرمی شبیه به اسنپ‌چت را هم راه‌اندازی کرده بود که در حال رشد و کسب محبوبیت قابل قبولی بود اما پس از واگذاری شرکت، سی‌ان‌ان فعالیت این پلت‌فرم را به‌طور کامل متوقف کرد، چرا که سی‌ان‌ان تنها به‌دنبال نیستات و تیم همکارش در جهت کسب محبوبیت در رسانه‌ها و اخبار است. متوسط سن بینندگان اخبار سی ان‌ان در حال حاضر 60 سال است.(این عدد برای فاکس نیوز بالاتر است) به‌این دلیل که افراد امروزه تنها به گوشی‌هایشان زل می‌زنند و تلویزیون را تقریبا فراموش کرده‌اند و حتی زمانی که تلویزیون تماشا می‌کنند، عموما آنچه را که می‌بینند باور نمی‌کنند.

حال سی‌ان‌ان معتقد است نیستات با استایل به‌خصوص خود که با یک اسکیت و کلاه برعکس هر روز سرکار می‌رود، می‌تواند نیازهای مخاطبان جوان امروزی را خیلی بهتر از متخصصان فعال در ساختمان مرکزی سی‌ان‌ان در منهتن تشخیص دهد. به‌نظر می‌رسد نیستات یکی از آخرین امیدهای سی‌ان‌ان برای نجات از رکود و نابودی است. ساعت 2 بعد از ظهر است. نیستات یک نوشیدنی سبز رنگ به ما تعارف کرد و صندلی‌اش را جلو کشید و نشست.

چرا سی‌ان‌ان چنین مبلغی را صرف خرید شرکت بیم کرده؟

سی ان‌ان یک کمپانی رسانه‌ای بزرگ است که از تکنولوژی‌های بی‌نظیری بهره می‌برد. اما تنها وظیفه این حجم از تکنولوژی در اختیار این شرکت، انتشار اخبار به‌صورت متنی، تصویری و در نهایت ویدئویی است. اپلیکیشن‌ این شرکت هم یکی دیگر از ابزارهای انتشار اخبار این شرکت محسوب می‌شود اما این ابزار با نحوه نگرش تیم ما نسبت به رابطه بین تکنولوژی و رسانه کاملا متفاوت است.

بهترین مثالی که می‌توانم برای شما بزنم این است که ما در حال حاضر یک اپلیکیشن به‌نام Panels داریم که خبرگزاری‌های مختلف مانند فاکس نیوز، سی‌ان‌ان یا MSNBC می‌توانند اخبار داغ خود را در آن به‌اشتراک بگذارند و هزاران نظر و عقیده مختلف را از سمت مخاطبان خود دریافت کنند اما در حال حاضر این شرکت‌ها ترجیح می‌دهند اخبار خود را همچنان به‌شکل سنتی روی کاغذ بنویسند و از یک مجری مرد در حالی که کت وشلوار اتوکشیده بر تن دارد بخواهند جلوی دوربین بیاید و خبر را در خونسردی کامل اعلام کند و بدون دریافت هیچ گونه بازخوردی از سوی مخاطبان شب صحنه را ترک کند.

این دسته از اخبار برای افراد خاصی که اخبار رسمی را دنبال می‌کنند ممکن است جذاب باشد اما برای مخاطبان جوان مانند ما اصلا جذاب نیست. به‌همین دلیل تصمیم گرفتیم یک محصول دیجیتالی یعنی یک اپلیکیشن خلق کنیم تا همه مردم بتوانند دانلود کنند و محتوای آن را هر روز با موضوعات داغ مختلف پر کنیم، یعنی همان موضوعاتی که رسانه‌ها در تلویزیون اعلام می‌کنند. سپس افرادی که از این اپلیکیشن استفاده می‌کنند، آن موضوعات را مشاهده می‌کنند.

البته نحوه انتشار این اخبار کاملا متفاوت خواهد بود. برای مثال فردی 20 ساله با نام جک اپلیکیشن را باز می‌کند و با موضوعی راجع به مسابقه بوکس بین دو بوکسور معروف آمریکایی مواجه می‌شود، او پس از انتخاب این خبر ویدئویی را مشاهده می‌کند که فرد جوانی می‌گوید قصد دارد 200 دلار روی مک کانر شرط‌بندی کند و در ویدئوی بعدی در همان رابطه فردی دیگر اعلام می‌کند که کانر قادر به‌پیروزی در این مسابقه سخت نیست.

در پایان ویدئو هم یک رای‌گیری برای حدس برنده مسابقه طراحی شده که کاربران می‌توانند بین دو برنده یکی را انتخاب کنند. اگر بتوانیم چنین اپلیکیشنی را به‌خوبی معرفی و منتشر کنیم و هزاران نسخه از آن دانلود شود، نه تنها می‌توانیم روش انتشار اخبار و گزارش‌ها در شرکت بیم را در سی‌ان‌ان اجرایی کنیم، بلکه می‌توانیم افرادی را نیز که در گذشته معتقد بودند اخبار شبکه‌های تلویزیونی محتوایی برای آنها ندارد در اخبار و بحث‌های مرتبط با آن شریک کنیم. اخبارگویان و مجریان میانسالی که با کت و شلوار جلوی دوربین می‌آیند و اخبار اعلام می‌کنند، جذابیتی برای جوانان و نوجوانان امروزی ندارند. دقیقا همان‌طور که عموی میانسال من جذابیتی برای من ندارد.

پس شما این سبک را محصول خبری جدید می‌نامید؟

من واقعا معنی محصول خبری را نمی‌دانم، چراکه من یک فرد معمولی هستم که دوران دبیرستان از مدرسه اخراج شد. اما مشکلی که در حال حاضر به دنبال حل آن هستیم این است که جمعیت حال حاضر دنیا در حال استفاده از رسانه در بالاترین حد خود در تاریخ است و در طرف دیگر همین جمعیت به دلیل حجم بالای اخبار، رسانه‌ها و سیاست‌های مختلفی که بر دنیای اطرافشان تاثیر می‌گذارد، از حق طبیعی خود یعنی تنوع و انتخاب محروم شده‌اند. به همین دلیل بیشتر به فضای اینترنت روی می‌آورند و کمتر سراغ مشاهده اخبار از طریق رسانه‌های تلویزیونی می‌روند. بنابراین راه پیشنهادی ما همان روشی است که چند دقیقه پیش توضیح دادم و اسم آن را محصول خبری جدید یا هرچه که می‌خواهید بگذارید مهم نیست.

پس شما اعتقاد دارید باید محتوایی را به مخاطبان ارائه داد که انتظار دیدن آن را دارند؟

ما در حقیقت معتقدیم که روزنامه‌نگاران فعلی سی‌ان‌ان مطالب و اخباری را منتشر می‌کنند که از نظر خودشان جذاب و مناسب مخاطب است و مسائل را از دیدگاه شخصی خودشان تحلیل و بررسی می‌کنند. اما همین الان تیم ما در طبقه پایین در حال بررسی بهترین روش ممکن برای ساخت یک ویدئوی جدید و جذاب برای انتشار در یوتیوب است. آنچه آمار فوق‌العاده ویدئوهای متعدد من در کانال یوتیوب اثبات می‌کند، توانایی برقراری ارتباط نزدیک با بینندگان درباره موضوعات مختلف از جمله مسائل شخصی، مسائل اجتماعی، تکنولوژی و حتی مسائل کاملا جدی است. دلیل اصلی این تعهد مخاطبان به ویدئوهای من در یوتیوب هم در اصل علاقه و اعتماد آنها به شخص من است.

مخاطبان شما در یوتیوب چه کسانی هستند؟

مخاطبان ما نسل یوتیوب هستند، افراد بین 13 تا 34 سال که علاقه‌ای به تماشای تلویزیون ندارند. راستش را بخواهید حتی پسر من هم تلویزیون کابلی مشاهده نمی‌کند و شخصا تا زمانی که همسرم نگفته بود، نمی‌دانستم در خانه تلویزیون کابلی داریم.

از نظر شما نسل جدید و قدیم مخاطبان و مصرف‌کنندگان اینترنت متفاوت هستند؟

بله طیف مخاطبان همواره در حال رشد و گسترش است. امروزه نه تنها کودکان بلکه نوجوانان و جوانان هم از تلویزیون دور شده‌اند و به اینترنت روی آورده‌اند. برای مثال وقتی پسر 19 ساله‌ام از کالج برگشت، از او درباره برنامه‌های تلویزیونی پرسیدم و او در پاسخ به من گفت: «پدر هیچ‌کدام از دوستانم در کالج تلویزیون تماشا نمی‌کنند.» خیلی برایم جالب بود و زمانی که از او پرسیدم چگونه از اخبار و اتفاقات روز باخبر می‌شود در پاسخ گفت که فیس‌بوک، توییتر و گوگل را به دیگر منابع ترجیح می‌دهد. وقتی از او پرسیدم چرا شبکه‌های تلویزیونی مانند سی‌ان‌ان را برای دریافت اخبار انتخاب نمی‌کنید در پاسخ گفت «پدر، همه می‌دانند که اخبار شبکه‌های تلویزیونی دروغ و غیرواقعی هستند!»

کسی نمی‌داند که چرا نسل جدید چنین نظری راجع به شبکه‌های تلویزیونی از جمله شبکه‌های خبری تلویزیون کابلی دارند اما دلیل آن هرچه که باشد، مهم این است که علاقه و اعتماد مردم به تلویزیون از بین رفته است. شاید فکر می‌کنید این عقیده شخصی من است اما یک مثال خوب برایتان می‌زنم. من یک برنامه تلویزیونی برای شبکه HBO ساختم که مدیر شبکه پس از پایان قسمت اول شدیدا از آن انتقاد کرد، چرا که آمار نشان می‌داد این برنامه هیج بیننده و مخاطبی جذب نکرده است. اما وقتی همین برنامه را در یوتیوب به‌اشتراک گذاشتم، آمار روزانه بازدیدکنندگان از هر قسمت از این برنامه 4 میلیون نفر بود. بله دقیقا 4 میلیون بازدید روزانه!

همیشه به تیمم یادآوری می‌کنم که ما به‌دنبال ساخت مستند نیستیم و نحوه حرف زدن ما با روزنامه‌نگاران و مجریان باید متفاوت باشد. ما ویدئوهای یوتیوبی می‌سازیم که باید خیلی پویا، سریع و اشتیاق‌برانگیز باشند. مهم‌تر اینکه این ویدئوها باید بر اساس صداقت باشند و همه‌ حقایق را بی‌پرده بیان کنند.

کاربران یوتیوب محتویات بی‌کیفیت و مزخرف را به آسانی تشخیص می‌دهند و به راحتی می‌توانند سازنده فیلم را تخریب و حتی تحریم کنند. من معتقدم این فرمول را می‌توان برای فعالیت‌هایمان در بخش اخبار هم مثال زد. تیم ما اخباری را منتشر خواهد کرد که مخاطب آرزو کند که‌ای کاش آن را زودتر می‌فهمیدم. سعی می‌کنیم اخبارمان را به شکلی جمع‌آوری و منتشر کنیم که مخاطبان نه ‌تنها از آن لذت ببرند بلکه به‌تماشای محتوای بیشتر و اشتراک‌گذاری آنها با دیگران هم تشویق شوند.

در زمینه انتشار اخبار مرتبط با سیاست چه برنامه‌ای دارید؟

راستش را بخواهید برنامه و علاقه خاصی به سیاست و اخبار سیاسی ندارم، چرا که اخبار سیاسی حتی در بین 4 اخبار پرطرفدار دنیا هم قرار ندارد. وقتی به محتوایی که قرار است به مخاطبان ارائه دهیم فکر می‌کنم، شک ندارم که باید اخباری را منتشر کنیم که با محتوای منتشر شده در تلویزیون‌های کابلی کاملا متفاوت باشد.

البته برای این عقیده‌ام دلیل هم دارم. فردی که به یوتیوب روی می‌آورد مطمئنا از محتویات تلویزیون خسته شده به‌همین دلیل نباید مطالب اخبار سیاسی تهوع‌آور تلویزیون را به ‌او نشان دهیم. اگر هم از محتویات اخبار تلویزیون خسته نشده، بنابراین حتما برای کشف حقیقت پشت پرده به یوتیوب روی آورده است. در اخبار یوتیوب باید در مورد آنچه تابه‌حال از آن بی‌خبر بوده‌اند صحبت کنیم و حقایق پنهان را برایشان تا حدودی آشکار کنیم. مثلا بگوییم: «آیا می‌دانستید به‌دلیل کمبود ماری‌جوانا وضعیت ایالت نوادا در حالت بحرانی قرار دارد؟»

از نظر شما اخبار از طریق تلویزیون کابلی تا 10 سال دیگر دوام می‌آورد؟

صنعت رسانه با سرعت بسیار بالایی در حال تغییر است. اگر به همین چند سال اخیر و ظهور پلت‌فرم‌های مختلف در این زمینه نگاهی بیندازید، به حرف من پی می‌برید. وقتی می‌بینم پدرم با 65سال سن اخبار را از طریق گوشی دنبال می‌کند، پی می‌برم که تغییرات بزرگ‌تری هم در راه است. فکر می‌کنم در آینده نزدیک وفاداری به یک رسانه یا یک پلت‌فرم معنی خود را از دست بدهد. مثلا وفاداری به سی‌ان‌ان، یا فاکس نیوز یا حتی فیس‌بوک و یوتیوب معنی نخواهد داشت. مردم با استفاده از اسمارت‌فون‌هایشان اخبار و رسانه را دنبال می‌کنند و اهمیتی نمی‌دهند که این اخباررا از کدام منبع یا پلت‌فرم دریافت کنند. این تغییرات برای مدیران شرکت‌های رسانه‌ای بزرگ می‌تواند بسیار ترسناک باشد.

روزنامه، رادیو، تلویزیون، اینترنت، پادکست، شبکه‌های اجتماعی، اپلیکیشن‌ها، کدام یک پیروز میدان خواهد بود؟

فکر می‌کنم قابل دسترس بودن دوربین‌های فیلمبرداری اچ‌دی در آینده نزدیک پوشش اخبار را به‌طور کامل متحول خواهد کرد. بنابراین اینترنت و اخبار تصویری حرف اول را در این زمینه خواهد زد.

و سخن آخر؟

دوست داشتم در مورد این قضیه بیشتر صحبت کنم. وقتی می‌بینم برخی افراد از نقاط مختلف دنیا به اینجا سفر می‌کنند تا فقط یک بار من را از نزدیک ببینند خیلی تعجب می‌کنم و وقتی که با دیدن من اشک می‌ریزند قضیه برایم خیلی عجیب‌تر هم می‌شود. راستش را بخواهید خیلی سر درنمی‌آورم که چرا مردم تا این حد به من علاقه دارند. بعد به رابطه مردم و برد پیت فکر می‌کنم و به این نتیجه می‌رسم که نه‌تنها اینترنت بلکه افراد مشهور اینترنتی مانند من نیز خیلی راحت قابل دسترس هستند و این مزیتی است که طرفداران شخصیت‌های تلویزیونی و هالیوودی از آن محروم هستند. حال از صمیم قلب امیدوارم با پیشرفت نشر اخبار از طریق اینترنت بتوانیم افرادی را که خود را با دنیای اخبار غریبه می‌دانند بیشتر از قبل جذب کنیم تا آنها هم بتوانند رابطه خوب و مثبتی با دنیای اخبار و رسانه (جدید) برقرار کنند.

منبع: Popular Mechanics

ترجمه: دنیای اقتصاد